สวัสดีค่ะเรื่องราวความรักของเรา เริ่มจาก...ได้รู้จักผู้ชายคนนึง ครั้งแรกที่เห็นคือ ผู้ชายตรงหน้านั้น สุภาพ เรียบร้อย ดูภูมิฐาน ใช่ค่ะ เราชอบคนที่ดูเป็นผู้ใหญ่ ออกแนวขรึมๆหน่อย เรารู้จักกันได้ยังไงขอละ..เอาไว้นะคะ เราค่อยๆคุยกันทุกวัน จนกระทั่งมันเป็นความผูกพันธ์ไปแล้ว ถามว่านี่ใช่รักครั้งแรกหรือป่าว ก็อาจจะใช่นะคะ เพราะเคยแอบชอบเพื่อนรุ่นเดียวกันมาสองคนค่ะ แต่ไม่เคยได้บอกไป คงเป็นแค่แอบปลื้มซะมากกว่ายังไม่ใช่ความรัก ... เราคุยกันมาจนความรู้สึกดีๆมันค่อยๆก่อตัวขึ้น เราตกลงที่จะคบกัน แต่การคบกันของเรานั้นมันมีอะไรหลายๆอย่างที่มีขอบเขตค่ะ ซึ่งในตอนแรกบอกเลยว่าไม่ได้ข้องใจหรือสงสัยอะไรสักนิด มีอยู่วันนึงผู้หญิงคนนึงก็ปรากฏขึ้นในฐานะน้องสาวของเขา. เราจำได้ดีเพราะเขาเป็นคนบอกเรา แต่เราก็ปล่อยผ่าน  เขาเคยบอกเราว่าเขาไม่เคยโกหก ไม่รู้จะโกหกไปเพื่ออะไร ช่วงชีวิตในตอนนั้นคือยังเป็นแค่เด็กมัธยม ที่เพิ่งมีความรัก ไม่ได้สนใจอะไรใครมากนัก นอกจากเรื่องของเรากับเขา พอตกเย็นเลิกเรียนก็เจอกันตามห้าง กินข้าว พอกลับถึงบ้านก็คุยโทรศัพท์  ส่งข้อความ เป็นแบบนี้ทุกวัน พอผ่านมาสักระยะ ก็มีเรื่องราวปวดหัวมากมาย เขาเจ้าชู้ค่ะ เราทะเลาะกัน ขอเลิกกันเป็นสิบๆครั้ง แต่สุดท้ายเราก็ให้อภัยทุกครั้ง จนวันนึง เราได้รับรู้ว่าเขามีใครอีกคนอยู่แล้วซึ่งคนๆนั้นคือตัวจริงของเขา เรามาทีหลังค่ะ ตอนนั้นได้แต่สับสน ถามตัวเองซ้ำๆว่าจะทำยังไงต่อไป ตลอดเวลาทำไมเราไม่สงสัย ไม่เอะใจบ้างเลย เขาทำทุกอย่างเป็นปกติมากค่ะ. เปิดกล้องคุย msn คุยโทรศัพท์ เวลาที่อยู่บ้าน จนเราไว้ใจ ตรงนี้ที่ทำให้เราไม่เคยสงสัย ค่ะคำตอบที่ได้ในตอนนั้นคือทำใจยอมรับค่ะ เรามาทีหลัง เขาบอกกับเราว่า “ไม่ผิดหากจะรักคนมีเจ้าของ แต่จะผิดถ้าเราทำหน้าที่ซ้ำซ้อนคนอีกคน”  ค่ะแล้วเราก็โง่และซื่อบื้ออีกค่ะ  จะให้ตัดใจทันทีมันก็ยากซะเหลือเกิน. สุดท้ายก็คบกกัน. คุยกันเหมือนเดิมค่ะ. แต่พอมันนานไปอะไรๆมันก็ไม่เหมือนเดิม สิ่งที่เราได้คือเศษเวลาค่ะ  เขาไม่ผิดหรอกค่ะ. เราเองที่ผิดและไม่ควรไปโทษใคร  จนกระทั่งวันนึง เขาโกหกเรารอบที่ล้านค่ะ. 55. บอกว่าจะไปเที่ยวแต่คนนั้นไม่ได้ไปด้วยนะ. เราสบายใจค่ะ. ก็รู้ว่าผิดแต่ทำไงได้คะ. ผู้หญิงก็มีความรู้สึก แต่สิ่งที่ผิดปกติในวันนั้นคือ.  เขาปิดโทรศัพท์ติดต่อไม่ได้  เฟสบุคเขาก็ไม่โพสอะไรเลย. เราเลยสมัครเฟสบุคใหม่ค่ะ. สิ่งที่เห็นคือ. เขาไปเที่ยวกับตัวจริงของเขาค่ะ. รูปที่เขาอัพไว้โอบเอวกันแนบชิดมีความสุข  โพสนั้นคงถูกตั้งค่าไว้ไม่ให้เราเห็น. เราเสียใจมากทั้งๆที่ไม่ได้มีสิทธิ์อะไรเลย. มันรู้สึกว่าไม่ไหวแล้วจริงๆ  เราคบกันมานานค่ะ. 7 ปี  รักๆเลิกๆ จนมาวันนี้แหละที่ทนไม่ไหวเลยจริงๆ. เขาไม่ได้แคร์เราสักนิด. ช่วงเวลานั้นสิ่งที่เราตัดสินใจทำคือการตัดขาดกันทันที  เราไม่ทำแม้แต่จะบอกเลิก เราปิดทุกช่องทางการติดต่อจากเขา เขาก็มีหาทางติดต่อมานะคะ. แต่สุดท้ายแล้วเราก็ทำได้ค่ะ. เราชนะสิ่งที่เราคิดว่าเราทำไม่ได้มานาน เราเลิกติดต่อจริงจังค่ะ  ช่วงเวลานั้นบอกเลยหดหู่ที่สุด เพื่อนเราดีค่ะ รับรู้และคอยอยู่ปลอบใจ มีแต่คนบอกให้เลิกมานานแล้วค่ะ แต่เราก็พยายามจนมันพีคสุดไม่ไหวถึงทำได้ …..จนกระทั่ง
เราได้เจอรักครั้งใหม่ รักครั้งนี้กว่าจะเจอใช้เวลาสักพักใหญ่เลยค่ะ. ครั้งแรกที่เห็นผู้ชายคนนี้คือ ดูเป็นผู้ใหญ่ อบอุ่นดีค่ะ เราอายุห่างกัน 4 ปีค่ะ คนเก่าไม่ขอพูดช่วงอายุที่ห่างกันนะคะ นี่เป็นรุ่นF1ไปเลยค่ะ … เราได้เจอกันเพราะอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน คร่าวๆนะคะ เจอกันตอนนั้นเราไปเที่ยวกับเพื่อน พี่เขารู้จักกับเพื่อนเรา พอเห็นครั้งแรกรู้สึกว่าอบอุ่น พอกลับมาวันนั้นเราก็ไปหาเฟสพี่เขาจากเฟสเพื่อรเราเลยค่ะ. คนรู้จักกันก็น่าจะมีเฟส55 สุดท้ายก็เจอค่ะ แต่เรายังไม่กล้าแอดนะ คิดอยู่วันนึง จนแบบ…ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้ คือก็กลัวเจ็บนะ. แผลเก่าหายสนิทแล้วล่ะแต่โดนมาเยอะเหมือนกัน ครั้งนี้เลยกล้าๆกลัวๆ พอตัดสินใจแอดเฟสไป ก็ยังไม่กล้าทักนะ ได้แต่แอบส่อง คือบอกกับตัวเองไว้เลยว่าจะไม่ยุ่งกับคนมีแฟนแล้ว และต้องสืบให้แน่ใจก่อนว่าโสดจริง ส่องไปส่องมาก็ไม่มีอะไรบ่งบอกว่ามีแฟน พอกลางคืนของวันที่เราแอดไปพี่เขาก็ทักแชทมาก่อน คือตอนนั้นดีใจมาก. คือแบบว่ามีลุ้นว่าจะมีแฟนเหมือนคนปกติกันแล้ว แลดูตลกเนอะ 55 เราคุยกันวันแรกนี่ตั้งแต่ช่วงสี่ทุ่ม จนตีสี่อ่ะ ในใจก็แอบคิดเลยว่าเขาก็ต้องชอบเรานิดๆอ่ะแหละ ถึงมานั่งแชทคุยกันไม่หลับไม่นอน. เพื่อนเราเตือนมาว่าเหมือนพี่เขาจะเจ้าชู้นะ ในใจตอนนั้นนี่แบบว่า กล้าๆกลัวๆคือเข็ดและกลัวคนเจ้าชู้มาก. แต่ก้บอกกับตัวเองว่านี่มันคือความรุ้สึกเรา  ระยะเวลาสักพักที่ผ่านมาเราคุยกับเขาแล้วเราสบายใจ. รู้สึกดี อยากคุยแบบนี้ไปทุกๆวัน ถ้าเราปฏิเสธความรู้สึกด้วยคำว่ากลัวแล้วเมื่อไหร่จะเจอคนที่ใช่ คนที่เราอยากใช้ชีวิตด้วยในทุกๆวัน สุดท้าย เราเองต้องเป็นฝ่ายถามพี่เขาว่าเขารู้สึกดีเหมือนที่เรารู้สึกไหม ถ้าเรารู้สึกไม่เหมือนกันจะได้วางตัวถูกว่าควรอย่างไร เราเป็นคนที่อยากรุ้อะไรก็ถามตรงๆ เอาจริงๆคือกลัวการหลอกตัวเอง ให้รู้สึกดีแล้วผิดหวัง. เพราะรู้มาแล้วว่าความผิดหวังทั้งๆที่ยังรู้สึกดีมันเจ็บขนาดไหน. และคำตอบที่ได้ในวันนั้นคือเรารู้สึกเหมือนกัน. มันเหมือนได้ชีวิตที่สดใสกลับมาอีกครั้ง. พี่เขาดี  น่ารัก  เราใช้เวลาที่มีไปหาอะไรอร่อยกิน เที่ยวบ้างในบางครั้ง สิ่งที่รู้สึกดีในเวลาที่คบกันคือ พี่เขาจะพาเราไปเจอเพื่อน. พี่น้อง ครอบครัว นี่แหละคือสิ่งที่เราไม่เคยได้จากคนเก่า  มันทำให้เรามีความสุข. ทุกวันสำคัญเราก็จะมีอะไรๆเล็กๆน้อยๆให้พี่เขา พอเวลาผ่านไป มันคงเป็นจุดอิ่มตัวของเขาหรือป่าว ตอนคบกันช่วงแรกๆเขาให้เราลบรูปที่ถ่ายกับคนเก่าให้หมด  แต่สำหรับตัวเขากับคนเก่าของเขานั้นเขาบอกว่าอะไรที่มันเป็นความทรงจำดีๆเขาจะเก็บไว้  ทุกวันนี้ภาพเหล่านั้นก็ยังคงอยู่ เราก็อดน้อยใจไม่ได้นะ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ไม่อยากเอามาเป็นปัญหา นานไปเขาบ่นว่าเรางี่เง่า น่ารำคาญ  ความคิดเห็นเราไม่ค่อยตรงกัน ทำให้เวลาเราพูดอะไรไปกลายเป็นผิดไปหมด. ครั้งแรกที่เขาตะคอกเสียงดังใส่เรา. ความรู้สึกคือใจมันหวิว และทำตัวไม่ถูก หลังจากนั้นมาเมื่อมีครั้งแรกก็มีครั้งต่อๆไปจนทุกวันนี้   บางเรื่องเราอยากพูดอยากบอก แต่มันได้แค่อยู่ในใจ กลัวว่าถ้าพูดไปจะโดนด่าอีกไหม. กลายเป็นแบบนี้มาตลอด  ตลอดเวลาที่เราคบกันมาเวลาที่เราทะเลาะกันคือมีแต่เราที่เป็นฝ่ายขอโทษ พี่เขาขอโทษเราแค่สองครั้งเราจำได้เลย  ก็เสียใจนะกับการกระทำที่เมินใส่เวลาทะเลาะกัน. ปกติแล้วเราเป็นคนที่ไม่ยอมจะมีปากเสียงตลอดกับคนเก่า ด่าแบบหยาบคายด้วยซ้ำ. แต่พอมาคบกับพี่คนนี้เราบอกตัวเองตลอดว่ารักครั้งใหม่มันต้องดีกว่าเก่า. เราไม่เคยใช้คำหยาบกับพี่เขาเลย เราคิดยังไงรู้สึกยังไงก็บอกตรงๆค่อยๆอธิบาย  กลายเป็นเขาที่ใช้คำหยาบกับเรามาตลอด ทุกครั้งเวลาเราโดนด่าต่อหน้าเราต้องทนไม่ให้ร้องไห้ พอกลับห้องมาเราถึงร้องไห้คิดแต่ภาพเหตุการณ์นั้นๆ พี่เขาไม่ค่อยแคร์เรา. เรารุ้สึกเหงา วันๆนึงเราแทบไม่ได้คุยกัน เขาจะใช้เวลาว่างของเขาคือเล่นเกมส์  ดูหนัง เราชอบหาของกินอร่อยๆนั่งกินที่ร้าน พี่เขาก็ไม่ชอบกินที่ร้านสุดท้ายเราก็แค่ไปซื้อข้าวด้วยกัน แล้วต่างคนต่างกลับไปกิน มันก็เหมือนกินคนเดียวอยู่ดี  ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราจะเป็นฝ่ายทักไปหา ทำตัวเหมือนปกติ ขอโทษเขา หาเรื่องคุยจะได้ลืมเรื่องเก่าๆ เรียกว่าเหมือนเป็นการง้อก็ได้ บางทีเราอยากเป็นคนที่เป็นฝ่ายได้รับบ้าง ตลอดเวลาที่คบกันตอนนี้สามปีแล้ว เขาไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงเข้ามาให้ปวดหัวเลย เราไม่เคยทะเลาะกันเรื่องผู้หญิงเลย นี่คือข้อดีของเขาที่ทำให้เราอยากรักษาความรักนี้ไว้   แต่บางทีเราก็เหมือนท้อจนหมดกำลังใจ. ที่เขาชอบว่าเราน่ารำคาญ ทุกวันนี้เราอยากทำตัวเหมือนเด็กผู้หญิงคอยอ้อนแฟนบ้าง. นอนตักแฟนบ้าง. ให้แฟนง้อบ้าง แต่เราไม่เคยได้ทำเลย  พอไปเกาะแกะด้วยหน่อยก็บอกว่าอย่าๆ  คำว่ารักแรกๆก็บอก.  พอสักพักไม่เคยมี บางทีเราบอกไปก็ไม่มีอะไรกลับมา แล้วถามกลับก็ไม่ค่อยตอบเปลี่ยนไปเรื่องอื่น  เราแค่อยากได้ความรัก ความใส่ใจ ….และอยากสร้างอนาคตไปด้วยกัน ความรักครั้งที่สองนี้จะไปต่อได้หรือเปล่า……