เราพึ่งแต่งงานได้3เดือนแต่คบกับแฟนมา5ปีแล้วยังไม่มีลูกด้วยกันเราอายุ20ปีเราไม่ได้ทำงานนอกทำเพียงงานในบ้านสามีเราทำอู่ซ่อมรถเครื่องเราจะคอยทำงานบ้านทุกอย่างตื่นเช้าบ้างสายบ้างจะไม่เกิน8โมงเช้าก้อจะหุงข้าวกวาดบ้านล้างจานทำกับข้าวไว้ให้พ่อแม่สามีและสามีทาน และกรอกนำ้เข้าตู้เย็น เข้าไร่ให้แม่สามีนานๆครั้งเมื่อเขาใช้ และเก็บกวาดในบ้านอย่างเรียบร้อย แต่เราอึดอัดใจที่เราทำทุกอย่างนี้คนเดียวทั้งๆที่น้องแฟนกลับมาจากโรงเรียนไม่ทำไรเพียงทำการบ้าน ขุนข้าวหมา และนานๆจะล้างจานบ้างบางครั้ง ส่วนแม่สามีเขาไม่เข้าครัวเขาไม่ชอบทำกับข้าว เราจะทำตลอดบางทีก้อคิดเบื่อนะคะที่ต้องทำทุกอย่างเหมือนแม่บ้านแต่ก้อได้แต่คิดว่าเราไม่ได้ทำงานนอกบ้านแค่นั่งแม๊กกระดาษเป็นบางครั้ง. วันหยุดน้องสาวของแฟนก้อจะนอนตื่นสายมากค่ะตื่นเที่ยงบ้างก้อบ่อยตื่นมาก้อไม่ทำไรได้มากินข้าวเพราะเราทำไว้ คือบางทีก้อคิดก่อนที่เราจะเข้ามาอยู่ใครทำ? และเราต้องรับหน้าที่แม่บ้านทุกอย่างโดยที่ไม่มีใครช่วยเลยหรือ? บางครั้งก้อทิ้งขยะกันเกลื่อนกลาดกินตรงไหนวางตรงนั้นจานชามที่วางในซิ้งคือไม่เคยแยกเศษอาหารไม่ล้างไม่ว่าค้ะแต่แค่เทอาหารทิ้งก่อนไม่ใช่ใส่ไปทั้งหมดแล้วเราต้องมาล้วงมาควักเศษอาหารที่รูระบายนำ้ทุกครั้งกระดูกไก่ก้อมีเม็ดลำยงลำไยมีหมดขยะก้อทิ้งลงไปในซิ้งล้างจาน เราได้แต่คิดและบ่นยุคนเดียวเพราะพูดอะไรไม่ได้เราเป็นสะใภ้ไม่อยากทำให้เขาเกลียดได้แต่บ่นกับสามี เราอึดอัดใจมากค่ะ และน้องสาวแฟนนางมักจะไม่มีความเป็นผู้หญิงคือทำไรก้อวางไว้อย่างนั้นเปลือกลำไย อะไรต่างๆเราต้องมาตามเก็บนี่ดีนะคะที่เรายังไม่มีลูกไม่งั้นบานแน่ๆค่ะ ของทุกอย่างพอเราเก็บเผลอแปปเดียวเค้าก้อรื้อกันใหม่เราเก็บไม่ชนะเลย เหนื่อยใจมากๆค่ะเราทำได้หมดทุกอย่างแต่แค่อยากให้เขามีวินัยในตัวเองกันบ้างทำอะไรแล้วเก็บบ้าง แล้วน้องสาวแฟนบางทีนางใช้สำลีขัดรองเท้าแล้วเราต้องเก็บทิ้งก้อมี บางทีนางทอดรองเท้าทิ้งกลางบ้านก้อมีเราก้อเก็บเพราะเราทนเห็นไม่ได้ เราก้องงๆนะถ้าไม่มีเราใครทำใครเก็บ ปล. ในบ้านเป็นพื้นปูนสากใส่รองเท้าเดินในบ้านกันค่ะทอดแค่หน้าห้องนอน เราคิดแบบนี้เป็นลูกสะใภ้ที่แย่มากมั้ยคะ