บันทึกอักษร

บันทึกเขียนอักษรเพื่อผ่อนล้า
ให้อุรารื่นเริงบันเทิงใส
เก็บวันวารในอักษรย้อนเป็นไป
ลงความนัยจดจำมาย้ำเตือน

เมื่อสมหวังจริงจังภวังค์ปริ่ม
ยิ้มกรุ้มกริ่มในความหลังดังเสมือน
ของขวัญยามสุขหนา ไม่ล้าเลือน
เมื่อผองเพื่อนมิเบือนเฉือนสัมพันธ์

เมื่ออกหักรักคุดตุ๊ดเมินหนี
อีกสตรีชายหน่ายหลายหลบฝัน
เขียนกลอนกานท์เหงาโศกวิโยคพลัน
ให้เลือนนั้นวันเหงาบรรเทาไป

เมื่อรักเข้ามารุมเข้าสุมสร้าง
ที่อ้างว้างบ่นล้าระอาไหน
กลับคักคึกยึกยอขอป้อใจ
ทั้งหนุ่มใหญ่สาวน้อยมาคอยแล

พอตกป๋องร้องแห้วแล้วละนี่
ดวงฤดีมีไหมใครแยแส
คนอกหักรักเลือนมาเชือนแช
ได้แต่แค่บ่นงำเมื่อช้ำใจ

ร้อยอักษรพันคำลำนำแต่ง
จะวิ่นแหว่งเพิ่มเติมเดิมสิ่งไหน
อักษราร้อยลงคงเท่าใด
แต่เหงาใยกลับมิจางให้ร้างลา

ถุงมือ สายรุ้ง