ยาวหน่อยน่ะค่ะ สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกคน วันนี้เรามีเรื่องราวมาแชร์ไห้ทุกคนได้อ่านกัน หรือขอพื้นที่ระบายน่ะค่ะ เริ่มเลยเนาะ คือเรามีสามีแล้ว เราอยู่ด้วยกันมาหลายปี อยู่ด้วยกันตั้งแต่เราทั้งคู่ไม่มีอะไรเลย หรือมีเงินติดตัว อยู่แค่ 40 บาท แต่เราไม่เคยท้อค่ะ เราอยู่ข้างๆสามีตลอด เราช่วยกันขายของจนเรามีทุกอย่าง มีเงินมีทอง สามีมีรถแต่ง รวมถึงผู้หญิงที่เข้าหาสามีเรามากขึ้น สามีเราเป็นคนเจ้าชู้มาก ทำอะไรไม่ค่อยนึกถึงความรู้สึกเราเท่าไหร่ ใช้คำพูดทำร้ายเราสารพัด บอกเลิกทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันก็มีแอบคุยกับคนอื่นบ้าง เราก็จับได้ตลอด และให้อภัยทุกครั้ง ชีวิตคู่เราเปลี่ยนไปตั้งแต่สามีเรามีพร้อมทุกอย่าง สามีเริ่มเที่ยว เริ่มหวงโทรศัพท์ กับบ้านดึกๆแทบทุกวัน เราก็ยอมค่ะ ไม่บ่น ไม่ด่า ไม่ห้าม เพราะทุกครั้งที่เราพูดเรื่องนี้สามีจะชวนทะเลาะกันทุกครั้ง ตลอดเวลาที่ผ่านมาสามีมีเล็กมีน้อยไปเรื่อยๆ ซึ่งเรารู้ทุกอย่าง ไม่ว่าเค้าจะไปกับใคร หรือมีอะไรกับใคร เราไม่เคยพูดเพราะไม่อยากทะเลาะ เรายอมรับว่าเราขาดเค้าไม่ได้ จึงยอมทุกอย่าง ยอมแม้กระทั่งไห้สามีไปมีอะไรกับใครก็ได้ แต่เราคือที่ 1 มาพักหลังๆอาการสามีเริ่มหนักขึ้น คือเปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า เราพยายามไม่รับรู้ แต่มีคนเห็นเค้าก็มาเล่าไห้เราฟัง จนเราเริ่มอดที่จะพูดไม่ได้ ก็เปิดอกคุยกัน เราบอกว่าพร้อมที่จะหยุดหรือยัง ถ้ายังอยากมีเราอยู่ต้องหยุด แต่ถ้ายังอยากมีชีวิตอิสระเราก็จะปล่อยไป คำตอบคือ เค้ารักเรามากเค้าไม่ยอมไห้เราไป แต่ก็หยุดไม่ได้เหมือนกัน เราจุกมากค่ะเจอคำพูดนี้ไป เมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมาจึงตัดสินใจขอแยกกันอยู่ ซึ่งเราคิดว่าการที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันมันอาจจะทำไห้เค้าคิดถึงเรามากขึ้น และหยุดได้ แต่ป่าวเลยเราคิดผิดมากยิ่งห่างกันยิ่งแย่ กายเป็นเราเปิดโอกาสไห้เค้าพาผู้หญิงเข้าบ้านได้ง่ายขึ้น ไม่ต้องเสียค่าโรงแรม สดวก สามีเราพาผู้หญิงเข้าบ้านไม่ซ้ำหน้า แต่ถือว่าโชคยังเข้าข้างเราที่มีแม่สามีดี และรักเรา คอยอยู่ข้างเรามาตลอด เวลาสามีพาผู้หญิงเข้าบ้าน ถ้าแม่สามีอยู่จะไล่ออกไปหรือโทรบอกเราตลอด ระหว่างที่แยกกันอยู่เกือบเดือน เราพยายามตัดใจ แต่สามียังวนเวียนเข้ามาหาเราเสมอ โทรหาบ้าง ไลน์มาบ้าง ทักเฟสมาบ้าง หรือมาหาที่บ้านแทบทุกวัน มาง้อ ขอไห้เรากับบ้าน มารับไปทานโน้นทานนี่ ดูแล เอาใจไส่เราดีทุกอย่าง จนเราใจอ่อนเพราะยอมรับว่ารักเค้ามาก ก็ตกลงกับไปอยู่ด้วยกันที่บ้านเค้า ผ่านมาได้ 2 วัน สามีก็เปลี่ยนไป ไม่สนใจเรา ไม่แคร์เรา ใช้คำพูดทำร้ายเรา รวมถึงบอกเลิกเรา โดยไห้เหตุผลว่าเค้ารักเรามาก ที่ผ่านมาเค้ารู้ตัวว่าเค้าทำผิดมากจนไม่น่าไห้อภัย เค้าสงสารเราที่ต้องมาทนกับคนแบบเค้า เค้าขอไห้เราเลิกกับเค้า เราก็งงค่ะ คือทุกอย่างเหมือนจะดี แต่กับแย่กว่าเดิม เราก็เลยตัดสินใจตกลงยอมเลิกกับเค้า เพราะเราเองก็เหนื่อยมากแล้ว ที่ต้องคอยตาม ทำอะไรก็ไม่มีสมาธิ คอยคิดตลอดว่าตอนนี้เค้าจะอยู่กับใคร ตลอดเวลาที่กับมาคบกันไม่เคยมีความสุข เราหลอน เราระแวง เราไม่รู้ว่าระหว่างที่เค้าอยู่กับเราเค้ากำลังคิดถึงใครอยู่ หรือเค้าจะบอกเลิกเราอีกเมื่อไหร่ ก็ตัดสินใจเลิก โดยแม่สามีก็ยังยื้อเรา ไม่ไห้เราเลิกกับสามี ค่ะก็ผ่านมาได้เกือบอาทิตย์ แม่สามีโทมาหาเรา บอกว่าเครียด แต่ไม่ได้บอกว่าเรื่องอะไร จนวันนี้เลยค่ะ เราเล่นเฟสปกติ ก็เลื่อนฟิตข่าวขึ้นๆลงตามประสาคนเหงา เฟสสามีก็ปรากฎตรงหน้ามือถือเรา ภาพคือสามีไส่ชุดแต่งงาน นั่นละค่ะ นะจุดๆนั้นเหมือนโดนค้อนทุบหัว มันมึนๆ งง สับสน จนแม่สามีโทรมาบอกว่าสามีเราต้องแต่งงาน เราร้องไห้ละค่ะนาทีนั้น น้ำตามาจากไหนนักหนาไม่รู้ คำถามคือแต่งกับใคร นึกอยู่ในหัวตลอด แต่ไม่ได้เอ่ยถามแม่สามีออกไปเพราะแค่รู้ว่าเค้ากำลังจะแต่งงานมันก็เกินจะรับไหวแล้ว แม่สามีเห็นเราร้องไห้หนักจึงถามว่าเราโอเคไม๊ ต่ายแล้วกล้าถาม ใครมันจะจะไปโอเค แม่สามีก็ปลอบผ่านเราทางโทรศัพพอนางเห็นเราเริ่มสงบนางก็เล่าไห้ฟัง ว่าที่สามีเราต้องแต่งงานเพราะพลาดไปทำอีกนางนึงท้อง แม่สามีนางยังบอกอีกว่าสามีรักเรามาก สามีเราเสียใจไม่แพ้เรา นางไม่อยากปล่อยเราไป แต่นางไม่มีทางเลือก แต่เค้าก็ต้องแต่งเพื่อแสดงความรับผิดชอบ เราก็นิ่งน่ะค่ะ ปิดตัวเงียบ ปิดเฟส บล็อคเบอร์ บล็อคไลน์สามีหมดเพราะนางยังคงโทมา เรารักสามีเรามากน่ะค่ะ แต่เราก็เห็นแก่เด็กที่กำลังจะลืมตาดูโลก เราไม่ได้โลกสวยหรือแอ๊บนางเอก แต่เราว่าสิ่งที่เราทำมันน่าจะถูกต้องแล้ว แต่กับกันก็ยังคิดว่า เราต้องปล่อยคนรักของเราที่เรารักมากคบกันมาหลายปี ผ่านร้อนผ่านหนาวด้วยกันมานานไปเป็นของผู้หญิงที่ผ่านมาแค่ชั่วข้ามคืนหรอค่ะ เราสับสนมาก ตอนนี้มืดแปดด้าน เราไม่โอเคเลย จะมีใครเข้าใจเราไหม 😔😔