สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
คือตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ตอนนี้เราอายุ 21 ปี เราเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้องค่ะ เวลาจะทำอะไร หรือเล่นอะไรก็อยู่คนเดียวมาตลอด เราเป็นคนนึงที่ที่บ้าน ครอบครัวของเราไม่ปล่อยเลย แม้กระทั่งการเลือกเรียนที่มหาวิทยาลัย เรายังต้องเรียนใกล้บ้านเลยค่ะ ไม่ว่าจะทำอะไร ไปที่ไหน หรือแม้กระทั่งเราขอทำงานpart-time พ่อกับแม่ไม่เคยปล่อยเราไปเลยค่ะ ไม่เคยมีชีวิตอิสระเลยสักครั้ง ตอนนี้เรารู้สึกอึดอัดมาก อยากมีชีวิตอิสระบ้างถึงแม้เราจะรู้ว่าพ่อกับแม่เป็นห่วงเรามาก แต่อยากให้ท่านทั้ง2 เข้าใจเราบ้าง เราเคยคุยเรื่องนี้กับท่านแล้วแต่เค้าก็ไม่เข้าใจเราอยู่ดี เราอึดอัดมากค่ะ  บางทีเราก็ร้องไห้อยู่คนเดียว ไม่มีใครเข้าใจเราเลย เราอยากให้เพื่อนๆพี่ช่วยคิดหน่อยค่ะว่าเราควรทำยังไงดี ตอนนี้ชีวิตเราแทบไม่มีความสุขเลยค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปล1.ขอบคุณทุกท่านที่ตอบกระทู้เรานะคะ
ปล2.ขอโทษนะคะถ้าแท๊กห้องผิด เราเพิ่งหัดตั้งกระทู้เป็นครั้งแรกค่ะ