สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องอยากแชร์ประสบการณ์และถามเพื่อนๆในพันทิปทุกคน เพราะตอนนี้จขกท.สับสน งงงวย เหวอ ช็อคกับเรื่องที่พบเจอมากๆ
ขอเล่าแบบละเอียดเลยแล้วกันนะคะ คือเมื่อช่วงต้นปี เราเพิ่งโดนแฟนบอกเลิกมา ชีวิตมันย่ำแย่ในทุกๆทางมากค่ะ ไม่คิดว่าแฟนที่คบมาเป็นปีๆจะมาบอกเลิกด้วยเหตุผลที่เราฟังแล้วรับไม่ได้ พอหลังจากวันนั้นเราก็ใช้ชีวิตเหมือนคนไม่มีค่า รู้สึกไร้ค่าสุดๆ แต่ช่วงนั้นก็มีผู้ชายผ่านเข้ามาหลายคนเหมือนกัน ซึ่งไม่มีใครที่จะช่วยให้เราเลิกนิกถึงแฟนเก่าได้เลย
จนเมื่อเดือนมีนาคม มีผู้ชายคนนึง เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนเราเองค่ะ ศึกษาอยู่ที่สถาบันดังเอาเรื่องเลย ทักมาจีบเรา จีบแบบจีบเลยนะคะ ทักมาถามว่ามีแฟนหรือยัง ไม่อยากเป็นมือที่สามนะ อะไรทำนองนี้ คือเราก็โตพอจะรู้ว่าเขามาคุยแบบจีบ ไม่ได้มาคุยแบบเพื่อน แล้วเขาคุยดีมากๆค่ะ ไม่ได้ดูเป็นคนเลวร้าย โปรไฟล์ก็ดี เพื่อนเราก็บอกว่าเขาเป็นคนที่โอเคมาก เราเลยเอาวะ ลองสักตั้ง เผื่อเขาจะเป็นคนแรกที่ช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้นเรื่องแฟนเก่าได้
เราคุยกันมาตลอดเกือบสองเดือน เคยเจอกันหนึ่งครั้ง แต่ก็พอจะทำให้เรารู้ว่าเขาเป็นคนซื่อๆ เพราะไม่เคยมีแฟนมาก่อน เป็นคนที่ไม่ค่อยเข้าใจอะไรง่ายๆ แต่เราเห็นถึงความพยายามที่เขาคุยกับเราแทบตลอดเวลา จะคุยเหมือนแฟนกันอยู่แล้วด้วยซ้ำ เหมือนเขาแค่รอเราชอบแล้วจะได้ขอเป็นแฟน ทำนองนั้นเลยค่ะ (อันนี้ไม่ได้หลงตัวเองนะคะ พูดจริงๆ 55555) เราเลยเริ่มเปิดใจมากขึ้น และในหนึ่งเดือนเต็มๆที่ได้คุยกัน เขาไปอยู่ที่ต่างประเทศ เวลาห่างจากเรา 6-7 ชั่วโมง ลองนึกเล่นๆว่าถ้าที่นู่นสามทุ่ม ที่บ้านเราจะกี่โมง ก็คือตี 3 ค่ะ เราก็คุยกับเขาจนดึกดื่น ตี2 ตี3 ตลอดทั้งเดือน เห็นใจกลัวเขาอยู่นู่นแล้วเหงา
เราคุยเรื่อยๆจนรู้สึกว่าชอบเขา มันเป็นความชอบที่ไม่ได้ถลำลึกไปถึงความรักนะคะ เราแยกออกระหว่างชอบกับรัก แต่การที่เราชอบใครสักคน เราก็แคร์ความรู้สึกเขา เป็นห่วงเขา แถมยังอดทนคุยกับเขาดึกๆดื่นๆ แต่ก็พยายามอยู่ในขอบเขตนะคะ เพราะเรารู้ว่าเป็นแค่คนคุย และที่คุยกันมาเป็นเดือน มีหลายครั้งเลยค่ะที่เขาทำให้เราเสียความรู้สึก หรือทำให้เรารู้สึกแย่ แต่เราจะเก็บเอาไว้ตลอด ปกติแล้วคนรอบตัวเราจะรู้ค่ะว่าจริงๆเราเป็นคนงี่เง่าเอาแต่ใจ ขี้วีนขี้เหวี่ยงมาก
แต่พอมาคุยกับเขา ด้วยความที่เราเห็นใจเขา ว่าเขาเป็นคนดี ซื่อๆ น่าจะจริงใจ เราไม่อยากให้เขานก เลยคุยแบบเปิดใจจริงจัง และพยายามเปลี่ยนไลฟ์สไตล์ของตัวเองเพื่อให้เข้ากับเขาได้ แต่เขานี่สิ แทบไม่เปลี่ยนอะไรเลย เหมือนไม่แคร์เราทั้งๆที่เข้ามาจีบเรา จนบางครั้งเราทนไม่ไหว เลยลองพูดไปตรงๆ เราอยากเคลียร์น่ะค่ะ เพราะรู้ว่าปล่อยไปก็คงไม่ดีขึ้นถ้าเกิดอยากจะสานสัมพันธ์ต่อ แต่เขาไม่มีแม้แต่คำขอโทษอย่างจริงใจด้วยซ้ำ และเราก็ใจดีค่ะ คุยปกติเหมือนเดิม เวลาเรารู้สึกแย่เราก็ไประบายให้คนอื่นฟัง เพราะรู้ว่าระบายให้เขาฟังไป เขาก็ไม่คิดจะปลอบใจหรือสนใจเราอยู่ดี และบางครั้งเรื่องที่เขาควรจะใส่ใจเรา เขากลับไม่ใส่ใจเลย จำอะไรที่เราบอกไปเป็นล้านๆรอบก็ไม่ได้ จนเรารู้สึกว่า เห้ย คนแบบนี้เหรอที่จะมาเป็นแฟนเรา เราเลยเริ่มปรึกษาเพื่อนๆค่ะว่าควรทำยังไงต่อไปดี จะเลิกคุยดีมั้ย แต่เราก็เห็นใจเขาจริงๆ และเพื่อนๆมีแต่ให้คำแนะนำว่าลองดูๆไปก่อน เราก็โอเคตามนั้นแล้วกัน
จนมาพีคสุดๆคือเมื่อวันก่อนค่ะ วันนั้นเขาไปเที่ยวกับเพื่อน เราเลยเลือกที่จะไม่ตอบแชทเพราะอยากให้เขาเที่ยวสนุกๆ ไม่ต้องมาพะวงกับแชทเรา จนตอนเย็นเราเลยตอบเขา แต่เขาตอบกลับมาห้วนมาก เราก็งงว่าเราทำอะไรผิด เราเลยตอบนิ่งๆแบบลองเชิงไปก่อนโดยถามเขาว่า มีอะไรจะบอกเรามั้ย เขาก็บอกว่าไม่มี แล้วเขาก็ถามเรากลับ เราเลยบอกว่า มี และเลือกที่จะบอกเขาไปตรงๆว่าเราชอบเขา ซึ่งถ้าเป็นแต่ก่อนเขาคงดีใจแน่นอนค่ะที่เราชอบเขากลับ แต่สุดท้ายเขาดันตอบกลับมาว่า
"ยังไม่อยากมีแฟน ดูแลใครไม่ได้จริงๆ"
เราเลยบอกเขาไปว่า เรายังไม่ได้ขอเลย เราแค่บอกคุณเฉยๆว่าเราชอบคุณนะ เพราะคุณมาคุยกับเราจนเรารู้สึกดีด้วย เราคิดไว้แล้วค่ะว่าคงไม่คบแน่ๆ แต่เราอยากบอกความรู้สึกของเราให้เขารู้ แต่เขาตอบมาต่อว่า
"คุยแบบเพื่อนได้มะ จะได้ไม่อึดอัด"
เราช็อคไปเลยค่ะเจอประโยคนี้ รู้สึกเหมือนโดนบอกเลิกกลายๆ ทั้งๆที่เขาเป็นคนมาจีบเรา วันนั้นเราช็อคหนักมาก เหวอไปนาน อะไรคือการที่มาจีบเราจนเรารู้สึกดีด้วยแล้วจู่ๆมาพูดแบบนี้ เราทนไม่ไหวกับความสัมพันธ์นี้แล้ว สรุปจะยังไงกันแน่ ตอนแรกมาคุยแบบจีบ อยู่ในสถานะคนคุย แต่พอเราชอบกลับก็จะเทเรา พอวันต่อมา เขาตอบเราห้วนขึ้นมากๆ และช้าลงแบบสุดๆ เราเลยถามเขาว่าสรุปเป็นอะไร ทำไมตอบห้วน เขาบอกว่า
"ก็บอกว่าจะคุยแบบเพื่อนไง"
เราขอเหตุผลเขาว่าทำไม เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาก็คุยกันมาปกติดี มีข้อความมุ้งมิ้งน่ารักเหมือนคนจีบกัน คุยกันจนแทบจะเป็นแฟนกันอยู่แล้ว แต่มาวันนี้ดันเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ และคำตอบที่ได้กลับมาทำเอาเราเงิบสุดๆ
"ปกติก็คุยแบบเพื่อนนิ"
คุณพระ ที่คุยกันตลอดเวลามาเป็นเดือนๆ มีข้อความหวานๆน่ารัก มันคืออะไร? เราสาบานได้เลยค่ะว่าไม่ได้โง่พอที่จะไม่รู้ว่าเขามาจีบจริงๆ และไม่ได้คิดมโนไปเอง เขาตอบมาต่ออีกว่า
"ตอนคุยแรกๆก็ชอบนะ แต่พอคุยเรื่อยๆเริ่มรู้นิสัย เราไม่ไหว ขอโทษด้วยละกัน"
เราเจอประโยคนี้ก็ช็อคx10 ไปเลยค่ะ นี่ขนาดเราพยายามปรับไลฟ์สไตล์ตัวเอง พยายามคุยดีๆ อดทนทุกครั้งที่เขาทำไม่ดีกับเรามาเป็นเดือนๆนี่เพื่ออะไร และเขาไม่แม้แต่เปลี่ยนตัวเองให้เข้ากับเราเลย เราก็ถามเขาว่าทนไม่ไหวเรื่อง? เขาก็บอก
"ก็หงุดหงิดใส่หลายเรื่อง เราไม่ชอบง้อใคร เพราะเราไม่เข้าใจ"
เราก็เลยแบบ คิดย้อนกลับไป เรื่องที่เราหงุดหงิดใส่เขามันน้อยมากๆถ้าเทียบกับที่เราหงุดหงิดจริงๆ คือคิดเป็นเปอร์เซนต์ เขาทำเราหงุดหงิด ทำเราเสียความรู้สึก 100% แต่เราบอกเขาตรงๆแค่ 10% ที่เหลือเราเก็บไว้เองเพราะเรารู้ว่าเขาเป็นคนซื่อ เข้าใจอะไรยาก เลยไม่อยากให้มีปัญหา แต่เขากลับมองแค่ 10% ของเราแล้วตีความไปว่าเรามันแย่ แบบนี้ก็ได้เหรอ?
แล้วเราขอถามผู้หญิงหลายๆคน เป็นไปได้มั้ยที่เวลาเขาทำอะไรไม่ดีใส่ แล้วเราจะไม่รู้สึกแย่เลย? เป็นไปได้มั้ยที่เวลาเขาไม่ใส่ใจเรา แล้วเราจะไม่น้อยใจ? คือมันเป็นสันดานดิบของผู้หญิงจริงๆนะเรื่องแบบนี้ บางทีผู้ชายซื่อๆก็น่าจะมีเซนส์รับรู้บ้าง และแทบทุกครั้งที่เราแสดงออกว่าไม่โอเค เขาก็ไม่เคยง้อเรา เรานี่แหละเป็นคนหายเองตลอด ช่วงหลังๆเราเลยคิดว่า คงไม่ไหวแล้วมั้ง คนแบบนี้ไม่น่าจะเป็นแฟนเราได้ และไม่น่าจะเป็นแฟนกับใครได้ด้วย เพราะเขาไม่ยอมปรับตัวหรือจูนเข้าหาผู้หญิงเลย ผู้หญิงทุกคนมีความรู้สึก ไม่ใช่เป็นขอนไม้ที่จะต้องไม่รู้สึกอะไร ถึงแม้จะเป็นแค่คนคุยก็เถอะ
ตอนแรกเราก็คิดว่าเขาจะเป็นคนแรกที่ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นเรื่องแฟนเก่าได้ พอมาตอนนี้ เลิกนึกถึงแฟนเก่าไม่ได้แล้ว ยังมีภาระมาให้เราเครียดเพิ่มอีก ค่อนข้างเสียดายเวลาพอสมควรเลยล่ะค่ะ เสียความรู้สึกที่อุตส่าห์เปิดใจคุย ยอมทนกับนิสัยไม่แคร์ใคร ไม่ใส่ใจความรู้สึกใคร ไม่คิดจะปรับตัวเข้าหาใคร และความเข้าใจอะไรยากมากๆของเขา ที่ผู้หญิงอย่างเราเกินจะรับได้ (เราเพิ่งเคยเจอผู้ชายแบบนี้ ไม่รู้จะรับมือยังไง)
สรุปประเด็นของเราตามหัวกระทู้เลย และอยากถามเพื่อนๆในพันทิปว่า เราควรทำยังไงกับผู้ชายแบบนี้ดีคะ?
ถ้าเกิดใครเคยมีประสบการณ์โดนเทแบบงงๆมาเล่าให้ฟังได้นะ ส่วนอันนี้เป็นประสบการณ์ตรงของเรา ที่โดนเทแบบงงที่สุดในชีวิต อะไรคือการมาจีบให้ชอบแล้วเท เงิบค่ะ ถ้าคุยต่ออาจจะมองหน้าไม่ติดจริงๆ ดีนะที่เรายังไม่ถลำลึกเรื่องความรู้สึก ถ้าสมมติเรารักคนแบบนี้ไป ชีวิตคงกลายเป็นคนเก็บกดตายแน่ๆค่ะ
แชร์ประสบการณ์โดนเทแบบเงิบๆงงๆ
ขอเล่าแบบละเอียดเลยแล้วกันนะคะ คือเมื่อช่วงต้นปี เราเพิ่งโดนแฟนบอกเลิกมา ชีวิตมันย่ำแย่ในทุกๆทางมากค่ะ ไม่คิดว่าแฟนที่คบมาเป็นปีๆจะมาบอกเลิกด้วยเหตุผลที่เราฟังแล้วรับไม่ได้ พอหลังจากวันนั้นเราก็ใช้ชีวิตเหมือนคนไม่มีค่า รู้สึกไร้ค่าสุดๆ แต่ช่วงนั้นก็มีผู้ชายผ่านเข้ามาหลายคนเหมือนกัน ซึ่งไม่มีใครที่จะช่วยให้เราเลิกนิกถึงแฟนเก่าได้เลย
จนเมื่อเดือนมีนาคม มีผู้ชายคนนึง เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนเราเองค่ะ ศึกษาอยู่ที่สถาบันดังเอาเรื่องเลย ทักมาจีบเรา จีบแบบจีบเลยนะคะ ทักมาถามว่ามีแฟนหรือยัง ไม่อยากเป็นมือที่สามนะ อะไรทำนองนี้ คือเราก็โตพอจะรู้ว่าเขามาคุยแบบจีบ ไม่ได้มาคุยแบบเพื่อน แล้วเขาคุยดีมากๆค่ะ ไม่ได้ดูเป็นคนเลวร้าย โปรไฟล์ก็ดี เพื่อนเราก็บอกว่าเขาเป็นคนที่โอเคมาก เราเลยเอาวะ ลองสักตั้ง เผื่อเขาจะเป็นคนแรกที่ช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้นเรื่องแฟนเก่าได้
เราคุยกันมาตลอดเกือบสองเดือน เคยเจอกันหนึ่งครั้ง แต่ก็พอจะทำให้เรารู้ว่าเขาเป็นคนซื่อๆ เพราะไม่เคยมีแฟนมาก่อน เป็นคนที่ไม่ค่อยเข้าใจอะไรง่ายๆ แต่เราเห็นถึงความพยายามที่เขาคุยกับเราแทบตลอดเวลา จะคุยเหมือนแฟนกันอยู่แล้วด้วยซ้ำ เหมือนเขาแค่รอเราชอบแล้วจะได้ขอเป็นแฟน ทำนองนั้นเลยค่ะ (อันนี้ไม่ได้หลงตัวเองนะคะ พูดจริงๆ 55555) เราเลยเริ่มเปิดใจมากขึ้น และในหนึ่งเดือนเต็มๆที่ได้คุยกัน เขาไปอยู่ที่ต่างประเทศ เวลาห่างจากเรา 6-7 ชั่วโมง ลองนึกเล่นๆว่าถ้าที่นู่นสามทุ่ม ที่บ้านเราจะกี่โมง ก็คือตี 3 ค่ะ เราก็คุยกับเขาจนดึกดื่น ตี2 ตี3 ตลอดทั้งเดือน เห็นใจกลัวเขาอยู่นู่นแล้วเหงา
เราคุยเรื่อยๆจนรู้สึกว่าชอบเขา มันเป็นความชอบที่ไม่ได้ถลำลึกไปถึงความรักนะคะ เราแยกออกระหว่างชอบกับรัก แต่การที่เราชอบใครสักคน เราก็แคร์ความรู้สึกเขา เป็นห่วงเขา แถมยังอดทนคุยกับเขาดึกๆดื่นๆ แต่ก็พยายามอยู่ในขอบเขตนะคะ เพราะเรารู้ว่าเป็นแค่คนคุย และที่คุยกันมาเป็นเดือน มีหลายครั้งเลยค่ะที่เขาทำให้เราเสียความรู้สึก หรือทำให้เรารู้สึกแย่ แต่เราจะเก็บเอาไว้ตลอด ปกติแล้วคนรอบตัวเราจะรู้ค่ะว่าจริงๆเราเป็นคนงี่เง่าเอาแต่ใจ ขี้วีนขี้เหวี่ยงมาก
แต่พอมาคุยกับเขา ด้วยความที่เราเห็นใจเขา ว่าเขาเป็นคนดี ซื่อๆ น่าจะจริงใจ เราไม่อยากให้เขานก เลยคุยแบบเปิดใจจริงจัง และพยายามเปลี่ยนไลฟ์สไตล์ของตัวเองเพื่อให้เข้ากับเขาได้ แต่เขานี่สิ แทบไม่เปลี่ยนอะไรเลย เหมือนไม่แคร์เราทั้งๆที่เข้ามาจีบเรา จนบางครั้งเราทนไม่ไหว เลยลองพูดไปตรงๆ เราอยากเคลียร์น่ะค่ะ เพราะรู้ว่าปล่อยไปก็คงไม่ดีขึ้นถ้าเกิดอยากจะสานสัมพันธ์ต่อ แต่เขาไม่มีแม้แต่คำขอโทษอย่างจริงใจด้วยซ้ำ และเราก็ใจดีค่ะ คุยปกติเหมือนเดิม เวลาเรารู้สึกแย่เราก็ไประบายให้คนอื่นฟัง เพราะรู้ว่าระบายให้เขาฟังไป เขาก็ไม่คิดจะปลอบใจหรือสนใจเราอยู่ดี และบางครั้งเรื่องที่เขาควรจะใส่ใจเรา เขากลับไม่ใส่ใจเลย จำอะไรที่เราบอกไปเป็นล้านๆรอบก็ไม่ได้ จนเรารู้สึกว่า เห้ย คนแบบนี้เหรอที่จะมาเป็นแฟนเรา เราเลยเริ่มปรึกษาเพื่อนๆค่ะว่าควรทำยังไงต่อไปดี จะเลิกคุยดีมั้ย แต่เราก็เห็นใจเขาจริงๆ และเพื่อนๆมีแต่ให้คำแนะนำว่าลองดูๆไปก่อน เราก็โอเคตามนั้นแล้วกัน
จนมาพีคสุดๆคือเมื่อวันก่อนค่ะ วันนั้นเขาไปเที่ยวกับเพื่อน เราเลยเลือกที่จะไม่ตอบแชทเพราะอยากให้เขาเที่ยวสนุกๆ ไม่ต้องมาพะวงกับแชทเรา จนตอนเย็นเราเลยตอบเขา แต่เขาตอบกลับมาห้วนมาก เราก็งงว่าเราทำอะไรผิด เราเลยตอบนิ่งๆแบบลองเชิงไปก่อนโดยถามเขาว่า มีอะไรจะบอกเรามั้ย เขาก็บอกว่าไม่มี แล้วเขาก็ถามเรากลับ เราเลยบอกว่า มี และเลือกที่จะบอกเขาไปตรงๆว่าเราชอบเขา ซึ่งถ้าเป็นแต่ก่อนเขาคงดีใจแน่นอนค่ะที่เราชอบเขากลับ แต่สุดท้ายเขาดันตอบกลับมาว่า
"ยังไม่อยากมีแฟน ดูแลใครไม่ได้จริงๆ"
เราเลยบอกเขาไปว่า เรายังไม่ได้ขอเลย เราแค่บอกคุณเฉยๆว่าเราชอบคุณนะ เพราะคุณมาคุยกับเราจนเรารู้สึกดีด้วย เราคิดไว้แล้วค่ะว่าคงไม่คบแน่ๆ แต่เราอยากบอกความรู้สึกของเราให้เขารู้ แต่เขาตอบมาต่อว่า
"คุยแบบเพื่อนได้มะ จะได้ไม่อึดอัด"
เราช็อคไปเลยค่ะเจอประโยคนี้ รู้สึกเหมือนโดนบอกเลิกกลายๆ ทั้งๆที่เขาเป็นคนมาจีบเรา วันนั้นเราช็อคหนักมาก เหวอไปนาน อะไรคือการที่มาจีบเราจนเรารู้สึกดีด้วยแล้วจู่ๆมาพูดแบบนี้ เราทนไม่ไหวกับความสัมพันธ์นี้แล้ว สรุปจะยังไงกันแน่ ตอนแรกมาคุยแบบจีบ อยู่ในสถานะคนคุย แต่พอเราชอบกลับก็จะเทเรา พอวันต่อมา เขาตอบเราห้วนขึ้นมากๆ และช้าลงแบบสุดๆ เราเลยถามเขาว่าสรุปเป็นอะไร ทำไมตอบห้วน เขาบอกว่า
"ก็บอกว่าจะคุยแบบเพื่อนไง"
เราขอเหตุผลเขาว่าทำไม เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาก็คุยกันมาปกติดี มีข้อความมุ้งมิ้งน่ารักเหมือนคนจีบกัน คุยกันจนแทบจะเป็นแฟนกันอยู่แล้ว แต่มาวันนี้ดันเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ และคำตอบที่ได้กลับมาทำเอาเราเงิบสุดๆ
"ปกติก็คุยแบบเพื่อนนิ"
คุณพระ ที่คุยกันตลอดเวลามาเป็นเดือนๆ มีข้อความหวานๆน่ารัก มันคืออะไร? เราสาบานได้เลยค่ะว่าไม่ได้โง่พอที่จะไม่รู้ว่าเขามาจีบจริงๆ และไม่ได้คิดมโนไปเอง เขาตอบมาต่ออีกว่า
"ตอนคุยแรกๆก็ชอบนะ แต่พอคุยเรื่อยๆเริ่มรู้นิสัย เราไม่ไหว ขอโทษด้วยละกัน"
เราเจอประโยคนี้ก็ช็อคx10 ไปเลยค่ะ นี่ขนาดเราพยายามปรับไลฟ์สไตล์ตัวเอง พยายามคุยดีๆ อดทนทุกครั้งที่เขาทำไม่ดีกับเรามาเป็นเดือนๆนี่เพื่ออะไร และเขาไม่แม้แต่เปลี่ยนตัวเองให้เข้ากับเราเลย เราก็ถามเขาว่าทนไม่ไหวเรื่อง? เขาก็บอก
"ก็หงุดหงิดใส่หลายเรื่อง เราไม่ชอบง้อใคร เพราะเราไม่เข้าใจ"
เราก็เลยแบบ คิดย้อนกลับไป เรื่องที่เราหงุดหงิดใส่เขามันน้อยมากๆถ้าเทียบกับที่เราหงุดหงิดจริงๆ คือคิดเป็นเปอร์เซนต์ เขาทำเราหงุดหงิด ทำเราเสียความรู้สึก 100% แต่เราบอกเขาตรงๆแค่ 10% ที่เหลือเราเก็บไว้เองเพราะเรารู้ว่าเขาเป็นคนซื่อ เข้าใจอะไรยาก เลยไม่อยากให้มีปัญหา แต่เขากลับมองแค่ 10% ของเราแล้วตีความไปว่าเรามันแย่ แบบนี้ก็ได้เหรอ?
แล้วเราขอถามผู้หญิงหลายๆคน เป็นไปได้มั้ยที่เวลาเขาทำอะไรไม่ดีใส่ แล้วเราจะไม่รู้สึกแย่เลย? เป็นไปได้มั้ยที่เวลาเขาไม่ใส่ใจเรา แล้วเราจะไม่น้อยใจ? คือมันเป็นสันดานดิบของผู้หญิงจริงๆนะเรื่องแบบนี้ บางทีผู้ชายซื่อๆก็น่าจะมีเซนส์รับรู้บ้าง และแทบทุกครั้งที่เราแสดงออกว่าไม่โอเค เขาก็ไม่เคยง้อเรา เรานี่แหละเป็นคนหายเองตลอด ช่วงหลังๆเราเลยคิดว่า คงไม่ไหวแล้วมั้ง คนแบบนี้ไม่น่าจะเป็นแฟนเราได้ และไม่น่าจะเป็นแฟนกับใครได้ด้วย เพราะเขาไม่ยอมปรับตัวหรือจูนเข้าหาผู้หญิงเลย ผู้หญิงทุกคนมีความรู้สึก ไม่ใช่เป็นขอนไม้ที่จะต้องไม่รู้สึกอะไร ถึงแม้จะเป็นแค่คนคุยก็เถอะ
ตอนแรกเราก็คิดว่าเขาจะเป็นคนแรกที่ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นเรื่องแฟนเก่าได้ พอมาตอนนี้ เลิกนึกถึงแฟนเก่าไม่ได้แล้ว ยังมีภาระมาให้เราเครียดเพิ่มอีก ค่อนข้างเสียดายเวลาพอสมควรเลยล่ะค่ะ เสียความรู้สึกที่อุตส่าห์เปิดใจคุย ยอมทนกับนิสัยไม่แคร์ใคร ไม่ใส่ใจความรู้สึกใคร ไม่คิดจะปรับตัวเข้าหาใคร และความเข้าใจอะไรยากมากๆของเขา ที่ผู้หญิงอย่างเราเกินจะรับได้ (เราเพิ่งเคยเจอผู้ชายแบบนี้ ไม่รู้จะรับมือยังไง)
สรุปประเด็นของเราตามหัวกระทู้เลย และอยากถามเพื่อนๆในพันทิปว่า เราควรทำยังไงกับผู้ชายแบบนี้ดีคะ?
ถ้าเกิดใครเคยมีประสบการณ์โดนเทแบบงงๆมาเล่าให้ฟังได้นะ ส่วนอันนี้เป็นประสบการณ์ตรงของเรา ที่โดนเทแบบงงที่สุดในชีวิต อะไรคือการมาจีบให้ชอบแล้วเท เงิบค่ะ ถ้าคุยต่ออาจจะมองหน้าไม่ติดจริงๆ ดีนะที่เรายังไม่ถลำลึกเรื่องความรู้สึก ถ้าสมมติเรารักคนแบบนี้ไป ชีวิตคงกลายเป็นคนเก็บกดตายแน่ๆค่ะ