ผมกับแฟนเลิกกันมาซักพักนึงแล้ว ส่วนตัวผมยังรักและคิดถึงเค้าเสมอ เมื่อวานผมเลยนัดเธอไปกินข้าวแถวบ้านของเธอ จริงๆในใจลึกๆผมอยากมาง้อขอคืนดีกับเธออยากเห็นหน้า พอเรากินข้าวกันเสร็จ เธอก็ดูเหมือนจะไม่สบายเธอบอก เดินไม่ไหวแล้วปวดหัว ผมเลยบอกเธอไปว่าจะไปพักที่ห้องก่อนไหม (ปกติแล้วเมื่อก่อนตอนเป็นแฟนกันผมจะเป็นฝ่ายมาหาเธอทุกครั้งแล้วบ้านผมกับบ้านเธออยู่ไกลกันพอสมควร ทุกครั้งขากลับผมเลยไม่ได้กลับบ้านและก็มาเปิดห้องนอนแถวนี้) เธอก็ถามเราจะไม่ทำอะไรใช่มั้ยเพราะเธออยากนอน ผมก็ตอบไปว่าจะไปทำอะไรหละ ไม่ได้เป็นอะไรกันหนิ คือในใจผมไม่ได้คิดจะทำไม่ดีไม่ร้ายกับเธอจริงๆ พอถึงห้องเธอก็นอนลงเตียงเลย ผมพยายามทำตัวอยู่ห่างๆเธอเอาไว้ เพื่อให้เธอสบายใจ ไงนั่งข้างเตียงบ้าง นั่งริมระเบียงบ้าง แล้วเธอก็เรียกให้ผมไปนั่งบนเตียง ให้ห่มผ้าห่มให้ ให้เอาน้ำมาให้กิน ผมก็ทำตามหน้าที่ของผม แล้วอยู่ดีๆเธอก็ถามผมว่า ถามจริงยังรักเราอยู่หรอ ผมก็ตอบไปว่าใช่ ถ้าไม่รักจะมาหรอ เธอก็ทำหน้ามองบน แล้วอยู่ดีๆเธอก็ขอนอนกอด ผมก็บอกไปว่าไม่เอาาเราไม่ไม่ได้เป็นอะไรกันนะเธอ คือผมพยายามไม่ล่วงเกินเธอเลย นั่งเป็นท่อนซุงอยู่บนเตียงข้างๆเธอ สุดท้ายผมก็ยอมให้เธอกอด แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรอย่างว่า เธอบอกให้ผมหลับตา แล้วเธอก็จูบผม แล้วก็บอกให้ผมจูบกลับ ผมก็บอกว่าไม่เอา เธอก็บอกว่าไม่เอาจริงๆหรอ นี่ให้แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ ผมก็เลยยอม กอดๆอ้อนๆกันไปมาสุดท้ายก็จบลงที่18+ ผมก็ถามเธอว่า นี่เราจะเป็นได้แค่เพื่อนกันจริงๆหรอวะ เธอก็บอกว่าอยากให้ผมเข้าใจ ตอนนี้เธอไม่อยากมีใคร อยากตั้งใจเรียนให้จบๆก่อน แต่ผมรู้สึกไม่โอเครอะ เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี่สถานะเพื่อนกันเค้าทำกันหรอ