หลังจากหมดงานแข่งกีฬาประจำปีไปแล้ว
ตอนนี้พวกเด็กปีสามทั้งหมดก็ต้องมาเข้าค่ายติวพิเศษกันต่อ


ยุอิกะกำลังตื่นเต้นที่ได้เห็นหน่อไม้ป่า กะว่าจะเก็บกลับไปฝากที่บ้านก็โดนอาจารย์ลากตัวไป
ส่วนทางฝั่งสาวๆ ริสึก็เอาแต่มองยุอิกะตลอดจนฟุมิโนะทักขึ้นมา แต่เจ้าตัวกลับไม่รู้ตัวว่ากำลังมองอยู่


แม้กระทั่งอยู่ในห้องเรียนแล้ว ริสึก็ยังแอบมองอยู่เรื่อยๆ พอคิดว่าจะให้ยืมยางลบเพราะก้อนที่ยุอิกะใช้นั้นมันเกือบหมดแล้ว
ก็ไม่รู้ว่าจะบอกยังไงดี จนฟุมิโนะให้ยืมตัดหน้าไปก่อน



หน้าตู้ขายน้ำอัตโนมัติ ริสึตั้งใจจะซื้อนมดื่ม ให้ใจเย็นลง (เจ้าตัวคิดว่าเป็นเพราะขาดแคลเซียม)
แต่ดันเอื้อมไม่ถึงปุ่ม ยุอิกะที่บังเอิญอยู่แถวนั้นจึงเดินมากดให้ และบอกว่าถ้ามีปัญหาไม่เข้าใจเรื่องไหนก็ให้มาถามได้เลย



แต่ริสึกลับตวาดกลับ(เพราะกำลังเขิน) ไปว่าไม่มีเรื่องจะคุยด้วย จะไปไหนก็ไปเลย แล้วก็วิ่งออกไปข้างนอก
ทิ้งให้ยุอิกะยืนอึ้งอยู่ตรงนั้นคนเดียว


หลังจากวิ่งหนีออกมาข้างนอกแล้ว ก็เริ่มรู้สึกผิดแต่ก็ไม่รู้อีกว่าจะเริ่มขอโทษยังไง ระหว่างที่นั่งเล่นไพ่อยู่ก็เหลือบไปเห็นหน่อไม้ป่า
จึงคิดว่าจะใช้เจ้านี่แทนคำขอโทษ และก็เริ่มเดินเก็บไปเรื่อยๆ พอรู้สึกตัวอีกทีก็ติดฝนอยู่ในป่าจนกลับไม่ได้



ยุอิกะที่รู้มาจากซาวาโกะว่าริสึยังไม่กลับเข้ามา จึงตัดสินใจออกไปตามหา



ริสึที่กำลังหลบฝนอยู่ใต้ต้นไม้บนหน้าผาเตี้ยๆ ระหว่างที่นั่งคิดคำนวนความเป็นไปได้ที่จะมีคนมาช่วยมั้ย
แล้วก็มีภาพยุอิกะตามมาช่วยแว๊บขึ้นมา ทันใดนั้น ยุอิกะก็ตามมาจนเจอ โดยใช้ไพ่ที่ริสึเผลอทำตกเป็นเบาะแส



ยุอิกะบอกว่าให้ริสึลงมาได้แล้ว จะได้กลับที่พักกัน แต่ริสึก็ไม่ยอมปีนลงมา ยุอิกะจึงทักไปว่ากลัวความสูงสินะ
ริสึกำลังจะปฏิเสธ ก็เสียหลักลื่นกับพื้นโคลน จนเซล้มลงมา ยุอิกะจึงต้องวิ่งเข้าไปรับ และก็เป็นอย่างที่เห็น



- ตลอดทั้งตอน ดูเหมือนว่าริสึก็ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงรู้สึกสนใจยุอิกะขึ้นมา
จึงพยายามคิดแบบใช้ตรรกะที่ตัวเองถนัดเพื่อหาเหตุผลแต่ก็คิดไม่ออกสักที
- ที่ลูบหัวไปเมื่อตอนนั้น กลายเป็นปักธงขนาดนี้เลยเรอะ...
- ตอนที่แล้วเพิ่งแซวว่าอุรุกะลูกรักคนเขียน ตอนนี้เรือสาวแว่นเบียดซะตกขอบเลย
- ผ่านมา 14 ตอน เพิ่งเป็นตอนแรกนะเนี่ยที่ไม่จบในตอน