เปิดเรื่องมาตอนแรก ที่ว่าแอนดริวเล่นใหญ่หรือแข็งแปลกๆ น่ะ ep.2 นี้ลองมาชมฝีมือการรับแอ็คติ้งของแอนดริวกันนะคะ
มีคนเคยกล่าว (นักเขียนบทชื่อดังชาวเกาหลี) ว่าฉากหนึ่งๆ จะเกิดประสิทธิภาพสมบูรณ์ การรับแอ็คติ้งของตัวละครในฉากสำคัญมาก
เราเป็นคนนึงที่เวลาดูละคร จะชอบดูนักแสดงรุ่นใหญ่ที่ฝีมือฉกาจๆ รับแอ็คติ้งในฉากที่มีพระเอก-นางเอกกำลังเดินเรื่อง
วันนี้โอปปาชัชเป็นฝ่ายโดนน้องโยแอ๊ว พูดง่ายๆ คือแอนดริวเป็นฝ่ายรับแอ็คติ้ง
ไม่มีตรงไหนใหญ่ ไม่มีตรงไหนเยอะ การแสดงของแอนดริวพลิกแพลงหลากหลาย
โยทกาเปิดเผยเป็นธรรมชาติ แสดงออกและพูดได้เต็มที่
คุณชัชพูดน้อย นั่งนิ่งตั้งรับอยู่ในมุมของตัวเองซะเป็นส่วนมาก (บีบตัวเองแทบจะแบบว่า ถ้าม้านั่งไม่มีที่วางแขนกั้น คุณชัชตกม้านั่งไปแล้ว)
แต่พูดด้วยภาษาท่าทางเกือบทั้งหมด ขยับนิดขยับหน่อย ปรายตาชักสีหน้าบ้าง แต่แม่นยำทุกจังหวะอารมณ์
แค่นี้ก็สื่ออารมณ์ได้หมดว่าจริงๆ ลึกๆ ข้างในรู้สึกต่อการรุกล้ำพื้นที่ของโยทกายังไง

เป็นแฟนละครแอนดริว ดูละครแอนดริวก็สนุกตรงนี้ล่ะจ้า

ป.ล. น้องแมทก็เก่งมากค่ะ ที่ชมพระเอกออกนอกหน้า เพราะบังเอิญพี่เป็นผู้หญิงก็เท่านั้นเองล่ะค่า ฮี่ๆๆ