วันที่สอง...แห่งการเดิน

วันแรก เราเดินทาง 180 กม.จากเมืองลัคเนาว์ มาชม และสักการะ พระมูลคันธกุฏิ(กุฏิพระพุทธเจ้า) ณ วัดเชตวันมหาวิหาร ซึ่งเป็นวัดที่พระพุทธเจ้าจำพรรษาเป็นเวลานานที่สุด ถึง 19 พรรษา https://ppantip.com/topic/36409265 (คลิ๊กอ่านได้ที่นี่)

วันที่สอง ของการเดินทาง เพื่อ "ตามรอยพระบาทแห่งองค์พระพุทธศาสดา น้อมสักการะ สังเวชนียสถาน" เริ่มขึ้นตั้งแต่เช้า หลังจากที่เราจัดการกับอาหารเช้า แบบไทยๆ ในโรงแรม ที่เราพัก...ณ เมืองสาวัตถี แล้วก็ทำการเช็คเอาท์ออกจากโรงแรมเลย

เช้าวันนี้ คณะเรามีท่านพระอาจารย์คมสรณ์ เจ้าอาวาสวัดไทยเชตวันมหาวิหาร แห่งเมืองสาวัตถี ร่วมเดินทางไปกลับคณะของเราด้วย ผมรู้สึกเพลิดเพลินจนไม่อยากจะหลับเมื่อบนรถมีท่านพระอาจารย์คอยอธิบายให้ความรู้ ในเรื่องราวต่างหลายๆเรื่อง ทั้งเรื่องชาวอินเดีย ความเป็นอยู่ วิถีชีวิต และเรื่องพุทธประวัติ การเชื่อมต่อระหว่างสังเวชนียสถาน ในที่ต่างๆ



วันนี้เราต้องเดินทางอีกกว่า 170 กิโลเมตร เพื่อไปยังด่านตรวจคนเข้าเมืองโสนารี (Sonauli) เข้าสู่ประเทศเนปาล เพื่อไปสักการะ สังเวชนียสถานอีกแห่งคือ ลุมพินี สถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้า

การเดินทางวันนี้ทำให้ผมรู้ว่าทำไมคนอินเดียถึงชอบส่ายหัวไปมา เพราะถนนที่เราใช้เดินทาง มีทั้งความขรุขระ เป็นหลุมเป็นบ่อ ที่ราดยางไว้ก็เริ่มร่อนหลุด อีกทั้งแคบก็แคบจะสวนกันก็แต่ละทีลำบากมาก  พวกเรานั่งหัวสั่นหัวคลอน ลุ้นกันตลอด ...แต่ก็เพลินดี กับวิถีของชาวอินเดียตามชนบท ริมสองข้างทาง