คือเราคบกับคนนึงละช่วงนั้นเรากะเขาทะเลาะกันหนักถึงขั้นเลิกกันเลย ละก็มีพี่คนนึงเขาเข้ามาคุยกะเรา มาทำดีกะเรา เขาเป็นคนมีอายุพอสมควรเนาะ เราก็คุยกับเขาจนเราคบกัน เขาดีกะเราเสมอต้นเสมอปลาย ตอนนั้นเราคบกะเขาเราไม่รู้ว่าเขามีครอบครัว เขาบอกเขาเคยมีลูกแต่เลิกกับแม่ของลูกไปแล้ว แต่เราไม่รู้ว่าเขามีภรรยาใหม่ไง จนวันนึงมีผู้หญิงโทรมาถามว่าคุยกับสามีเขาหรอ เราก็ยังมั่นใจว่าสามีเขาต้องไม่ใช่แฟนเรา จนกระทั่งเขาเพิ่มเพื่อนเราในไลน์เขาส่งรูปสามีเขามา เราอึ้งไปพักใหญ่ เพราะคนในรูปคือแฟนเรา เราโทรไปหาแฟนเราว่าจะเอาไง เขาไม่เอาไง ไม่เลือกใคร เขาบอกคนนั้นก็ช่วยเขาตอนลำบาก ส่วนเราเขาก็รัก จนเราก็คบกันต่อทั้งๆที่เราก็รู้นะว่ามันผิดอ้ะ. เราคลกันก็ไปเที่ยวด้วยกัน ไปกินข้าว แต่ต้องไปแบบหลบๆซ่อนๆอ่ะ ออกไปรอเขาที่ร้านบ้าง เขามารอที่ร้านบ้าง เป็นอย่างนี้มาตลอด ตลอดเวลาที่คบกัน ก้จะมีปัญหากะภรรยาเขาตลอด และทุกครั้งที่มีปัญหาพี่เขาก็จะพูดตลอดว่าเขาไม่เลือก เขาเลือกไม่ได้ เราเคยคิดว่าจะเลิกกับเขาหลายครั้งแต่ทุกครั้งเราก็ทำไม่ได้ เพราะคำว่ารัก เพราะเขายื้อเราไว้. เรารู้ว่าผิด เราคิดถึงภรรยาของเขาตลอดเวลาไปไหนด้วยกัน เรารู้สึกผิด แต่เราตัดใจไม่ได้สักที  จนวันนี้เราตัดสินใจจะไปเรียนต่อต่างประเทศแต่เรากับพี่เขาก็ยังไม่เลิกกันนะ เราคิดว่า เดะห่างๆกันมันจะช่วยเราได้ มันจะทำให้เราตัดใจและบอกเลิกเขาได้


#นี่แหล้ะความสุขที่ยืมเขาใาพอถึงเวลาก็ต้องคืนเขาอยู่ดี