สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเราจริงๆแล้วก็ไม่คิดว่าจะมาถึงจุดๆนี้ เพื่อเป็นสิ่งเตือนใจกับใครหลายๆคน เริ่มเลยนะคะ... วันหนึ่งเราได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง เจอกันผ่านแอฟออนไลน์ค่ะ คุยกันไปมาถูกคอก็เลยนัดเจอกัน แล้ววันแรกที่ได้เจอคือนัดเจอกันอยู่ใต้หอเราค่ะ (เราอยู่หอในอุดร) ครั้งแรกที่ได้เจอก็โอเคค่ะ ดูดีกว่าในรูป แล้วเราก็แยกย้ายเราขึ้นห้องเขากลับบ้าน วันต่อๆมาเราก็คุยกันมาเรื่อยๆเริ่มสนิท แทบจะคุยกันตลอดเวลาเลยแต่ไม่ได้นัดเจอ แล้ววันที่เรากลับบ้านช่วงนั้นเป็นช่วงปีใหม่ เรากลับบ้าน 3 วัน พอถึงวันที่เราต้องกลับเข้าอุดร เขาก็ส่งข้อความมาบอกว่า พี่จะไปแล้วนะ (ตอนนั้นเราอายุ 18 ค่ะ ส่วนพี่เขา25 แล้ว)
เรา:ไปไหนคะ
เขา:ไปทำงาน
เรา:อ่าวพี่ไม่ได้ทำงานที่อุดรหรอ
เขา:พอดีแม่พี่อยากให้ไปทำงานที่ชล
เราก็เลยอึ้งไปพักหนึ่งแล้วก็รู้สึกเคว้งๆอย่างบอกไม่ถูก "พึ่งเจอกันแค่ครั้งเดียวเองยังไม่ได้ไปกินข้าวไปไหนด้วยกันเลยจะไปละหรอ" (คิดในใจ) เราก็ได้แต่บอกพี่เขาว่าเดินทางปลอดภัย ไม่ได้ไปส่งนะ หลังจากที่เขาไปทำงานที่ชล เราก็คุยกันเหมือนเดิมปกติค่ะ ได้เดือนกว่าๆ กลางวันเขาจะทำงานละคุยไลน์ ส่วนกลางคืนเขาจะคอลมาช่วง 4-5 ทุ่ม จนถึงวันหนึ่งเขาโทรมาตอน 2 ทุ่ม เราก็เอ้ะแปลกใจทำไมโทรมาเวลานี้ เลยรับสาย เป็นเสียงผู้หญิงค่ะ อึ้งไปพักหนึ่ง..
เรา:ฮัลโหล
ผู้หญิงคนนั้น:น้องเป็นใครคะ มายุ่งไรกะผัวพี่
เรา:ผัวไรคะ พี่เขาบอกไม่มีแฟน
ผู้หญิงคนนั้น:ผู้ชายถ้ามันอยากได้มันจะบอกว่ามีแฟนทำไมคะ เลิกยุ่งกะผัวพี่ น่าจะรู้นะว่าพี่ทำได้มากกว่านี้
เรา:ถ้ารู้ว่ามีแฟนแล้วก็ไม่ยุ่งหรอกค่ะ
ผู้หญิงคนนั้น:โอเคค่ะถือว่าเราเข้าใจตรงกันนะ (ในระหว่างที่คุยก็มีเสียงพี่เขาแทรกมาว่าเอาโทรศัพท์มา)
แล้วก็ว่างสายไป เราได้แต่อึ้งและเจ็บใจ นั่งร้องไห้ วันนั้นเราบล็อคไลน์ ปิดเครื่อง ผ่านไปสองวัน มีการแจ้งเตือนแอดเฟรนจากfacebookเด้งขึ้นมา (เรายังไม่ได้เป็นเพื่อนกันในเฟสค่ะ) เป็นพี่เขาค่ะ แล้วเขาก็ส่งข้อความมาขอโทษพร้อมอธิบายเหตุผลว่า "ผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนเก่าเลิกกันไปได้สองเดือนกว่าแล้ว แล้วเขามาเอาของที่ห้อง พอดีพี่เข้าห้องน้ำเขาเลยเอาโทรศัพท์ไปดู" ซึ่งแน่นอนค่ะเขาหลอกเราเรื่องที่บอกว่าแม่อยากให้ไปทำงานที่ชล ทั้งที่จริงเขาทำอยู่นั่นหลายปีแล้ว แต่ที่เราได้มาเจอกันเพราะเขากลับบ้านช่วงเทศกาล เราก็ไม่ได้คิดอะไรเลยกลับไปคุย ผ่านไปเดือนกว่าๆเขาบอกให้เราไปหาที่นู่นและจะออกค่ารถให้ เราเองก็อยากไปเที่ยวอยู่แล้ว^^ เลยตอบตกลง พอถึงวันเดินทางเราไปกะเพื่อนค่ะเพื่อนไปหาแม่ที่ชลก็เลยไปด้วยกัน พอถึงเขาก็มารับเราค่ะ เราก็อายๆเหมือนคนไม่สนิทกัน เพราะคุยแต่ทางแชท ไม่ค่อยได้คุยกันต่อหน้า ไปถึงห้องเราก็พยายามดูค่ะว่าที่เขาบอกว่าเลิกกับแฟนแล้วเป็นเรื่องจริงรึป่าว ดูๆแล้วก็ไม่มีของของผู้หญิงเลยค่ะ เราก็โอเคเชื่อใจ แล้วเราก็ได้ไปหาเขาบ่อยขึ้นผูกพันขึ้น จนมีครั้งหนึ่งที่เขามาส่งเราขึ้นรถกลับ โทรคุยกันบนรถเขาก็ร้องไห้เราก็ร้องไห้ ตอนนั้นรู้สึกได้ว่าเรารักกันมาก แต่เขาไม่เคยเปิดตัวเลยค่ะ ไม่เคยอัฟรูป ไม่เคยพาไปเจอเพื่อน ไม่เคยอัฟสเตตัส และไม่เคยขอเราเป็นแฟน.. จนมีวันหนึ่งที่เราทะเลาะกันและเราทนไม่ไหวเลยถามออกไปว่า เราเป็นอะไรกับเขา แฟน คนคุย คนแก้เหงา เมียน้อย ต่างๆนาๆ ตั้งแต่วันนั้นเราก็เริ่มห่างออกจากกันเรื่อยๆ จนเขาหายไป ส่วนเราก็ได้แต่คิดถึงแต่ไม่โทรไม่ทัก เพราะคิดว่าเราสองคนคงเป็นไปไม่ได้ เราเสียใจอยู่นานค่ะ จนทำใจได้ ผ่านไป 3-4 เดือนมีเบอร์แปลกโทรมา ใช่ค่ะเขาโทรมาถามว่าสบายดีมั้ยอย่างงั้นอย่างงี้ เราดีใจมากเลยค่ะที่เขาโทรมาหา และบอกให้เราไปหาเหมือนเคย สุดท้ายเราใจอ่อนก็ไปหาเขาเหมือนเดิม แต่ไปครั้งนี้เราเผื่อใจไว้เยอะ จนเรากลับอุดร เขาก็หายไปเหมือนเดิมค่ะแล้วก็นานๆจะโทรมาและเวลาที่เขากลับมาบ้านที่อุดรเขาก็จะมาหาเราบ้าง เป็นแบบนั้นอยู่1ปี จนเราเริ่มรู้สึกเฉยกับเค้าไม่คิดถึงไม่เสียใจ แล้วพอเราเรียนจบเราก็ได้ย้ายมาเรียนต่อที่ มหาลัยในชลบุรี เพราะพี่เราก็ทำงานอยู่ที่ชล เขาก็เริ่มโทรมาหาเราบ่อยขึ้น โทรเกือบทุกวันบอกคิดถึงอย่างนั้นอย่างนี้ เราก็รับสายบ้างไม่รับบ้าง เขาจะโทรมาช่วงเวลาที่เขาทำงาน ช่วงเวลาบ่ายๆ แต่นอกเวลานั้นเขาจะไม่โทร เขาไม่บอกให้เราไปหา ทั้งที่ก็รู้ว่าอยู่ใกล้กันแค่นี้ เวลาดึกๆ เราลองโทรไปแต่ไม่ติด ช่วงวันหยุดงานเขาเราลองโทรไปก็ไม่ติด และเวลาที่เขาโทรมาเขาจะเอาเบอร์บริษัทโทรมาค่ะนั่นคือ ถ้าเขาอยากคุยเขาจะติดต่อเรามาเอง นั่นคือเรารู้แล้วค่ะว่าเขามีแฟนแล้ว และแอบคุยกับเรา เราไปส่องแฟนเขาค่ะแล้วก็เห็นขึ้นสถานะว่ากำลังคบกับ... ตอนนั้นเราก็ว่าจะเลิกคุยแล้วค่ะ แต่อยากเอาคืนที่เขาทำกับเราบ้าง เราเลยคุยต่อไปเรื่อยๆเหมือนเมียน้อยที่ไม่ให้เมียหลวงรู้ เวลาแฟนเขากลับบ้านเขาก็มาหาเราและรับเราไปที่ห้องเขาทั้งสอง (ตอนนั้นแฟนเขาไม่โทรหาหรือส่งข้อความถามเลยนะคะ) และเวลาที่เขากลับอุดรไปทำธุระเขาก็จะขอให้เรากลับเป็นเพื่อน โดยที่แฟนเขาไม่รู้ แฟนเขาดูไว้ใจและรักเขามาก เราสงสารแฟนเขานะคะ ที่เขาแอบมีกิ้กแอบคุยกับคนอื่นนั่นก็คือเรา และแฟนเขาไม่เคยรู้เลย เราก็เสียใจนะคะที่ทำไปแบบนั้น แต่ตอนนี้เราก็เริ่มถอยห่างออกมาแล้วค่ะ ไม่อยากทำบาปมากไปกว่นี้แล้ว เราอยากจะเอาเรื่องนี้ไปบอกกะแฟนเขามากค่ะ และไม่อยากให้ไว้ใจขนาดนี้ ใช่ค่ะที่เราเห็นเขาไม่นอกลู่นอกทางเป็นคนดีมาตลอด แต่ในส่วนที่เราไม่เห็นล่ะเขาจะเป็นแบบไหนแบบพี่ผู้ชายคนนี้รึป่าว ที่เราเอาเรื่องนี้มาเล่าเพราะอยากให้ทุกคนที่ไว้ใจแฟนมากๆ จนไม่เช็คอะไรเลย และขอให้เรื่องนี้เป็นคติเตือนใจนะคะ..
ปล.ขอโทษนะคะที่เข้าไปเป็นคนที่สามทั้งๆที่ก็รู้ว่ามันผิด
เพราะคำว่า "ไว้ใจ"
เรา:ไปไหนคะ
เขา:ไปทำงาน
เรา:อ่าวพี่ไม่ได้ทำงานที่อุดรหรอ
เขา:พอดีแม่พี่อยากให้ไปทำงานที่ชล
เราก็เลยอึ้งไปพักหนึ่งแล้วก็รู้สึกเคว้งๆอย่างบอกไม่ถูก "พึ่งเจอกันแค่ครั้งเดียวเองยังไม่ได้ไปกินข้าวไปไหนด้วยกันเลยจะไปละหรอ" (คิดในใจ) เราก็ได้แต่บอกพี่เขาว่าเดินทางปลอดภัย ไม่ได้ไปส่งนะ หลังจากที่เขาไปทำงานที่ชล เราก็คุยกันเหมือนเดิมปกติค่ะ ได้เดือนกว่าๆ กลางวันเขาจะทำงานละคุยไลน์ ส่วนกลางคืนเขาจะคอลมาช่วง 4-5 ทุ่ม จนถึงวันหนึ่งเขาโทรมาตอน 2 ทุ่ม เราก็เอ้ะแปลกใจทำไมโทรมาเวลานี้ เลยรับสาย เป็นเสียงผู้หญิงค่ะ อึ้งไปพักหนึ่ง..
เรา:ฮัลโหล
ผู้หญิงคนนั้น:น้องเป็นใครคะ มายุ่งไรกะผัวพี่
เรา:ผัวไรคะ พี่เขาบอกไม่มีแฟน
ผู้หญิงคนนั้น:ผู้ชายถ้ามันอยากได้มันจะบอกว่ามีแฟนทำไมคะ เลิกยุ่งกะผัวพี่ น่าจะรู้นะว่าพี่ทำได้มากกว่านี้
เรา:ถ้ารู้ว่ามีแฟนแล้วก็ไม่ยุ่งหรอกค่ะ
ผู้หญิงคนนั้น:โอเคค่ะถือว่าเราเข้าใจตรงกันนะ (ในระหว่างที่คุยก็มีเสียงพี่เขาแทรกมาว่าเอาโทรศัพท์มา)
แล้วก็ว่างสายไป เราได้แต่อึ้งและเจ็บใจ นั่งร้องไห้ วันนั้นเราบล็อคไลน์ ปิดเครื่อง ผ่านไปสองวัน มีการแจ้งเตือนแอดเฟรนจากfacebookเด้งขึ้นมา (เรายังไม่ได้เป็นเพื่อนกันในเฟสค่ะ) เป็นพี่เขาค่ะ แล้วเขาก็ส่งข้อความมาขอโทษพร้อมอธิบายเหตุผลว่า "ผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนเก่าเลิกกันไปได้สองเดือนกว่าแล้ว แล้วเขามาเอาของที่ห้อง พอดีพี่เข้าห้องน้ำเขาเลยเอาโทรศัพท์ไปดู" ซึ่งแน่นอนค่ะเขาหลอกเราเรื่องที่บอกว่าแม่อยากให้ไปทำงานที่ชล ทั้งที่จริงเขาทำอยู่นั่นหลายปีแล้ว แต่ที่เราได้มาเจอกันเพราะเขากลับบ้านช่วงเทศกาล เราก็ไม่ได้คิดอะไรเลยกลับไปคุย ผ่านไปเดือนกว่าๆเขาบอกให้เราไปหาที่นู่นและจะออกค่ารถให้ เราเองก็อยากไปเที่ยวอยู่แล้ว^^ เลยตอบตกลง พอถึงวันเดินทางเราไปกะเพื่อนค่ะเพื่อนไปหาแม่ที่ชลก็เลยไปด้วยกัน พอถึงเขาก็มารับเราค่ะ เราก็อายๆเหมือนคนไม่สนิทกัน เพราะคุยแต่ทางแชท ไม่ค่อยได้คุยกันต่อหน้า ไปถึงห้องเราก็พยายามดูค่ะว่าที่เขาบอกว่าเลิกกับแฟนแล้วเป็นเรื่องจริงรึป่าว ดูๆแล้วก็ไม่มีของของผู้หญิงเลยค่ะ เราก็โอเคเชื่อใจ แล้วเราก็ได้ไปหาเขาบ่อยขึ้นผูกพันขึ้น จนมีครั้งหนึ่งที่เขามาส่งเราขึ้นรถกลับ โทรคุยกันบนรถเขาก็ร้องไห้เราก็ร้องไห้ ตอนนั้นรู้สึกได้ว่าเรารักกันมาก แต่เขาไม่เคยเปิดตัวเลยค่ะ ไม่เคยอัฟรูป ไม่เคยพาไปเจอเพื่อน ไม่เคยอัฟสเตตัส และไม่เคยขอเราเป็นแฟน.. จนมีวันหนึ่งที่เราทะเลาะกันและเราทนไม่ไหวเลยถามออกไปว่า เราเป็นอะไรกับเขา แฟน คนคุย คนแก้เหงา เมียน้อย ต่างๆนาๆ ตั้งแต่วันนั้นเราก็เริ่มห่างออกจากกันเรื่อยๆ จนเขาหายไป ส่วนเราก็ได้แต่คิดถึงแต่ไม่โทรไม่ทัก เพราะคิดว่าเราสองคนคงเป็นไปไม่ได้ เราเสียใจอยู่นานค่ะ จนทำใจได้ ผ่านไป 3-4 เดือนมีเบอร์แปลกโทรมา ใช่ค่ะเขาโทรมาถามว่าสบายดีมั้ยอย่างงั้นอย่างงี้ เราดีใจมากเลยค่ะที่เขาโทรมาหา และบอกให้เราไปหาเหมือนเคย สุดท้ายเราใจอ่อนก็ไปหาเขาเหมือนเดิม แต่ไปครั้งนี้เราเผื่อใจไว้เยอะ จนเรากลับอุดร เขาก็หายไปเหมือนเดิมค่ะแล้วก็นานๆจะโทรมาและเวลาที่เขากลับมาบ้านที่อุดรเขาก็จะมาหาเราบ้าง เป็นแบบนั้นอยู่1ปี จนเราเริ่มรู้สึกเฉยกับเค้าไม่คิดถึงไม่เสียใจ แล้วพอเราเรียนจบเราก็ได้ย้ายมาเรียนต่อที่ มหาลัยในชลบุรี เพราะพี่เราก็ทำงานอยู่ที่ชล เขาก็เริ่มโทรมาหาเราบ่อยขึ้น โทรเกือบทุกวันบอกคิดถึงอย่างนั้นอย่างนี้ เราก็รับสายบ้างไม่รับบ้าง เขาจะโทรมาช่วงเวลาที่เขาทำงาน ช่วงเวลาบ่ายๆ แต่นอกเวลานั้นเขาจะไม่โทร เขาไม่บอกให้เราไปหา ทั้งที่ก็รู้ว่าอยู่ใกล้กันแค่นี้ เวลาดึกๆ เราลองโทรไปแต่ไม่ติด ช่วงวันหยุดงานเขาเราลองโทรไปก็ไม่ติด และเวลาที่เขาโทรมาเขาจะเอาเบอร์บริษัทโทรมาค่ะนั่นคือ ถ้าเขาอยากคุยเขาจะติดต่อเรามาเอง นั่นคือเรารู้แล้วค่ะว่าเขามีแฟนแล้ว และแอบคุยกับเรา เราไปส่องแฟนเขาค่ะแล้วก็เห็นขึ้นสถานะว่ากำลังคบกับ... ตอนนั้นเราก็ว่าจะเลิกคุยแล้วค่ะ แต่อยากเอาคืนที่เขาทำกับเราบ้าง เราเลยคุยต่อไปเรื่อยๆเหมือนเมียน้อยที่ไม่ให้เมียหลวงรู้ เวลาแฟนเขากลับบ้านเขาก็มาหาเราและรับเราไปที่ห้องเขาทั้งสอง (ตอนนั้นแฟนเขาไม่โทรหาหรือส่งข้อความถามเลยนะคะ) และเวลาที่เขากลับอุดรไปทำธุระเขาก็จะขอให้เรากลับเป็นเพื่อน โดยที่แฟนเขาไม่รู้ แฟนเขาดูไว้ใจและรักเขามาก เราสงสารแฟนเขานะคะ ที่เขาแอบมีกิ้กแอบคุยกับคนอื่นนั่นก็คือเรา และแฟนเขาไม่เคยรู้เลย เราก็เสียใจนะคะที่ทำไปแบบนั้น แต่ตอนนี้เราก็เริ่มถอยห่างออกมาแล้วค่ะ ไม่อยากทำบาปมากไปกว่นี้แล้ว เราอยากจะเอาเรื่องนี้ไปบอกกะแฟนเขามากค่ะ และไม่อยากให้ไว้ใจขนาดนี้ ใช่ค่ะที่เราเห็นเขาไม่นอกลู่นอกทางเป็นคนดีมาตลอด แต่ในส่วนที่เราไม่เห็นล่ะเขาจะเป็นแบบไหนแบบพี่ผู้ชายคนนี้รึป่าว ที่เราเอาเรื่องนี้มาเล่าเพราะอยากให้ทุกคนที่ไว้ใจแฟนมากๆ จนไม่เช็คอะไรเลย และขอให้เรื่องนี้เป็นคติเตือนใจนะคะ..
ปล.ขอโทษนะคะที่เข้าไปเป็นคนที่สามทั้งๆที่ก็รู้ว่ามันผิด