กวินทร์เป็น Shot Stopper ที่ดีครับ การป้องกันจุดโทษก็น่าไว้วางใจ ฝีไม้ลายมือควรค่ากับการยืนเฝ้าปากประตูเป็นมือหนึ่งทีมชาติทุกประการ
ชอบการยืนป้องกันที่ปากประตูแบบกวินทร์ แต่ชอบการออกมาตัดบอลแบบสินทวีชัย
เพราะความเห็นส่วนตัวมีความรู้สึกว่า "การตัดสินใจออกมาจากเส้นประตู" เหมือนกวินทร์ตัดสินใจไม่เด็ดขาด/ตัดสินใจแบบกั๊กๆ
บางจังหวะมีความรู้สึกว่า ถ้ากวินทร์โดนบังโดนขวางก็ควรล้มเลยดีกว่า แต่กวินทร์ไม่ทำ (ผู้รักษาประตูที่เล่นจังหวะแบบนี้ได้ดี คือ เต้ย-นริศ ทวีกุล สมัยอยู่พัทยา ยูไนเต็ด ช่วงท้ายเกม)
พอมาเห็นจังหวะการเสียประตู 0-1 ของกวินทร์ในวันนี้...ก็รู้สึกว่า "จะออกมาทำไม ในเมื่อมีอาโอยาม่าอยู่ตรงนั้นแล้ว"
ขอยกตัวอย่างจังหวะการเสียประตู ในลักษณะดังกล่าวมาอธิบายครับ
ตัวอย่างลูกที่ 1 เกิดขึ้นในรอบชิงชนะเลิศเอเอฟเอฟ ซูซูกิคัพ นัดชิงชนะเลิศ เลกที่ 1 ปี 2012 เป็นจังหวะท้ายเกมที่ไทยตามอยู่ 1-2 จังหวะนี้ไทยโดนโยนยาวจากฝั่งแบ็คซ้าย และดูเหมือนไบฮัคกี้ ไคซาน เซ็นเตอร์แบ็คสิงคโปร์ที่ดันสูงขึ้นมาจะเข้าไปเบียด แต่กวินทร์ก็เหมือนกะจังหวะบอลพลาด เอื้อมไม่ถึง พอบอลตกตรงหน้าไบฮัคกี้ฯ ก็ไม่เหลือครับ ไทยแพ้เกมนั้น 1-3 พอกลับมาเล่นนัดที่ 2 ประตูโทน 1-0 ของกีรติ เขียวสมบัติ ก็ไม่พอกับชัยชนะของไทย ทำให้ลูกทีมของราดอยโก้ อัฟราโมวิช มาชูถ้วยแชมป์ที่ไทยเป็นครั้งที่ 2
ลูกที่ 2 เกิดขึ้นในรอบชิงชนะเลิศเอเอฟเอฟ ซูซูกิคัพ นัดชิงชนะเลิศ เลกที่ 2 ปี 2014 ที่มาเลเซีย จังหวะนั้นไทยโดนนวดโดยฝั่งมาเลเซียที่ต้องการประตูหลังจากแพ้ไทยในเกมแรก 0-2 พอไทยเริ่มต้นนัดนั้นโดยการเสียประตูเร็ว รูปเกมก็ตกเป็นรอง เพราะผู้ตัดสินชาวอิหร่านค่อนข้างเข้มงวดกับจังหวะของไทย ในท้ายท้ายครึ่งแรก มาเลเซียได้เปิดบอลจากฝั่งแบ็คซ้ายของไทย บอลเคลื่อนที่ช้า ย้อย และค่อนข้างห่างจากปากประตู แต่กวินทร์ก็ตัดสินใจที่จะออกมา พอไม่เจอบอล และบอลตกใส่หัวอินดราชาห์ดาน มายาฮุดดิน ผลประตูรวมเสมอกันที่ 2-2 สถานการณ์ก็กลับมาเท่ากัน แม้จะมีจังหวะหวาดเสียวของซาฟิค ราฮีมให้มาเลเซียนำไทย แต่ยังดีที่ไทยยิงท้ายเกมสองลูกแซงกลับผลประตูรวมได้สำเร็จ
ลูกที่ 3 รอบชิงชนะเลิศเอเอฟเอฟ ซูซูกิคัพ นัดชิงชนะเลิศ เลกที่ 1 ปี 2016 ที่อินโดนีเซีย เป็นจังหวะที่เกมกลับมาเสมอกัน 1-1 และอินโดนีเซียกำลังได้ใจบุกหนัก จังหวะเสียประตูเป็นจังหวะจากลูกเตะมุมฝั่งแบ็คซ้าย บอลพุ่งเร็วไปเสาไกลและถูกโขกย้อย...น้ำหนักค่อนข้างพอดี แต่ถ้าตองยืนที่เส้นก็น่าจะดีกว่านี้
ปล.เป็นที่น่าสังเกตว่า
1) อาการ "ออกมาไม่เจอบอล" ของกวินทร์ฯ จะเกิดขึ้นในเกมใหญ่นัดสำคัญที่อาจจะมีความกดดันสูง (สนามบูกิตจาลิลหรือเกโลร่าบุงคาโน่อาจจะใช่...แต่ที่สิงคโปร์...รึว่าเพราะสนามหญ้าเทียม)
2) ที่กล่าวมา เป็นการเสียประตูในลักษณะที่ไปเล่นเป็นทีมเยือน ผมคิดไปถึงขั้นว่า ตองไม่ชินกับสภาพสนามหรือไฟสนามหรือเปล่า (อาการแบบนี้เคยเกิดขึ้นกับวีระ เกิดพุดซา สมัยเล่นให้ทีมชาติไทยชุดซีเกมส์ เคยมีการแซวในหมู่แฟนบอลว่า วีระเป็นนายทวารที่เก่งที่สุดภายใต้ดวงอาทิตย์ พอหมดดวงอาทิตย์แกก็พลาด เพราะแกแพ้สปอตไลต์)
3) เป็นจังหวะที่เปิดมาจากฝั่งแบ็คซ้ายมาเสาไกล...การตัดสินใจก็น่าจะยากจริง
จังหวะเปิดบอลที่เหมือนไม่มีอะไรของอินโดนีเซียในซีเกมส์ปี 2007 ที่นครราชสีมา...แต่เป็นจังหวะที่ทำให้ไทยเสียประตู และทำให้วีระเสียตำแหน่งมือหนึ่งในรายการนั้นให้ศิวลักษณ์ เทศสูงเนิน
----------
กลับมาที่เคสของกวินทร์ฯ ผมไม่มีเจตนาต่อว่ากวินทร์ครับ
ถ้าเมืองทองแพ้เกมวันนี้ ผู้เล่นในตำแหน่งปีกบางคนน่าตำหนิมากกว่าเขาเยอะ ความมั่นใจหายไปไหนหมด เหอๆ
เลยเรียนถามและเปลี่ยนเรื่องเลยว่า
1. ท่านคิดเหมือนกันไหมว่ากวินทร์มีปัญหากับการตัดสินใจออกมาจากหน้าปากประตู
2. ผู้รักษาประตูในไทยลีกที่มีจุดเด่นด้านการออกมาตัดบอล...ทั้งบอลสูง บอลต่ำ...มีใครบ้างครับ
ขอบคุณครับ
ท่านคิดว่า "การตัดสินใจออกมาจากเส้น/ปากประตู" เป็นปัญหาของ "กวินทร์" ไหมครับ
ชอบการยืนป้องกันที่ปากประตูแบบกวินทร์ แต่ชอบการออกมาตัดบอลแบบสินทวีชัย
เพราะความเห็นส่วนตัวมีความรู้สึกว่า "การตัดสินใจออกมาจากเส้นประตู" เหมือนกวินทร์ตัดสินใจไม่เด็ดขาด/ตัดสินใจแบบกั๊กๆ
บางจังหวะมีความรู้สึกว่า ถ้ากวินทร์โดนบังโดนขวางก็ควรล้มเลยดีกว่า แต่กวินทร์ไม่ทำ (ผู้รักษาประตูที่เล่นจังหวะแบบนี้ได้ดี คือ เต้ย-นริศ ทวีกุล สมัยอยู่พัทยา ยูไนเต็ด ช่วงท้ายเกม)
พอมาเห็นจังหวะการเสียประตู 0-1 ของกวินทร์ในวันนี้...ก็รู้สึกว่า "จะออกมาทำไม ในเมื่อมีอาโอยาม่าอยู่ตรงนั้นแล้ว"
ขอยกตัวอย่างจังหวะการเสียประตู ในลักษณะดังกล่าวมาอธิบายครับ
ตัวอย่างลูกที่ 1 เกิดขึ้นในรอบชิงชนะเลิศเอเอฟเอฟ ซูซูกิคัพ นัดชิงชนะเลิศ เลกที่ 1 ปี 2012 เป็นจังหวะท้ายเกมที่ไทยตามอยู่ 1-2 จังหวะนี้ไทยโดนโยนยาวจากฝั่งแบ็คซ้าย และดูเหมือนไบฮัคกี้ ไคซาน เซ็นเตอร์แบ็คสิงคโปร์ที่ดันสูงขึ้นมาจะเข้าไปเบียด แต่กวินทร์ก็เหมือนกะจังหวะบอลพลาด เอื้อมไม่ถึง พอบอลตกตรงหน้าไบฮัคกี้ฯ ก็ไม่เหลือครับ ไทยแพ้เกมนั้น 1-3 พอกลับมาเล่นนัดที่ 2 ประตูโทน 1-0 ของกีรติ เขียวสมบัติ ก็ไม่พอกับชัยชนะของไทย ทำให้ลูกทีมของราดอยโก้ อัฟราโมวิช มาชูถ้วยแชมป์ที่ไทยเป็นครั้งที่ 2
ลูกที่ 2 เกิดขึ้นในรอบชิงชนะเลิศเอเอฟเอฟ ซูซูกิคัพ นัดชิงชนะเลิศ เลกที่ 2 ปี 2014 ที่มาเลเซีย จังหวะนั้นไทยโดนนวดโดยฝั่งมาเลเซียที่ต้องการประตูหลังจากแพ้ไทยในเกมแรก 0-2 พอไทยเริ่มต้นนัดนั้นโดยการเสียประตูเร็ว รูปเกมก็ตกเป็นรอง เพราะผู้ตัดสินชาวอิหร่านค่อนข้างเข้มงวดกับจังหวะของไทย ในท้ายท้ายครึ่งแรก มาเลเซียได้เปิดบอลจากฝั่งแบ็คซ้ายของไทย บอลเคลื่อนที่ช้า ย้อย และค่อนข้างห่างจากปากประตู แต่กวินทร์ก็ตัดสินใจที่จะออกมา พอไม่เจอบอล และบอลตกใส่หัวอินดราชาห์ดาน มายาฮุดดิน ผลประตูรวมเสมอกันที่ 2-2 สถานการณ์ก็กลับมาเท่ากัน แม้จะมีจังหวะหวาดเสียวของซาฟิค ราฮีมให้มาเลเซียนำไทย แต่ยังดีที่ไทยยิงท้ายเกมสองลูกแซงกลับผลประตูรวมได้สำเร็จ
ลูกที่ 3 รอบชิงชนะเลิศเอเอฟเอฟ ซูซูกิคัพ นัดชิงชนะเลิศ เลกที่ 1 ปี 2016 ที่อินโดนีเซีย เป็นจังหวะที่เกมกลับมาเสมอกัน 1-1 และอินโดนีเซียกำลังได้ใจบุกหนัก จังหวะเสียประตูเป็นจังหวะจากลูกเตะมุมฝั่งแบ็คซ้าย บอลพุ่งเร็วไปเสาไกลและถูกโขกย้อย...น้ำหนักค่อนข้างพอดี แต่ถ้าตองยืนที่เส้นก็น่าจะดีกว่านี้
ปล.เป็นที่น่าสังเกตว่า
1) อาการ "ออกมาไม่เจอบอล" ของกวินทร์ฯ จะเกิดขึ้นในเกมใหญ่นัดสำคัญที่อาจจะมีความกดดันสูง (สนามบูกิตจาลิลหรือเกโลร่าบุงคาโน่อาจจะใช่...แต่ที่สิงคโปร์...รึว่าเพราะสนามหญ้าเทียม)
2) ที่กล่าวมา เป็นการเสียประตูในลักษณะที่ไปเล่นเป็นทีมเยือน ผมคิดไปถึงขั้นว่า ตองไม่ชินกับสภาพสนามหรือไฟสนามหรือเปล่า (อาการแบบนี้เคยเกิดขึ้นกับวีระ เกิดพุดซา สมัยเล่นให้ทีมชาติไทยชุดซีเกมส์ เคยมีการแซวในหมู่แฟนบอลว่า วีระเป็นนายทวารที่เก่งที่สุดภายใต้ดวงอาทิตย์ พอหมดดวงอาทิตย์แกก็พลาด เพราะแกแพ้สปอตไลต์)
3) เป็นจังหวะที่เปิดมาจากฝั่งแบ็คซ้ายมาเสาไกล...การตัดสินใจก็น่าจะยากจริง
จังหวะเปิดบอลที่เหมือนไม่มีอะไรของอินโดนีเซียในซีเกมส์ปี 2007 ที่นครราชสีมา...แต่เป็นจังหวะที่ทำให้ไทยเสียประตู และทำให้วีระเสียตำแหน่งมือหนึ่งในรายการนั้นให้ศิวลักษณ์ เทศสูงเนิน
----------
กลับมาที่เคสของกวินทร์ฯ ผมไม่มีเจตนาต่อว่ากวินทร์ครับ
ถ้าเมืองทองแพ้เกมวันนี้ ผู้เล่นในตำแหน่งปีกบางคนน่าตำหนิมากกว่าเขาเยอะ ความมั่นใจหายไปไหนหมด เหอๆ
เลยเรียนถามและเปลี่ยนเรื่องเลยว่า
1. ท่านคิดเหมือนกันไหมว่ากวินทร์มีปัญหากับการตัดสินใจออกมาจากหน้าปากประตู
2. ผู้รักษาประตูในไทยลีกที่มีจุดเด่นด้านการออกมาตัดบอล...ทั้งบอลสูง บอลต่ำ...มีใครบ้างครับ
ขอบคุณครับ