ช่วงอาทิตย์สองอาทิตย์นี้มีปัญหาการนอนมากๆเลยค่ะ
เริ่มจากปกติแล้วเราก็มักจะมีชีวิตคล้ายๆกับวัยรุ่นคนอื่นๆคือ มักจะง่วงในช่วงเช้าและไปตื่นตอนช่วงกลางคืน
ซึ่งถ้าเป็นวันธรรมดา เรามักจะหลับในช่วงประมาณตีหนึ่งครึ่ง หรือบางครั้งหนักมากๆก็ตีสาม และจะไปตื่นนอนตอนช่วงเจ็ดโมง ถึงเจ็ดโมงครึ่ง
แต่ถ้าในวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ เรามีอีกหน้าที่คือต้องไปช่วยตายายขายของ ซึ่งจะต้องตื่นตั้งแต่ตีห้า
และวงจรการนอนของเราก็ยังเป็นเหมือนวันอื่นคือจะหลับช่วงตีหนึ่ง หรือตีสาม โดยที่บางครั้งถ้าตีสามแล้วยังไม่นอนเราก็จะพยายามฝืนตัวเอง
เพื่อที่จะได้ไม่นอนหลับเพลินจนเลยเวลาตีห้าไป แล้วค่อยมานอนตอนกลางวันแทน ซึ่งก็จะส่งผลให้ตอนกลางคืนนอนไม่หลับเหมือนเคย
แม้ว่าจะเคยพยายามลองปรับตารางเวลาการนอนของตัวเองแล้วแต่ก็ไม่ได้ผลค่ะ เรายังคงหลับในช่วงตีหนึ่งถึงตีสามเหมือนเดิม
แต่อาการแปลกๆที่เพิ่มเติมมาคือ ปกติแล้วเวลาเสียงนาฬิกาปลุกดัง ถ้าเราได้ยินและลุกขึ้นมาปิด ตอนตื่นเราจะพอจำได้อยู่ว่าตัวเองเป็นคนปิด
แต่พักหลังเรามักจะตื่นขึ้นมาและพบว่านาฬิกาปลุกถูกปิดแล้ว ทั้งๆที่เราว่าเราไม่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกเลย และจำไม่ได้ด้วยว่าลุกขึ้นมาปิด
และในกรณีที่มีคนเรียกปลุก พวกเขามักจะบอกว่าเราขานรับแล้ว แต่เรากลับจำไม่ได้สักนิด และไม่ได้ยินเสียงพวกเขาเลยแม้แต่น้อย
อาการแบบนี้เรียกว่าละเมอได้หรือเปล่าคะ แล้วเราควรจะทำยังไงต่อไปดี เพราะทุกวันนี้ตื่นมาแล้วก็งงกับตัวเองทุกทีเลย ว่ามันเกิดอะไรขึ้น