**ถ้ากระทู้นี้ไม่เหมาะสม ก็อภัยครับ**
วันนี้อยู่ดีๆ ก็คิดถึงแฟนเก่าขึ้นมา ถึงเขาจะทิ้งเราไปแต่ก็ยิ้มได้ทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องราวเก่าๆ
เธอไม่ใช่แฟนคนแรก แต่เธอคือคนที่ได้จูบแรกจากเราไป
คืนที่ได้นอนบ้านเธอเพราะแม่เธอมัวแต่เดิน ช้อป งานกาชาดเพลิน จนดึกเลยยอมให้เราค้างที่บ้านเขา เราก็นอนห้องแฟน ส่วนแฟนก็ไปนอนห้องแม่
จำได้ว่าตอนเช้าๆ แฟนเข้ามาในห้อง คงเห็นว่านอนไม่ห่มผ้า เลยเอาผ้ามาห่มให้เรา แล้วเราก็ตื่น สะลึมสะลือมาก็เห็นเธอนั่งอยู่ข้างเตียง แล้วเธอก็ยิ้มให้เรา เป็นรอยยิ้มที่เราไม่เคยเห็นจากผู้หญิงคนไหน (แม้จนวันนี้)
มันเป็นยิ้มที่ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูด หรือ ตัวหนังสือได้ แววตาที่เธอมองเรา ก็ดูอบอุ่น ดูเหมือนว่าเขาเป็นห่วงเรามาก (คงกลัวเราไม่สบาย เพราะเราเปิดแอร์เย็นมาก)
มันเป็นสิ่งที่สมองไม่ได้สั่ง....รู้ตัวอีกที เราก็ดึงเขาลงมานอนกอดซะแล้ว (ซึ่งก็เป็นกอดแรกของเราอีกเหมือนกัน) แล้วความรู้สึกบางอย่างก็ทำให้เราจูบเขา ถึงแม้จะแค่ริมฝีปากสัมผัสกันภายนอกก็เถอะ.... เข้าใจเลยว่าทำไม จูบแรกทำให้เราละลาย
ถึงจะเลิกกันไป 4 ปีแล้ว ความรู้สึกนั้นก็ยังติดตรึงอยู่ในใจเราเสมอ....
ความรักของเพื่อนๆ สวยงามแบบนี้ไหมครับ
^^