เลี้ยงมาตั้งแต่ตัวเท่าขวดเบียร์จนโตแอบไปกิ๊กหนุ่มมีลูกครอกนึง เลี้ยงดูแลให้ข้าวให้น้ำ กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันมาเป็นปีๆ ก่อนออกจากบ้านไปทำงานปีเดียว

คิดถึงมาก กลับมากะจะกอดให้ชื่นใจ แต่ดันจำเราไม่ได้ซะงั้น สงสัยตั้งแต่เดินมาหน้าประตูรั้วล่ะ ว่าจะเห่าไรนักหนา พอเปิดเดินเข้าไปหานี่ตาขวางเห่ากรรโชกเลย เดินเข้าก็ถอยแล้วเห่าไปจนถึงหลังบ้าน พอจวนตัวแล้วจะพุ่งใส่เลย เรียกชื่อเท่าไหร่ก็ไม่ยอมหยุด

แต่ก่อนสั่งหยุด สั่งไม่ สั่งรอ ทำตามแต่โดยดี วันนี้แยกเขี้ยวใส่กันซะงั้น จะพุ่งใส่ด้วย ถ้าผมไม่เคยฝึกหมามาก่อนคงหันหลังวิ่งโดนกัดเลือดสาดแน่


ส่วนลูกของเขาที่เราอยู่ด้วยไม่กี่เดือนดันจำเราได้ วิ่งมาดีใจมาเลียมาคลอเคลีย ส่วนเจ้าตัวดีน่ะเหรอ ทำได้แต่จ้องตาที่ดุร้ายคู่นั้นแล้วถอยออกมาจากบริเวณรั้วบ้านแล้วมานั่งนอยด์รอแม่กลับมาอยู่บ้านญาติ (หมาบางแก้วครับ) ไหนใครว่าน้องหมาจำเจ้าของจนวันตายไง ช๊อคมาก อยากร้องให้