สวัสดี คุณอำ และเพื่อนๆสมาชิก

หากจะเกริ่นนำเรื่องอายุสมาชิก ผมก็จะรู้สึกเป็นพี่ใหญ่ตลอดกาลทุกที แต่ทำไงได้ 20 ปีที่ผ่านมากับพันทิบ กระผม เจอมาทุกรูปแบบแล้วครับ
ไม่ว่าจะเป็นคนหยาบ ความสามัคคีของคนในห้อง มาเฟียห้อง ใส่ร้ายป้ายสี อยากเด่นอยากดัง โกงเงินโกงทอง หลอกเอาชื่อคนอื่นไปใช่เป็นชื่อตัวเอง
แกล้งตีสองหน้าใช้สอง login มาสร้างเรื่องจนหลอกเงินสมาชิกได้เป็นกอบเป็นกำ ลองถามมาเถอะครับ กรณีไหน กรณีนั้น พันทิบ ผ่านมาหมดแล้ว

การฉ้อฉล มีให้เห็นในทุกๆสังคม ไม่ว่าจะกี่ปีผ่านมาเหรือกี่ปีผ่านไปมันก็จะยังมีอยู่
การอยากเด่นอยากดัง ก็มีในทุกๆสังคม แม้กระทั่งสังคมในวัด ยังอยากเป็นศิษย์รักอันดับ1 หรือ เป็นผู้บริจาคอันดับ 1 40 ล้าน อะไรแบบนั้น
การดจมตี แทกทีม จับมือเป็นมาเฟียห้อง นี่ยิ่งแล้วใหญ่ ทุกวันนี้ ในทุกห้อง ไปดูได้ ติดตามหน่อย จะรู้ละใครเป็นมาเฟียบ้าง แต่อาจจะไม่โฉ่งฉ่างมากนัก
การหลอกเอาเงินสมาชิก ก็มีมากจนขนาดต้องตั้งกฏเอาไว้ไม่ให้มีการนัดกันโอนเงินในนี้
และอีกมากมาย

แต่ที่เปลี่ยนไป คือ ปฏิกริยาของสังคม ที่มีต่อการฉ้อฉล หรือลุแก่อำนาจ ของบุคคลใดบุคคลหนึ่ง
หรือการกระทำอันผิดกฏหมาย ท้าทายกฏหมาย ตัวอย่างเช่น

เน วัดดาว หากเป็นสมับหนึ่ง 20 ปีก่อนที่ทุกคนจะมีเฟสบุ๊ก การจะไปโพทนาว่า ฉันจะไปยิงคน ฉันจะไปขายยา ยังหาได้ยากมาก เพราะพูดไปแล้วก็ต้องกลัวตำรวจจับ หรือชาวบ้านรุมสกรัม ชี้หน้าด่า เดินตลาดเจอหนามทุเรียนตบ แล้ว สมัยนี้เป็นยังไง?

1. โพสบอกกันซึ่งๆหน้า นัดเวลาด้วย กล้าหาญ ไม่ติดว่ามันผิด อยากโชว์พาว ไม่แคร์กฏหมาย จับได้ก็ไม่สามารถทำได้ จับไม่ได้ ก็มีคนตายเพิ่มขึ้นหนึ่งคน
2. มีผู้คนเข้าไปกดไลค์บ้าง เป็นเฟรนด์บ้าง ยุยงปลุกปั่นบ้าง ให้กำลังใจ สนับสนุน ดีไม่ดี มีการช่วยกันดูต้นทาง ตักเตือนหากใครมีเส้นสายตำรวจ เพื่อให้ เน วัดดาว กระทำการได้ง่ายขึ้น (เขียนให้เว่อไป)
3. มีผู้คนเลียนแบบการกระทำ หากเน วัดดาว มี fc มากขึ้น คนที่เคยมองว่าผิด ก็จะมองว่า เออ สังคมสมัยนี้รับกันได้นะ เขาก็จะเริ่มมากกระทำเลียนแบบ แล้วก็จะมีการกระทำกันมากขึ้น จนกฏหมายในโลกเสรี ไม่สามารถควบคุมได้ ก็ต้องใช้กฏหมายควบคุมพิเศษ หรือกฏหมายเผด็จการ อัยการศึก กฏหมายความมั่นคงเข้ามาบังคุบใช้ แล้วก็จะเกิดการระส่ำระส่าย จากคนที่คิดว่าตัวเองไม่ผิดทำไม ประเทศชาติไร้ความเสรี

มันก็เวียนวนอยู่แบบนี้ หากประชาชน ไม่พัฒนา มีการศึกษาแต่ไร้ศิลธรรม

ยุคสมัยนี้ มีการฝังค่านิยมให้คนรุ่นใหม่ (คนรุ่นเก่าที่อยากเด็กก็เป็นไปกับเขาด้วย) ว่า จริยธรรม วัฒนธรรม ศิลธรรม เป็นเรื่องเชย และบังคับให้เชื่อตามๆกันมา ทั้งๆที่ เป็นศาสตร์ที่มีไว้เพื่อพัฒนาจิตใจ หากใครคิดว่ามันกดขี่เกินไป อาจจะเป็นเพราะว่า อยากทำในเรื่องที่เลวร้ายมากกว่า

หลานผมพอเข้า ป6 ก็กล้าพูดแล้ว ว่าตัวเองเป็นคนไม่มีศาสนา เพราะท่องอินเอตร์เน็ทมากไปมั้ง ทางบ้านก็ไม่ได้ห้าม แต่ก็เป็นคนมีจิตใจดี เพียงแต่เหตุผลของเขาก็คือ แม่น่ะ ให้เข้าเป็นพุทธ ทั้งๆที่เขายังไม่ได้ศึกษาเลยได้ยังไง เพราะฉนั้น ตอนนี้ (นั้น) เขาไม่มีศาสนา เขาไม่ใช่พุทธ เป็นพุทธแค่ในใบเกิดเท่านั้น (เอากะมันสิ รู้ดีมากๆ)

เรื่องนี้ เป็นแค่การแสดงความคิดของเด็ก บ้านเรานั้นเปิดโอกาสให้เขาพูดเสมอ แต่ก็ต้องตบท้าย ด้วยความดีของจริยธรรม ศิลธรรม และคุณธรรม ประมาณว่า ไม่ใช่พุทธ ไม่ได้แปลว่า จะทำความชั่วได้ ไม่กลัวบาปกรรมจะตามทันเพราะไม่เชื่อ แต่ก็ต้องไม่ทำร้ายใครให้เขาต้องเสีย ฯลฯ

นี่คือตัวอย่างการเปลี่ยนไปของสังคม

แต่ไม่ว่าอย่างไร มีความดีในอดีต มันขึ้นไปถึงขีดสุดแล้ว มันก็ต้องเสื่อม ความเลวร้ายก็เช่นกัน
เมื่อความชั่วร้ายเข้ามา ความดีก็จะคอยเติบโตขึ้นอย่างช้าๆเอง
ไม่มีอะไร คงสภาพนั้นๆ ได้คลอดกาล ก็แค่ มองดูความเปลี่ยนแปลง และเข้าใจมัน

อีก 10 ปีจะเป็นยังไง (ตอบคำถามได้สักที) ก็คงยังเป็นเหมือนเดิม อยู่ที่ว่า 10 ปีนั้น ใครจะมาใครจะไปบ้าง
ต่อให้เหลืองแดง เข้าขากันดีเหมือนเพื่อนรักกันมาแต่ชาติปางก่อน ก็ต้องมีสีอื่นเข้ามาเป็นแกะดำ
ฉันใด ฉันนั้น