ถ้าถามใจตัวเองลึกๆแล้ว เราอยากโสดจริงไหม ? ทำไมถึงต้องโสด .. และคุณทนกับความเหงาได้ในระดับไหน !!

หลายคนที่(เลือก)โสด คงมีเหตุผลแตกต่างกันไป
บางครั้งที่เหงา แบบ เหงามากๆ (ถึงมากที่สุด)
อารมณ์แบบนี้ มันจะมาเป็นครั้งคราว (แล้วก็หายไป)
มันจะรู้สึกเหงา แบบเศร้า แบบน่าน้อยใจ
มันจะเข้ามาเป็น ระลอกๆ บางคนถึงกับน้ำตาไหล
นอน มโนภาพความรักในหัวเป็นเรื่องเป็นราวเพ้อเจ้ออย่างกับละครบ้าง นอนนึกถึงคนเก่าๆบ้าง
ครั้นพอจะเริ่มต้นใหม่ สำหรับสมัยนี้ ความรักก็ยากเย็นเหลือเกิน
เนื่องด้วย เงื่อนไขอะไรมากมายหลายอย่างที่คนตั้งขึ้นมาเยอะแยะ ทำให้ความรักมันเยอะสิ่ง แค่รักอย่างเดียวมันไม่พอแล้วจริงๆ
แล้วคุณๆละคะ ที่โสดทุกวันนี้ ตั้งใจ หรือไม่ ? รับได้ไหมกับความเหงา ?
ไม่มีใครให้คุย ไม่มีใครให้ปรึกษา เวลามีปัญหาอย่าหวังคนมาปลอบใจ ทนกับความเงียบเหงาได้ เพราะเราอยากโสด หรือกลัวการเริ่มต้นใหม่ หรือเหนื่อยจนไม่ไหว หรือเคยเจ็บมาจนไม่หวังอะไรกับใครอีกแล้ว ? แล้วคุณเคยน้อยใจไหม ที่ต้องเกิดมา เพื่อเดินคนเดียวบนถนนชีวิตสายเหงาๆสายนี้ .. หรือชีวิตคนเราสมัยนี้ มันต้องทำมาหากิน มันมีภาระมากกว่า จะมาเสียเวลาเพราะเรื่องไร้สาระ อย่างเรื่อง ความรัก ?
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่