สวัสดีค่ะ คือดิฉันรู้สึกว่าตัวเองเป็นโรคกลัวสังคม และ อารมณ์สองด้าน
ยกตัวอย่างนะคะ ในบางวันที่ตื่นขึ้นมา บางทีก็รู้สึกเศร้า ไม่มีอารมณ์จะทำอะไร อยากจะนอนๆๆอย่างเดียว
บางทีตื่นมาก็ร่าเริง ขยัน คืออารมณ์จะไม่เหมือนกันสักวันค่ะ
และในบางเวลาที่ต้องอยู่กับคนเยอะๆ สังคมเยอะๆ ก็จะรู้สึกกลัว กลัวที่จะพูด ที่จะคุย
กลัวความคิดของเค้า คิดว่าเค้าไม่สนใจเรา รู้สึกโดดเดี่ยว ไม่เป็นที่ต้องการ
บางอารมณ์ก็ก้าวร้าว หงุดหงิดทั้งที่ไม่มีเรื่องอะไร ต้องคอยกลั้นอารมณ์แบบสุดกำลัง
พอโมโหเข้าหน่อยก็อยากจะปลีกวิเวก เข้าป่า ร้องไห้ อยู่คนเดียว เหมือนคนเก็บกด
# ต้องพบจิตแพทย์ไหมคะ บอกกับคุณพ่อคุณแม่แล้ว แต่ท่านก็คิดว่าคิดไปเอง
ตอนนี้เราอายุ 20 ค่อนข้างเครียดกับทุกสิ่ง พยายามไม่เครียด แต่มันเครียดไปเอง
ช่วยด้วยค่ะรู้สึกว่าตัวเองเป็นโรคกลัวสังคม
ยกตัวอย่างนะคะ ในบางวันที่ตื่นขึ้นมา บางทีก็รู้สึกเศร้า ไม่มีอารมณ์จะทำอะไร อยากจะนอนๆๆอย่างเดียว
บางทีตื่นมาก็ร่าเริง ขยัน คืออารมณ์จะไม่เหมือนกันสักวันค่ะ
และในบางเวลาที่ต้องอยู่กับคนเยอะๆ สังคมเยอะๆ ก็จะรู้สึกกลัว กลัวที่จะพูด ที่จะคุย
กลัวความคิดของเค้า คิดว่าเค้าไม่สนใจเรา รู้สึกโดดเดี่ยว ไม่เป็นที่ต้องการ
บางอารมณ์ก็ก้าวร้าว หงุดหงิดทั้งที่ไม่มีเรื่องอะไร ต้องคอยกลั้นอารมณ์แบบสุดกำลัง
พอโมโหเข้าหน่อยก็อยากจะปลีกวิเวก เข้าป่า ร้องไห้ อยู่คนเดียว เหมือนคนเก็บกด
# ต้องพบจิตแพทย์ไหมคะ บอกกับคุณพ่อคุณแม่แล้ว แต่ท่านก็คิดว่าคิดไปเอง
ตอนนี้เราอายุ 20 ค่อนข้างเครียดกับทุกสิ่ง พยายามไม่เครียด แต่มันเครียดไปเอง