เคยได้ยินคำพูดที่มันทำร้ายความรู้สึกกันมากๆไหใ ได้ยินบ่อยๆแบ้วมันท้อแบบบอกไม่ถูก   คำบางคำมันเหมือนไม่ได้คิดผ่านมาสมองแกมาเลย พูดออกมาได้ แกจะรู้บ้างไหม ว่าเรารู้สึกยังไง ต่อหน้าหรือตอนคุย เราไม่ได้อยากจะรู้สึกอะไร แต่พอเราอยู่คนเดียวแล้วเราคิดมาก บางที เราก็คิดว่าเรามันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ ถ้าเราแย่จะมาเสียเวลากับเราทำไม  เราไม่อยากคิดอะไรแล้ว ไม่อยากเรียกร้องอะไร ถ้าแกรักเราจริงๆแกตะเข้าใจและคิดได้ในสิ่งที่เราพูด ที่เรามาเขียนในนี้ในวันนี้ เราแค่อยากระบาย อย่างน้อยมันก็ทำให้เราสบายใจขึ้น เพราะในโลกความเป็นจริง นอกจากแก พ่อแม่ ครอบครัว เราก็ไม่รู้ว่าใครจริงใจกับเราบ้าง ขนาดเพื่อนที่เราไว้ใจที่สุด ยังทำเราเจ็บมาแล้วเลย...  สุดท้าย อยากข้อโทษที่เราเป็นแบบนี้ เราไม่ได้ดีมากมาย เราขี้น้อยใจ เรางี่เง่า เราจุกจิก เราน่าเบื่อ แต่ทุกอย่างมันคือเรานะเว้ย  เราคงเปลี่ยนอะไรไม่ได้มาก แต่เราสัมผัสได้ ว่าเราเปลี่ยนเพื่อแกมาเยอะ  เรารักแกนะ แกก็คงรักเราเหมือนกัน