สวัสดีค่ะเราอายุ28ปีเราแต่งงานมาอยู่บ้านสามีได้7ปีแล้วค่ะที่บ้านสามีเรามีอาชีพขายของตามตลาดนัดค่ะ อาชีพเสริมของครอบครัวเราคือเย็บผ้าโหลค่ะเราเย็บกันทั้งบ้านค่ะ ครอบครัวของเรามี แม่สามี พ่อเลี้ยงสามี สามี เรา และลูกชายเราอีกสองคน ลูกชายเราคนโตหกขวบ คนเล็ก10เดือน ค่ะ ปกติเราก้อไปขายของกับพ่อสามี และสามี แม่สามีเลี้ยงหลานค่ะ แต่ตอนนี้เรามีลูกอ่อนเลยเลี้ยงลูกอยู่บ้านค่ะ กิจวัตรของเราคือ ตื่นตีห้าครึ่งมาหุงข้าว ทำกับข้าว งานบ้านทุกอย่าง ส่งลูกคนโตขึ้นรถประจำไปเรียน เอาลูกคนเล็กนอนกลางวันแล้วก้อเย็บผ้าค่ะ เย็นๆก้อทำกับข้าว หุงข้าวค่ะ เราโชคดีที่ได้พ่อแม่สามีดี และอีกอย่างเราทำงานทุกอย่างไม่เกี่ยงครอบครัวสามีรักและเอ็นดูเรามาก จนมาถึงปี59เราท้องแก่ ยังไม่คลอด น้าชายสามีได้นำลูกสาวมาฝาก อายุ15-16ปี แม่สามีให้เราหยุดพักขายของ เพราะใกล้คลอดเด็กคนนี้ก้อเข้ามาอยู่ด้วย แม่สามีเราบอกให้นางช่วยเราทำงานบ้าน ล้างจาน ช่วยเป็นลูกมือเราเวลาทำกับข้าว แรกๆนางก้อช่วยทำดีอยู่แต่หลังๆนางเริ่มออกลายค่ะ ล้างจานก้อไม่เกลี้ยง เราต้องเอามาล้างใหม่ทุกวันคราบมัน คราบพริก คราบข้าว เศษผักติดเต็มเลย สามีเราบ่นนาง แม่สามีก้อบอกว่านางยังเด็กค่อยๆสอนไป ความเกรงใจนี่ยิ่งไม่มีเลยค่ะอาบน้ำทีเปนชั่วโมง แต่งตัวอีกครึ่งชั่วโมง หยิบของไปใช้ไม่ขออนุญาติแล้วก้อเก็บไว้ที่ตัวไม่ถามไม่ได้คืน นางสกปรกค่ะ สะอาดแต่ตัว เวลาเป็นประจำเดือนนะผ้าอนามัยทิ้งส่งแบแดงเถือกเลยค่ะ ผ้าอนามัยใช้แล้วนี่เขวี้ยงไปค้างบนต้นมะกรูดเลยค่ะ บางทีวางแบอยู่ที่ชั้นวางสบู่เลยค่ะ แม่สามีเราบอกให้นางเก็บประจำเลยค่ะ นางมาอยู่นางไม่เคยกวาดบ้านถูบ้าน ล้างห้องน้ำเลยค่ะ นางชอบนอนนอนได้ทั้งวัน ทำเหมือนเปนบ้านตัวเองค่ะ นางนอนห้องเดียวกับแม่สามีเรา พ่อสามีเรานอนแยกห้องกับแม่สามี วันปกติตอนเช้านางตั้งนาฬิกาปลุกแต่นางไม่ลุกเราต้องปลุกทุกวัน รถประจำรอนางแทบทุกวันนางกลับจากโรงเรียนนอนจะตรงดิ่งเข้าไปนอนไม่ทำการบ้าน นางเล่นเกมส์ อ่านนิยาย ปิดห้องนอนเปิดแอร์ หนึ่งทุ่มแม่สามีเราเอารถมาจอดเก็บนางจะเปิดประตูห้องออกมารีบวิ่งไปล้างจาน พอแม่สามีเราถามทำอะไรอยู่ นางจะบอกว่าทำการบ้านอยู่ เสาร์-อาทิตย์ไม่ต้องพูดถึงเลย นางตื่นนู่นแหละเก้าโมงสิบโมงไปเรียนพิเศษ เพราะแม่สามีเราออกนัดเช้ากลับก้อเกือบเที่ยงเราตื่นทำงานบ้านเรียกนางให้ลุกไปเรียนพิเศษ นางบอกว่าหนูเรียน11โมงนี่เพิ่งแปดโมง ตั้งแต่นั้นเราเลยไม่เรียกนาง พออาทิตย์ต่อมานางไปเรียนพิเศษสายพ่อนางเลยมาว่าเรากับน้าสาวแฟนว่าทำไมไม่เรียกลูกเค้า ลูกเค้าไปเรียนพิเศษไม่ทันเลย พ่อสามีเราเลยว่านางว่าให้รู้จักรับผิดชอบตัวเองใครเขาจะมาปลุกทุกวัน แต่แม่สามีเราบอกสงสารนางพ่อไปทางแม่ไปทางกลางคืนนะนางไม่นอนอ่านนิยาย ดูนักร้องเกาหลี เล่นเกมส์ นอนตีหนึ่งตีสอง แม่สามีเราบอกให้นางนอน นางบอกนอนไม่หลับ แม่สามีไม่กล้าไล่นางไปเพราะสงสารพ่อนาง เวลาซักผ้านะนางจะปั่นผ้าแล้วก้อนั่งรอเวลา เปิดนำทิ้ง เปิดน้ำเข้าถัง ซักทีเป็นวัน แต่นางทำตัวให้คนในบ้านรังเกียจ ตอนนี้เรา สามี พ่อสามี รังเกียจนางเอือมระอานางมากอยากไล่ไป แต่ติดแม่สามีนี่แหละ แล้วนางก้อไม่มีทีท่าจะพัฒนาตัวเองหรือจะไปจากที่บ้านสักที ขอบ่นอีกนิดเวลากินข้าวนะ ตักข้าวเข้าปากช้อนกระทบฟัน เคี้ยวเสียงดังยังกับหมูแจ๊บๆ กินไปดูดนิ้วไป สกปรกมาก เราจะอ้วกเลย กินอะไรนั่งก้อทิ้งส่ง กินขนมนะ ไม่เก็บซองทิ้ง แถมบางทีใช้ลูกเราอีกต่างหาก ครูให้งานมานางไม่ทำดูนักร้องเกาหลีเป็นติ่งไร้สติ อยู่ๆก้อกรี๊ด ก้อหัวเราะ เหมือนคนบ้า ใครมีวิธีแนะนำหน่อยค่ะ ใครเจอคนแบบนี้มาแชร์ประสบการณ์กันได้นะคะ