ก่อนอื่นเราขอแนะนำตัวเองคร่าวๆนะ เราชื่อย่อว่า A เป็นคนดีมากในสายตาคนอื่น และมักจะผิดหวังเพราะคำว่าดีเกินไป เราเป็นคนที่ศรัทธาในความรัก รักใครรักจริงและจะคบที่ละคน แต่จะมีคุยกับคนอื่นบ้างบางครั้ง แต่ในฐานะเพื่อนมากกว่า
          เมื่อรู้สึกชอบจะบอกว่าชอบ แต่ก่อนจะบอกนั่นหมายความว่าเราชอบเขามาแล้วไม่ต่ำกว่า 2 ปี หรือมากกว่านั้น เรามักไม่ชอบคนที่ชอบเรา ซึ่งนั้นมันก็มักทำให้เราผิดหวังเพราะคนที่เราชอบเขาก็ไม่ได้ชอบเราเช่นกัน เอาละเกริ่นนานละ เข้าเรื่องเลยละกัน
           ตอนนี้เราเพิ่งเลิกกับคนที่เรารักได้ 1 อาทิตย์ เราไม่สนิทใจที่จะใช้คำว่าแฟน เพราะจนถึงตอนนี้เราก็ไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา เราเจอเขาโดยบังเอิญ เหมือนกับพรมลิขิต เป็นการปิ๊งรักครั้งแรกแบบใสๆ ตอนนั้นเราอยู่ปี 2 เราเจอเขาฝ่ายเดียว คือความรู้สึกตอนนั้น เฮ้ยผู้ชายคนนี้ทำไมน่ารักจังน่าา แต่ด้วยความที่พกกุลสตรีมาเต็มเปี่ยม แล้วมีแฟนอยู่ด้วยจึงมองผ่านไป  คิดในใจถ้ามีดวงต่อกันคงได้เจอกันใหม่ หลังจากนั้นผ่านไป 2 อาทิตย์ มีคน @ เฟสเรามา ก็แบบทำไมหน้าคุ้นจังวะ พอส่องดูเท่านั้นละ แม่จ้าวววว !!! ทำไมมันบังเอัญขนาดนี้
            เขาทักเรามา เราก็เริ่มคุยกัน แต่ก็คิดในใจเรามีแฟนแล้วนะโว๊ย จะนอกใจแฟนอ่อ แต่ด้วยความน้อยใจเพราะ ณ ตอนนั้นแฟนเราไม่สนใจเราเลย เหมือนมีคนอื่น โทรไปสายไม่ว่างตลอด บอกว่าอยู่กับเพื่อน พอเขาคนนั้นเข้ามาก็เริ่มเอนเอียง เพราะใจเต้นตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ซึ่งกับแฟนไม่เคยเกิดมาก่อน เราคุยกันในเฟส จากนั้นเขาก็ขอเบอร์เรา เราก็ให้นะเราเหงา เราคุยกันแบบเพื่อนแม้ใจเราจะไม่คิดแบบนั้น ฮ่าาา แต่พอนานไปเริ่มไม่ใช่ละ แฟนเราก็ยังไม่ได้เลิก แต่มันก็ห่างเราทุกที ส่วนคนนี้ตอนนั้นเขาบอกว่าเขาไม่มีใคร เราก็เชื่อนะเพราะเราชอบเขาเข้าแล้ว ชอบตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ
           เราจึงเริ่มส่องเฟสเขาแบบจริงจัง ทำให้เราพบว่า เขากับแฟนเราเป็นเพื่อนกันสมัยเรียน ม.ปลาย อ้าวเฮ้ยยยย ดด มีคงมีคุยกันด้วยในแชท (เรามีรหัสเฟสแฟน) ไอ้เรานี้ก็คิดไปต่างๆนาๆ แฟนกูลองใจป่ะว่ะ และด้วยความที่ตอนนั้นก็รักแฟนมาก เขานะแค่ชอบ  เราเลยตัดสินใจบอกเขาไปว่าตอนนี้เรายังไม่ได้เลิกกับแฟน และแฟนเราก็เป็นเพื่อนกับนาย เขาก็ถามว่าใคร เราบอกชื่อไปเขาก็เงียบละพูดขึ้นว่า นั่นนะไม่ใช่แค่เพื่อนนะ แต่เรียกว่าเพื่อนสนิทเพื่อนตายเลยละ เราก็อึ้งไงรู้สึกผิด ทั้งกับแฟนและกับเขา (บางทีคนดีก็ชั่วได้นะ TT)
           เขาก็หายไปเลย ไม่พูดคุย ไม่ติดต่อ คงเกลียดเราแล้วมั้ง แต่พอเขาหายไปเท่านั้นแหละ ใจเราก็เริ่มไม่ปกติ คิดถึงเขามากกว่าแฟนอีก คือเราเลือกแฟนเรานะ เลือกที่จะยุติความสัมพันธ์กับเขา แต่อิ๊แฟนนี้ แมร่งก็ไม่สนใจกูเลย ไปกินแต่เหล้า ไปเที่ยวกับเพื่อน(แฟนเราเป็นนักดนตรี สังคมมันกว้างงง) ก็คิดว่าเลือกถูกแล้วใช่ไหมเสียดายคนดีๆ คนนั้นจัง แต่ความคิดมักไม่ใช่อย่างที่หวัง ในวันเดียวกันที่เรานั้นคิดถึงเขานั้น มันก็ขึ้นสถานะกับผู้หญิงคนหนึ่งงง อ้าวแมร่งตกลงก็หลอกกูเหมือนกันนี่หว่าาา เอ๋าเจ๊าากันไป (สงสัยแฟนเราลองใจจริงๆ)
          หลังจากนั้นประมาณ 3 เดือน เรากับแฟนก็ทะเลาะกัน และเลิกกันในที่สุด ณ ตอนนั้นเรารักแฟนเรามากจริงๆ เราเป็นคนขอเลิก แต่ก็เจ็บเอง เพราะทำใจไม่ได้ที่เขาคุยกับคนอื่น เรามีรหัสเฟส แต่มันคุยกันในไลน์ และโทรศัพท์ เจ็บไปอีกกกก ลืมอีกคนไปเสียสิ้น แต่ก็แอบเห็นว่าเขาหวานกับแฟนอยู่ ก็ช่างเขา
         เราไม่คุยกับใคร อยู่คนเดียว ทำใจมาตลอด 2 ปี กว่าจะลืมแฟนเราได้ จากตอนแรกที่รักมากก็กลายเป็นเกลียด พอหายเกลียดก็กลับเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ปัจจุบันก็คุยกันบ้างเรามีปัญหาอะไรก็ปรึกษาเขา เรียกได้ว่าแยกกันด้วยดี และถามว่าให้ใครมาลองใจเราไหม คำตอบคือไม่ สรุปผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามาเอง
         แต่เรื่องที่เราโง่มาก โง่ที่สุด มันเริ่มต่อจากนี้ต่างหาก หลังจากเราเลิกกับแฟนก็มีคนเข้ามาคุยด้วยเรื่อยๆ มีรุ่นน้องที่มหาลัย ส่วนมากหวัง เซ้กส์ ซึ่งเราไม่โอเครกับเรื่องนี้ เราบอกเลยนะ เราไม่เคยมีอะไรกับแฟนแม้จะรักมากก็ตาม ทุกวันนี้ยังคิดเพราะเราไม่ให้รึป่าวเขาถึงทิ้งเราไป รวมถึงทุกคนที่ผ่านเข้ามาพอไม่ได้ดั่งใจก็หายไป (หน้าตาและหุ่นกูเนี๊ยยเหมือนคนบ้าเซ็กส์หรอ สัสส )
         หลังจากที่เราผิดหวังกับความรัก เราก็โพสเฟสตามประสาอยากระบายๆ จู่ๆเขาคนนั้นก็ทักเข้ามา ถามว่าเป็นไงบ้างความรัก เราก็บอกว่าเราโสดเราเลิกกับแฟนแล้ว เขาก็เหมือนจะดีใจเข้ามาคุยกับเราทุกวัน พอเราถามเขาคืน เขาก็บอกว่าเลิกแล้วเช่นกัน ความรักของเราสองคนจึงเกิดขึ้นอีกครั้ง เรามีความสุขที่ได้คุยกับเขา เราตัดสินใจบอกชอบเขาก่อน ซึ่งเขาก็โอเคร เขาก็ชอบเราเช่นกัน แต่ในขณะที่ความรักเรากำลังไปได้สวย ผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาเคยขึ้นสถานะด้วยก็กลับมา และเขาก็ไปจากเรา เจ็บโคตร เราตัดสินใจปิดเฟสเลยนะ เกือบ 2 เดือนและเราก็เปิดอีกครั้ง ยังไม่ถึงสามวิด้วยซ้ำ เขาก็ทักเข้ามา ถามว่าหายไปไหน รู้ไหมคิดถึง คือเราโคตรดีใจ ณ ตอนนั้นเราบอกเลยนะว่าเราชอบเขามากกกกกกกก เผลอๆมากกว่าตอนชอบแฟนคนก่อนด้วยซ้ำ เขาเป็นคนตรงๆ ใจกว้าง ทำงาน หาเงินเรียนเอง และสามารถเก็บเงินจนมีร้านกาแฟเป็นของตัวเอง ทั้งที่ยังเรียนไม่จบด้วยซ้ำ เราชอบทุกอย่างที่เป็นเขา น่าตาก็น่ารัก เข้มๆ ขาว มีหนวด(เราชอบคนมีหนวด) เขาถามเราอีกครั้งว่าความรักเป็นไงมั้ง เราก็บอกไปตรงๆเลยว่า เราชอบเธออ่ะ เราชอบเธอมาก เราลืมเธอไม่ได้ เขาก็เงียบไปและตัดสินใจเล่าเรื่องเขากับแฟนให้เราฟัง เขาบอกเราว่าแฟนเขาไปมีคนอื่นทั้งที่เขาทุ่มเทให้ทุกอย่าง ไปนอนกับคนอื่นมา เขารังเกลียดผู้หญิงคนนี้ แล้วเขาก็บอกว่าเขาเลิกกัน และก็เป็นอีกครั้งที่เราเชื่อ และคบเขาแบบจริงจัง เราคุยกับเขาแล้วมีความสุข เราก็เริ่มเป็นฝ่ายรุก ชวนคุยโน่นนี่นั้น เอาไปเอามาเข้าเรื่อง 18+ ซะได้ เราไม่เคยคุยกับใครเรื่องแนวนี้ แม้แต่แฟนเก่า แต่เพราะเราไม่อยากเสียเขาไปเขาพาคุยไร เราก็คุยตาม เผลอๆ ชวนเขาคุยด้วยซ้ำ (เราเริ่มเลวแล้ว) มีครั้งหนึ่งเราทำให้เขาโกรธ เขาก็ขอดูน๊มนมเรา ถึงจะหาย ไอ้ด้วยความที่รักเขามากจึงพยายามอ้วนวอน ขอส่งภาพที่แซะซี่ไปแทน ตอนแรกจะขอดูให้ได้แต่เราอายเกินไป จึงไม่ให้ดู (ตอนนี้ยังควบคุมความโง่ได้) เราคุยกันเรื่อยๆ ผ่านเฟส โทรผ่านเฟส ไม่ค่อยได้คุยโทรศัพท์ เพราะเราไม่เคยขอเบอร์เขา เขาก็ไม่ขอเรา (แต่ก่อนมีนะ แต่ลบแล้ว )เพราะคิดว่าเราคุยในนี้ก็ได้ไม่เปลืองด้วย เราก็นัดเจอกันบ้าง แต่ไม่ค่อยได้เจอเพราะส่วนมากเขาจะอ้างว่าติดงาน พอเขาว่างเราก็ไม่ว่าง
         แต่ช่วงหลังๆเขาก็เริ่มแปลกไป ไม่ค่อยคุย ไม่ค่อยตอบแชท ด้วยความที่เราโตแล้ว จึงไม่ได้โทรตาม เบอร์เขาหาง่ายถ้าเราจะโทร เพราะเขาใส่ไว้ในแบร์นกาแฟของเขา แต่เราเลือกที่จะรอเขา พอเขามาตอบเราก็ถามในสิ่งที่อยากรู้และเริ่มงอแง ทำตัวน่าเบื่อ จนเขาแสดงออกชัดเจนว่ารำคาญ เพราะเรางี่เง่าหรือเพราะเขามีคนอื่นก็ไม่รู้ เราจึงนัดเจอกันอีกครั้ง เขาอ้างเหมือนเดิมว่าทำงาน แต่เราก็พูดคำขาดถ้าไม่มาก็ไม่ต้องเจออีกเลย ณ ตอนนั้นเราต้องการกำลังใจ เราเจอปัญหาหลายอย่าง เราอยากให้เขากอดเราแน่นๆ และเราก็เตรียมใจไว้แล้วว่าถ้าเราจะเสียครั้งแรกให้เขาเราก็ไม่เสียดาย เพราะเรารักเขาแล้ว ให้เพื่อคนที่รักเรายอมได้ เรากลัวเขาจะหายไปเหมือนคนอื่นที่ไม่ได้เรา เราจึงยอมเขา เขากอดเรา จูบเรา ปลอบเรา แต่เขาก็อยู่กับเราแต่คืนเดียว ตื่นเช้ามาเขาก็อ้างว่ามีงานด่วน สัญญาคืนนี้จะมาหาใหม่ เราร้องไห้หนักมาก เพราะเขาไม่ทำตามสัญญา พอเขาได้เราทุกอย่างก็เปลี่ยน เขาหายเงียบไป ไม่ติดต่อ เราพยายามทักไป เขาก็ไม่ตอบ อ่านเฉยๆ นั่นมันทำให้เราเริ่มกลัวหนักว่าเดิม กลัวว่าเขาจะเบื่อเรา ล่าสุดเดือนนี้ พ.ค 60 เขาโพสเฟสว่า ถ้าจะติดต่อเขาให้ติดต่อทางเฟสเท่านั้น เรากำลังจะไลท์ให้ แต่ผู้หญิงคนนั้นก็เม้นท์สติกเกอร์รูปร้องไห้ แล้วเขาก็ตอบกลับว่าด้วยรักและอาลัยยิ่ง คือเหมือนโดนตบอ่ะ ถัดจากนั้นมา 2 วัน เขาโพสใหม่ว่า สามารถติดต่อได้เหมือนเดิมแล้วนะครับ ผู้หญิงคนนั้นก็เม้นท์สติกเกอร์รูปดีใจ คือ กูสตั้นละสิบวิ กูโดนอีกแล้วหรอ ตัดสินใจถามเขาตรงๆ เธอยังคบกับเขาอยู่หรอ แล้วเราละ เขาก็ตอบมาว่า ตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นไปหาแฟนเขาอยู่ชลบุรี เขาไม่ได้คบกันแล้ว แต่เหมือนผู้หญิงคนนั้นไม่ยอมปล่อย ยังหวงก้างทำนองนี้ ด้วยความที่เรารักและเชื่อใจเขาเราก็เลยเชื่อสนิทใจ
        แต่เหตุการณ์ครั้งก่อนยังไม่หายดี ถัดมาเพียงไม่กี่วัน ผู้หญิงคนนั้นอัฟเฟสแท็กหาเขาว่ากำลังอยู่ที่ถนนคนเดินด้วยกัน เท่านั้นแหละจ้าาา น้ำตาไหล ร้องไห้หนักมากก ร้องไห้จนตัวสั่น จนหายใจไม่ออก เหม่อจนเกือบโดนรถชน เราเลยตัดสินใจบอกเขาว่าขอยอมแพ้ ไม่ไหวแล้ว ไม่อยากเป็นชู้ เขาก็ส่งรูปสติกเกอร์ร้องไห้มาให้สิบกว่าอัน และบอกให้เราเปิดใจรับคนอื่นบ้าง ถ้าเราคู่กันสักวันเราจะกลับมาพบกันใหม่อีกครั้ง คู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอก แต่เข้าใจไหมว่าผู้หญิงเวลารักใครมากแล้วมันลืมไม่ได้ง่ายๆ ซึ่งเป็นเราด้วยนั้น คนก่อนใช้เวลา 2 ปีกว่าจะลืมแล้วกับนายที่เป็นคนแรกที่เรามอบสิ่งสำคัญให้ เพราะไอ้คำว่ารักโง่ๆ จะไม่ใช้เวลาทั้งชีวิตรึไง
        แต่จะโทษเขาก็ไม่ได้ เพราะเราเลือกเองทั้งหมดในวันนั้นเราปฏิเสธเขาได้ แต่เราเลือกที่จะไม่ทำ เพราะหวังว่าเขาจะเห็นค่าของมัน แต่ไม่เลย เขาไม่ได้รักเราเลย เขาไม่เคยเลิกกันกับแฟนเขา แค่น้อยใจและผิดใจกัน เรามันโง่ที่ยอมเชื่อเหตุผลบ้าๆที่เขาบอก โดยเฉพาะเรื่องรูปคู่เขาบอกว่าเพื่อนแท็กมา จะลบก็เกรงใจ เราก็เชื่อไง เพราะรักเขามาก เขาคุยกับเราผ่านเฟสทุกวัน แต่คนสำคัญของเขาอยู่ในสายตลอด เราทำใจไม่ได้ที่ต้องเสียเขาไปแม้จะยอมถอยออกมา แต่ก็มีช่วงเวลาที่เหงาจึงทำใจกล้าทักไป เขาก็สัญญาว่าจะไม่หายไปไหน แต่การกระทำตรงข้าม เขาบอกเราว่าเขาทำงานแต่รูปที่อัฟเมื่อคืน คือรูปที่เขาไปเวียนเทียนกับแฟนเขา ยิ้มแย้ม แจ่มใส ต่างจากเราที่ร้องไห้แทบตาย เราอยากรู้ว่าก่อนหน้านี้ทำไมต้องหลอกเรา เพียงเพื่อประชดแฟนเหรอ รู้ทั้งรู้ว่าเรารักเขาขนาดไหน เราจึงจะจบปัญหาว่าจะปิดเฟส หลังจากส่งข้อความไปบอกเขา ว่าขอให้มีความสุข ขอบคุณอ้อมกอด ขอบคุณคำปลอบโยน ที่รักของเค้า กดอ่านเร็วมาก แต่คนที่ตอบกลับมากับเป็นอีกคน โดยข้อความระบุว่าใครคือที่รักเธอ เรียกให้ดีๆ อย่ามายุ่งกับแฟนเรา บล็อกเฟสนะ จะได้ไม่ต้องมายุ่ง คือเราแบบเหมือนโดนเข็มพันเล่มกระหน่ำแทงใส่ใจ เจ็บ หายใจไม่ออก เขาอยู่ด้วยกัน เขานอนด้วยกัน ทำไมแฟนเขาไม่เปิดโอกาสให้เราได้พูดได้อธิบายว่าเราไม่ต้องการให้มันเป็นแบบนี้ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอสองคนยังคบกัน พอเรารู้เราก็พยายามถอยออกมาแล้ว แต่คงต้องใช้เวลา เราจะปิดเฟสหนีปัญญา แต่ทุกอย่างก็จบลงก่อนเพราะเธอแฟนตัวจริงกลับมา
      เราไม่เสียใจที่เรารักเขา แค่เจ็บใจที่โง่เชื่อเขาทุกอย่าง และยอมทุกอย่างเพื่อเขา เราจบ จาก ออกมาโดยไม่ได้ยินคำขอโทษจากเขาสักคำ คงหัวเราะเราอยู่สินะ เรามันใจง่ายก็สมควรโดน ปล่อยให้ความรักครอบงำ และห้วนคิดไปถึงตอนนั้นที่เขาคุยกับเราแล้วผู้หญิงคนนั้นกลับมา เขาบอกเราว่า อยากมีรักใหม่แต่อยากให้โอกาสรักเก่า แต่ถ้ามีครั้งที่ 3 จะไม่มีอีกแล้ว แต่พอเขาไปมีคนใหม่ เขากลับมา นายก็ให้โอกาสเขาเหมือนเดิม โดยไม่นึกถึงจิตใจของอีกคนที่รักนายมากไม่ต่างกัน รักจนยอมให้โอกาสครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เราก็แพ้เพราะเราคือคนที่รัก ไม่ใช่คนที่ถูกรัก เขาคบเราในฐานะอะไร แท้จริงแล้วเขารักเราบ้างไหม เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นบ้างรึป่าว อยากรู้จริงๆ #S
      รู้สึกสมเพชตัวเอง ไร้ค่าา ไร้ราคา ใจง่าย เป็นชู้ เป็นมือที่สาม เพราะเกิดจากความรักโง่ๆทั้งหมด แต่อยากบอกคนที่อ่านมาจนถึงตอนนี้ไว้ว่า บางทีคนที่ถูกคนอื่นมองว่าเป็นมือที่สาม เป็นชู้ทำลายความรักของคนอื่น ก็ไม่ใช่ว่าเขาจะรู้เสมอไป บางที่ความรักโง่ๆของเขาอาจบังตาจนกลายเป็นคนโง่ และคนเลว ในสายตาคนอื่น เหมือนที่เราเป็น ต่อจากนี้เราก็ต้องรับผลกรรมเพราะไปยุ่งกับแฟนคนอื่น ด้วยการอยู่ต่อไปแบบไม่มีความสุขเลยสักวัน
      ขอบคุณที่อ่านจนจบ อีกกี่วัน กี่เดือน กี่ปี กันนะ กว่าเราจะหายเป็นปกติ แล้วจะมีคนที่โง่มาก ถึงมากที่สุดแบบเราไหม ??