คือเราอยากมีเรื่องมาแชร์ ถ้าเป็นไปได้เราอยากให้เขาเผลอกดเข้ามาอ่านนะ
เราเคยมีแฟนคนหนึ่ง (สมมุติแฟนคนนี้ชื่อ หมี นะ) หมีแอบชอบเราแต่เราไม่รู้สึกด้วย พอเวลาผ่านไปเรากลับได้คุยกันใหม่เราก็เริ่มชอบหมีแล้วได้คบกัน
แต่เราก็ต้องเลิกกันเพราะเข้าใจผิดแล้วไม่เข้าใจกัน แต่เราไม่เคยลืมหมีเลย อาจจะมีคบกับคนอื่นบ้างก็ลืมไปช่วงเวลาหนึ่ง พอนึกขึ้นได้ก็กลับมาคิดถึงอีกเป็นแบบนี้วน ๆ ซ้ำ ๆ กัน จากวันที่เลิกกันจนถึงวันนี้ก็รวม ๆ 2 ปีแล้ว (แฟนเก่าก็มีแฟนใหม่อยู่แล้วนะ) บางครั้งที่เราคิดถึงเวลาเราอยู่คนเดียวเราจะแอบขับรถไปจอดแถว ๆ ที่หมีจะผ่านมาทุกวันนะ วันเกิดหมีเราก็ชื้อของขวัญไว้แต่ไม่กล้าอวยพรไม่กล้าเอาให้ ศิลปินที่หมีชอบเพลงที่ชอบหรืออะไรก็ตามที่หมีชอบกลายเป็นสิ่งที่เราชอบในทุกวันนี้ ใครพูดถึงหมีในทางไม่ดีคือเราจะโมโหมาก เราก็มีแฟนใหม่นะแต่เราก็ยังคงแอบเข้าไปดูของเขาบ้างเรายังติดตามเขาเหมือนเดิมแต่เรามีความสุขนะถึงเราจะเห็นรูปหมีกับแฟนเขา แล้วล่าสุดเมื่อ 3 เดือนก่อนเราก็เลิกกับแฟนเรายิ่งกลับมานั่งคิดถึงเขามากกว่าเดิมเราคิดว่าถ้าเราจะมีแฟนใหม่จริง ๆ อยากได้แฟนแบบหมีนะถ้าไม่มีคนแบบนี้ก็คืออยู่คนเดียวไปเลย แล้ววันหนึ่งเราก็ตัดสินใจยืนตากฝนครึ่ง ชม. เพื่อได้เจอหมี เราก็เจอจริง ๆ แต่ก็คงเหมือนเดิมเห็นเขาเดินคู่กับแฟนเขา แต่เราไม่เศร้านะ คือเอาง่าย ๆ เราโฟกัสไปที่หมีคนเดียวอะ หลังจากนั้นเพื่อนก็ยุให้ทักเขาไปเลย เพื่อนรู้มาตลอดว่าคนนี้มีค่ากับเรามาก เราก็ไม่ทักนะ เรากลัวอะ จนวันหนึ่งเพื่อนกวนตีนกดทักไปว่า เห้ยยย สั้นๆนะแต่อ้าว แล้วไงเขาก็ตอบมาแทบดิ้นตาย เพื่อนก็บอกอะกูทักให้แล้วที่เหลือก็เลือกเอา เราเลยตัดสินใจคุยแต่เราไม่ได้คุยหวานหรืออะไรเลยนะตอนนั้นเรายังไม่ได้คิดอะไรเราแค่คิดว่าเขาเป็นเพื่อนคนหนึ่งเฉยๆ เราก็ถามเขาว่าเป็นไงบ้าง เรียนไหนยังไง เราคุยกันไม่ถึง 10 ประโยค แล้วหลังจากนั้นก็เหมือนความสุขทั้งหมดโดนทำลายเมื่อแฟนเขามาตอบว่าให้เลิกทักไม่สบายใจ เราก็อ่อโอเคเราคิดในใจว่าเอาวะแค่ได้คุยแค่นี้กูก็พอใจละ เราเลยตอบแฟนเขาว่า ''โอเคเราจะไม่ทักไปรักษาหมีให้ดีๆนะ'' แฟนเขาก็ตอบประมาณ ''จะไม่ปล่อยไปแน่ๆขอบคุณที่เข้าใจ'' เราเลยบอก '' ดีแล้วถ้าปล่อยตายแน่ระวังนะเราจะมาจีบเขาใหม่'' เราก็คุยกับแฟนเขาดีนะแฟนเขาก็คุยกับเราดีเหมือนหยอกๆกันตลกๆเหมือนแฟนเขาจะเหมือนเข้าใจที่เราทักไปเราไม่ได้คิดอะไร จากนั้นก็จบบทสนทนา แต่กลับมารู้ทีหลังว่าเขาทะเลาะกันจนเป็นเรื่องใหญ่ เราเลยรู้สึกผิด ผิดมาก ๆ ถึงขนาดนั่งถามเพื่อนทุกคนว่าเห้ยกูผิดขนาดนั้นเลยหรอกูกับเขาไม่ได้คิดอะไรกันนะเว้ย แล้วก็มีเพื่อนของหมีทักมาถามเราว่า รู้ปะเขาจะเลิกกันบอกว่าแฟนเขากลัวหมีหวั่นไหวให้เรา กลัวเราไปลับหลังเขา เราเลยบอกเห้ยมันหลายปีละนะแค่ทักแบบคนรู้จัก เพื่อนเขาเลยบอกว่า คนมันเคยรู้สึกไม่ว่าจะนานเท่าไหนมันก็กลับมารู้สึกได้ เราเลยรู้ว่าเราผิดแต่เราโกรธ โกรธที่ว่าทำไมไม่ไว้ใจแฟนตัวเองเลยทำไมถึงมองแฟนไม่ดีแบบนั้นทำไมดูถูกแฟนขนาดนั้น เราโกรธที่มาว่าหมีเพราะสำหรับเราหมีมีค่ามาก เลยตัดสินใจผิดคำพูดทักหมีไปว่า ''เออเราขอโทษนะที่สร้างปัญหาให้ เราไม่แคร์ใครเราแคร์แค่เธอจะเกลียดเรา '' หมีก็ตอบเราว่าเขาไม่เกลียดเราเลยเขาเข้าใจเรา แต่ก็รู้สึกสบายใจขึ้นเพราะเขาคืนดีกันแล้ว หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกันอีกเลย บอกเลยว่าคิดถึง คิดถึงมาก ๆ ไม่รู้ต้องทำยังไงนอกจากอยู่เฉยๆต่อไป รู้นะว่าอาจจะไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราแล้วแต่แบบเราแอบหวั่นไหวกับเธอหวะจากใจเลย แค่เราเจอเธอเราก็ต้องกลับมาเริ่มลืมใหม่ทุกครั้งเลย

อยากสร้างขึ้นมาเฉย ๆ คืออึดอัด ถ้าเผื่อบังเอิญเขาเข้ามาอ่านก็ไม่รู้เหมือนกันเขาจะรู้ตัวไหม เขาก็ชอบอ่านกระทู้นะ
เราไม่รู้เราเขียนแย่ไหม แต่เราเขียนตามความรู้สึกล้วน ๆ เลย