เราเป็นนักศึกษาค่ะ ตอนนี้เรียนค่อนข้างดีถึงดีมาก ที่บ้านฐานะไม่ลำบาก คุณพ่อเป็นคนทำงาน ส่วนคุณแม่เป็นแม่บ้านค่ะ คือ ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน ถ้าเรายกเหตุผลมาพูด สุดท้ายไม่ว่าจะถูกแค่ไหน แม่ก็จะพูดว่า ใช้เงินฉัน ต้องฟังฉัน หรือ ฉันจะไม่ให้เงินเธอแล้ว ซึ่งก่อนหน้านี้เราเคยพูดกับที่บ้านว่าอยากหาเงินพิเศษ เช่น สอนน้องๆ แต่แม่บอกไม่ต้อง มีหน้าที่เรียนก็เรียนไป บางครั้งแม่ก็จะบอกว่าฉันคุยกับพ่อเธอแล้ว พ่อเธอตกลงกันแล้วว่า จะไม่ให้เงินเธอใช้ ซึ่งเราไปถามพ่อแต่พ่อเราไม่รู้เรื่องเลย แล้วก็บอกว่าไม่ต้องสนใจ แม่ไม่ใช่คนหาเงิน คือ เราเครียดมาก เรียนก็เหนื่อย กินยาแก้ปวดหัวบ่อยมาก
เราก็เคยอธิบายไปว่าเราไม่ได้รักแม่เพราะเรื่องเงิน แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกันมันก็เป็นเหมือนเดิม แม่เราพูดตลอดว่าถ้าไม่ใช่เพราะแม่ พ่อไม่ให้เราใช้เงินเยอะขนาดนี้หรอก คือ ทุกครั้งที่เราเอ่ยปากขอเงินแม่ เรื่องนั้นจะกลายเป็นบุญคุณที่แม่จะยกมาพูดเสมอ เราเบื่อมาก อยากเรียนจบ จะพาพ่อออกมาอยู่ด้วย เพราะตอนนี้ พ่อก็บ่นว่าเครียดว่ากดดัน คือ เราไม่ได้อยู่บ้าน อยู่คอนโด เวลาทะเลาะกัน แม่ก็จะขู่ว่าจะมาอยู่ด้วย ซึ่งถ้าเราต้องอยู่กับแม่ เราตายแน่ๆ ตอนนี้แค่คุยทางโทรศัพท์ เวลาทะเลาะกันบางทีเราเรียนอยู่ ต้องอ่านหนังสือ แม่ก็ไม่เข้าใจ บอกแค่เรียนจะเหนื่อยอะไร วันๆก็เล่นแต่โทรรศัพท์ คือ แม่เราอยู่บ้าน ไม่ได้ทำอะไร จะตื่นกี่โมง จะนอนตอนไหนก็ได้ แต่เรากับพ่อไม่ใช่ ยังดีที่เรายังพอปิดมือถือได้เวลาทะเลาะกัน ถ้าต้องอยู่กับแม่ตลอดเวลาก็คงไม่ไหว
พ่อเราบ่นทุกวันว่าถ้าไม่สงสารเรา ก็ไม่อยากอยู่กับแม่ อยากออกจากบ้าน เราก็สงสารพ่อ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ทุกวันนี้ก็ไม่อยากคุยโทรศัพท์กับแม่ เพราะไม่รู้จะทะเลาะกันไหม แต่พอไม่คุย แม่ก็โทรมาด่า ครอบครัวใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างค่ะ