สัจธรรมครับ...ชีวิตที่เคยล้มเหลว ตอนจะลุกขึ้นนี่แหละเป็นช่วงที่น่าท้าทายและยากจะทำใจ ไม่ว่ามิตรภาพที่เคยมี ก็จะสูญสิ้นไป แต่กลับพบมิตรภาพที่แท้จริงไว้...

คนหลายคนที่เคยสวมหน้ากาก...ก็ถอดหน้ากากกันหมด...และได้พบสิ่งใหม่คือ ไม่มีใครสวมหน้ากากให้เราแล้ว...(เหลือเพียงคนที่ไม่สวมหน้ากากที่ยืนอยู่เป็นกำลังใจไม่กี่คน...///ออกแนวดราม่าแว้ววว กลับสู่โหมดปกติ---)))ฟิ้วววว

สัจธรรม...ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน และต้องยากที่จะลุยหาทางลุกใหม่ แต่ก็ต้องเดินต่อ...ทุกท่านเคยเป็นแบบนี้กันไหมครับ...///อารมณ์ที่อ้างว้างสุดๆๆๆกับการได้ยืนอยู่กับความจริงของชีวิต...ดราม่าหน่อยนะครับ 555