ด้วยคำว่าญาติค้ำอยู่ทำให้ไม่รู้จะจัดการอย่างไรกับพี่สามีที่ไม่เคยช่วยเหลืออะไรครอบครัวเราเลย แถมยามที่เขามีชีวิตรุ่งเรืองก็ไม่เคยช่วยเหลืออะไรครอบครัวเราเลย ที่ผ่านมามีแต่การดูถูกดูแคลนครอบครัวเราที่เป็นคนชั้นกลางเป็นลูกจ้างไม่มีธุรกิจเสมอมา ยามเขาตกยาก หาที่ไหนพึ่งไม่ได้ ก็มาพึ่งครอบครัวเรา มาอาศัยบ้านเราที่เขาเคยพูดเหยียดหยามไว้ เพราะสามีเราสงสาร เพราะพี่เขาไม่มีครอบครัว เขาเป็นพี่น้องกันมีความผูกพันกัน จะดีจะร้ายก็ต้องช่วยกันไป คงไม่รู้สึกทุกข์ใจแบบเรา

เราเป็นน้องสะใภ้มีแต่ความรู้สึกที่ถูกเอาเปรียบ เห็นเขาเป็นเหมือนกาฝาก เพราะมือเท้ายังดีอายุก็แค่หกสิบกว่าๆ แต่มาอยู่เฉยๆ ไม่ทำมาหากิน งานบ้านก็ไม่ช่วยทำเลยบอกแต่ไม่มีแรงแก่แล้ว ทั้งวันนั่งเฝ้าแต่ทีวี ร้องคาราโอเกะ กิน นอน เวลาเหนื่อยๆจากงานกลับบ้านมาเห็นเขาอยู่บ้านเราสบาย เราเสียอีกที่ต้องทำงานงกๆเลี้ยงเขาอีกปากอีกท้อง พอทนกับความเห็นแก่ตัวไม่ได้ก็มีทะเลาะกันที

ชีวิตไม่มีความสุขเลย เราต้องเลี้ยงดูเขาไปอีกนานแค่ไหนนะ ทำอย่างไรให้เขาพ้นไปจากชีวิตเราได้บ้าง