แม่บังคับให้เราเรียน โรงเรียนแห่งหนึ่งในโครราชซึ่ง แม่บังคับให้อยู่หอประจำใน รร. แต่เพื่อแม่เราทำได้ เพราะเราเข้าใจท่านเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กลับเรา  แล้วพอสอบเข้าได้แม่เราดีใจมาก เราก็เลยดีใจด้วยที่ท่านยิ้ม  ตอนเราเข้าเรากำลังจะศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่4  และนะตอนนี้ก็ศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่4  แล้วทาง รร. ให้เราไปเรียนปรับพื้นฐานและเรียนซัมเมอร์ พอก่อนวันเปิดเรียนในช่วงซัมเมอร์1 วัน พ่อกลับแม่ก็ไปส่งที่หอ และขนของขึ้นหอ  พอเสร็จเราเดินมาส่งแม่ที่รถ แล้วบ่ายบายแม่ เเราเดินหันหลังเพื่อนจะขึ้นไปจัดของต่อบนหอ แต่ก้าวได้ไม่กี่ก้าวน้ำตาก็ต้องไหล และพ่อกับแม่ก็ร้องไห้ไม่ต่างกันเพียงท่านไม่ให้เราเห็น เราเป็นลูกสาวคนเดียวไง เอาไว้แค่นี้ก่อนนะ ค่อยๆเล่าไปเลื่อยๆ