ชัยชนะของ"เด็กดื้อ"   คอลัมน์ คนตกสีที่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง   โดย กล้า สมุทรวณิช

เรื่องของ "ประธานสภานิสิตจุฬาฯ" คนใหม่เป็นเรื่องใหญ่ไปไกลระดับชาติ เกินกว่าสัดส่วนของตัวตำแหน่ง ที่เป็นเพียงตำแหน่งหนึ่ง
ในโครงสร้างขององค์กรกำกับดูแลกิจกรรมของนักศึกษาในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งไปมาก

ในสภาวะที่ "การเมือง" ทั้งประเทศทุกระดับถูกแช่อยู่ในช่องแข็งของระบอบการปกครองพิเศษ การออกเสียงลงคะแนนเล็กๆ ในระดับ
มหาวิทยาลัย จึงเหมือนเศษเสี้ยวของลมหายใจแห่ง "ประชาธิปไตย" และเป็นกิจกรรมเชิง "การเมือง" ไม่กี่อย่างที่ยังหลงเหลืออยู่

ตำแหน่งนี้มีความสำคัญอย่างไรและอยู่ตรงไหน อธิบายสั้นๆ คือ สภานิสิตเป็นเหมือนสภาตรวจสอบและกำกับดูแล "รัฐบาลนิสิต" คือ
องค์การบริหารสโมสรนิสิต (อบจ.) นั่นเอง เช่นนั้นตำแหน่งอันเป็นที่กล่าวขวัญอยู่นี้ จึงไม่ใช่ "ผู้นำนิสิตจุฬาฯ" ซึ่งน่าจะเทียบได้กับ
นายกสโมสรนิสิต สำหรับตำแหน่งประธานสภานิสิตนี้ถ้าเปรียบให้ชัดก็เป็นเหมือน "หัวหน้าฝ่ายค้าน" ของสโมสรนิสิตจุฬาฯจะตรงกว่า

สิ่งที่ทำให้เรื่องนี้ขยายตัวจนเป็นประเด็นระดับชาติ เพราะคำสองคำ คือ "จุฬาฯ" และ "เนติวิทย์"

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

....ต้องอ่านต่อตาม link ข้างล่าง  เพพราะ ย้าว ยาว ...
....แถมอีก  1  เรื่องจาก  ...เรียงคนมาเป็นข่าว  โดย ชโลทร

..ยิ่งผู้ที่ได้ชื่อว่า "ผู้หลักผู้ใหญ่ของสังคม" ออกมาแสดงอาการรังเกียจรังงอนต่อ "ประธานสภานิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย" มากเท่าไร
ยิ่งกลายเป็นให้ เนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล เปล่งประกายฉายแสงโดดเด่นมากขึ้น กลายเป็นเดินแถวเรียงหน้ากันมาเป็น "ไม้หลักปักขี้เลน"
ในเสียงหัวร่องอหายของใครต่อใครกันมากขึ้นเท่านั้น เพราะที่ "เจ้าหนู" คนนี้พูดออกมาแต่ละคำล้วนก่ออาการ "ปวดแสบปวดร้อน" แบบ "
ไม่รู้จะเถียงยังไง" แทบทั้งนั้น

http://www.matichon.co.th/matichon/view_news.php?newsid=01act02100560&sectionid=0130&day=2017-05-10
http://www.matichon.co.th/matichon/view_news.php?newsid=01soc01100560&sectionid=0113&day=2017-05-10