อ่านตำราคณิตศาสตร์มาก เริ่มคุยกับคนอื่นไม่รุ้เรื่อง เห็นอะไรแปลกๆทำไงดีครับ

เคยอ่าน ดอนกิโฆเต้ ของ Saavedra ที่คนยกกันว่าเป็นวรรณกรรมที่ดีที่สุดในโลกไหมครับ
https://en.wikipedia.org/wiki/Don_Quixote

ตัวเอกเป็นชายแก่ที่บ้าอ่านนวนิยายอัศวิน ถ้าเปรียบฝั่งตะวันออกก็คงเป็นคล้ายๆ นวนิยายกำลังภายในของจีน คือพระเอกเป็นชายแก่อ่านหนังสือพวกนี้มากเข้าก็มีอาการทางประสาทหลคิดว่าตัวเองเป็นอัศวิน ท่องพเนจรไปเรื่อยเจอฝูกแกะก็เอาดาบไปไล่ฟัน หลงคิดว่าเป็นอัศวินที่บนม้าที่เป็นศัตรูกัน เรื่องราวทั้งขำและเศร้า

น่าเศร้ากว่าผมคิดว่าผมเป็นแบบดอนดิโก้แต้แห่งลามันซ่านั่นแหละครับ ผมอ่านหนังสือ ตำรามากเข้าเริ่มคุยกับคนอื่นไม่รู้เรื่อง คือผมอ่านหนังสือผมเหมือนคุยกับ เกาส์ คุยกับออยเลอร์ วอนนอยแมน ประมาณนี้ พอกลับมาโลกจริงๆ คุยกับคนทั่วไปเหมือนเรามีแนวความคิดคนละอย่างกับเขา เหมือนบางทีสิ่งที่เราพูดมันซับซ้อนไป จนคุยกันไม่รู้เรื่อง บางทีสิ่งที่เขาชอบที่เขาคุยกัน ผมมองไม่เห็นความสำคัญหรือประโยชน์อะไร ผมมองเป็นเรื่องไม่น่าสนใจไม่น่าให้ความสำคัญจนเงียบคนเดียวในกลุ่มจนดูแปลกๆ

บางทีผมอาจชินคุยกับท่านปีทาโกรัสมากกว่า อ้อความจริงแล้วทฤษฎีบทของปีทาโกรัสนั้น ท่านบอกว่าท่านไม่ได้คิดเอง แต่ท่านได้มาจากคนอื่นตอนไปเที่ยวอิยิปฐ์ครับ


แล้วบางทีไปเดินเล่นผมชอบเห็นสิ่งต่างๆเป็นรูปแบบ เป็นแพทเทิน ที่สามารถจำแนกแยกแยะได้ครับ บางทีก็เห็นค่าไพในพุ่มไม้ บางที่ก็เห็นค่าi ที่ปลั๊กไฟ ครับ อ่านหนังสือแล้วเห็นตัวอักษรเป็นสีๆ บรรยายกลิ่นต่างๆออกมาเป็นสี เวลาเจอเลข 3.14159... ผมมองเห็นเป็น atan(1) * 4 แทน บางที่ก็สับสนว่าที่เห็นนั้นเป็น atan(1) * 4 จริงๆ หรือมันคือ 3.14159... เข้าใจใช่ป่ะครับ

มีอาการประมาณนี้ ช่วยวินิจฉัยที ทำไงดี ขอบคุณครับ