รักเค้ามากน่ะครับ รักมากด้วย ยอมรับน่ะครับว่า "เรื่องที่ผ่านมาผมเคยทำเค้าเจ็บ ทำเค้าร้องไห้ แต่ตั้งแต่ที่เค้าเลิกกับผมนั้นมาผมก็แคร์เค้ามาโดยตลอด ง้อหลายๆทาง แต่ก็ไม่ทัน เพราะตั้งแต่เลิกกันนั้น เค้าได้มีแฟนใหม่แล้ว " ผมไม่ได้เสียใจที่เค้าเลิกกับผมน่ะครับ ผมเสียใจที่เค้าผิดสัญญากับผม "เคยสัญญาไว้ว่า ถึงเลิกกันไปจะไม่มีใหม่ " ผมก็จำสัญญานั้นมาโดยตลอด ถึงเขาจะเปลี่ยนไป ถึงมันจะสายเกินกว่าจะแก้ไข อีกอย่างผมเสียดายเค้า ไม่อยากให้เค้าไปคบกับใคร ไม่อยากให้เค้ามีอะไรกับใคร เหมือนผมจะหวงผิดเวลาเนอะครับ ตอนเค้าดีๆเราไม่แคร์ แต่ตอนเค้าเปลี่ยนไป กลับมาแคร์คนที่ไม่รักแล้ว

ที่ตะงิดใจอย่างนึงน่ะครับ ก็คือ...ผมถามเค้าว่า คบกับคนใหม่อ่ะ ประชดป่าว แต่เค้าบอกผมว่า ไม่ได้ประชด รู้จักกันมา6 ปี จะคบประชดทำไม
ผมก็คิดน่ะครับว่า ที่คบกับผมมาอ่ะ 1 ปี 7 เดือน กับอีก 17 วันอ่ะ มันคืออะไร คบไปเพื่ออะไร ในเนื่องจากคนที่เค้าจะคบนั้นไม่ใช่ผมตั้งแต่แรก
แม่เค้าก็พยายามปลอบใจผมน่ะครับ ว่า ลูกเค้านั้น ไม่ได้คุยกับใครอะไรเลย ตั้งแต่คบกับผม แต่ผมก็ไม่ได้อะไรกับแม่เค้าน่ะครับ ว่าแม่เค้าจะเข้าข้างลูกเค้าหรือไม่
ผมก็คิดแค่ว่า อย่างน้อยแม่เค้าก็ปลอบใจเรา

ผมทำใจยังไม่ได้ครับ เค้าทำใจได้ไงครับ ที่เลิกกับผมได้แค่วันเดียวแล้วคบกับคนใหม่ คนที่เค้าคิดว่าดี ดูแลเค้าได้ เทคแคร์ตลอด
ผมตอนนี้ก็ได้แค่รอ ว่าเค้าจะกลับมามั้ย ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่ จะเจ็บแค่ไหนที่รอ

ขอคำแนะนำหน่อยครับ