เดิม จขกท.เป็นคนคิดมาก พยามปล่อยวางแล้ว ก็เจอจุดพลิกพลันที่สุดในชีวิต กว่าจะรู้ตัวก็เป็นโรคซึมเศร้าขั้นรุนแรง(อยากตาย)ซะแล้ว พอได้สติก็พยามจะหาจิตเวชรักษา แต่ก็ดันมาท้องก่อน ร่างกายไม่แข็งแรงท้องก็เจ็บนุ้นเจ็บนี้ ทำงานไม่ได้ก็ลาออก รู้สึกเป็นภาระของทางบ้านและสามี รู้สึกว่าตัวเองเยอะ อยากหย่ากับสามีเพราะเห็นว่าสามีได้เจอผู้หญิงที่เหมาะกับเค้ามากกว่าเรา สุขภาพดี หน้าที่การงานดี lifestyle เหมือนกัน จูงกันไปที่สูงๆได้ดีกว่าเรา ถ้าเราตายตอนนี้เอาลูกไปด้วย ชีวิตเค้าก็จะไม่ต้องมีภาระอะไร และเริ่มใหม่ได้โดยง่าย อีกอย่างที่คิดแบบนี้เพราะความสัมพันธ์เรากับสามีก็เริ่มระหองระแหงแล้ว ถ้ามองจากจุดเราคือ เราไม่มีประโยชน์ ไม่มีอะไรให้เค้าภูมิใจ สุขภาพเราไม่ดี และเรางี่เง่าด้วย

ไม่ขอกำลังใจก็ได้ค่ะ ขอคำพูดที่ไม่ทำร้ายความรู้สึกกัน และคำแนะนำก็พอ

ถ้า tag ผิดขออภัยด้วยค่ะ