ขอบอกก่อนเลยนะคะว่าเราเป็นผู้หญิงเหมือนกัน เเละระยะเวลาที่เกิดเหตุการณ์เรายังคบกับเเฟนคนเก่าอยู่ เรื่องอาจจะยาวหน่อยนะคะ
เราเรียนมหาวิทยาลัยทางภาคเหนือเเห่งหนึ่ง เจอผู้หญิงคนนี้ตอนเราเรียนอยู่ปี 1 เเละเธอก็เรียนปีเดียวกันกับเรา ในครั้งเเรกที่เจอเราชอบเธอเพราะเธอหน้าตาน่ารักมาก เราเลยพยายามเข้าไปเป็นเพื่อนกับเธอ ระยะเวลาสามเดือนเเรกที่พยายามเข้าไปเป็นเพื่อน เราก็ได้ค้นพบว่าเธอเป็นผู้หญิงที่จัดอยู่ในโหมดโลกส่วนตัวสูง ติดเกมส์ ไม่รับโทรศัพท์ เฟสไม่ค่อยตอบ ไปกินข้าวคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียวได้ เราเลยเริ่มเข้าใจในลักษณะนิสัยของเธอมากขึ้น เราทำดีกับเธอทุกอย่างเป็นเพื่อนที่ดียามเธอต้องการ ในหนึ่งอาทิตย์ไปหาเธอสักสองถึงสามครั้ง ชวนกินข้าว ชวนดูหนัง เวลามีกิจกรรมในมหาลัยก็ไปทำร่วมกัน
จนเวลาผ่านไปครึ่งปีทุกอย่างดีมากขึ้นเรื่อยๆ เธอดูยอมให้เราเข้าไปในโลกของเธอบ้าง เเต่เราไม่รู้นะ ว่าเธอรู้ว่าเราจีบเธอมั้ย ? มีเหตุการณ์หนึ่งทำให้ทุกๆอย่างเปลี่ยนไป เราเลิกกับเเฟนเเล้ววันนั้นเราอารมณ์ไม่ดี อาจจะมีอาการซึมๆนอยด์ๆหน่อย เธอทักเราว่าจะไปไหน เเล้วเราไม่ได้ตอบเธอเราเดินหนีเพราะเรากลัวว่าจะตัวไม่ดีใส่เธอ คืนนั้นเธอทักเฟสเพื่อนเรามาเเล้วถามว่าเราเป็นอะไร ? เเล้วทำไมเราถึงไม่บอกเธอว่ามีเเฟนเเล้ว เเล้วทำไมเราถึงโกหกเธอ พอเรารู้เรื่องจากเพื่อน เราเลยรีบพยายามโทรหา เเละส่งข้อความ ผลปรากฏว่าเธอไม่รับสายเเต่ตอบข้อความมาเเค่ว่า "ยังไม่อยากคุยตอนนี้" เราไปยืนรอเธอที่หน้าห้องเกือบทั้งคืน เพราะเราไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไร เธอคิดอะไร
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น เธอก็ยังเหมือนเดิมเป็นเพื่อนกับเรา เเต่ก็ดูห่างเหินกันบ้าง หลังครึ่งปีเราพยายามรุกเธอมากขึ้น หยอดเธอ เล่นกับเธอ มีคำชมหรือคำหวานๆหลุดมาเสมอ เธอน่าจะรู้นะว่าเราชอบเธอเพราะเพื่อนเธอก็เชียร์เเละเเซวเรื่องเราตลอด เเละเธอก็อาการเขินอายบ้าง ไม่ว่าเธอชอบอะไร ไม่ชอบอะไรเรารู้ทุกอย่าง ในวันเกิดของเธอเราจะหาทุกๆอย่างที่คิดว่ามีประโยชน์เเละทำให้เธอพอใจ เเต่เธอไม่เคยจำวันเกิดของเราได้เลยซึ่งเราโอเคเราไม่เป็นอะไร เธอเล่าทุกๆอย่างในครอบครัวหรือในชีวิตให้ฟัง เธอกล้าที่จะใกล้ชิดหรือนอนกับเรา
ทุกอย่างดำเนินมาด้วยดีตลอดจนเลยช่วง 1 ปีมา เรารู้สึกอัดเเน่นในใจอยากบอกชอบเธอ เลยบอกเธอไปว่าเราชอบเธอตั้งเเต่วันเเรกจนถึงตอนนี้ เธอบอกว่าอย่าเลยไม่อยากเสียเพื่อน เราเป็นเพื่อนที่ดีมากของเธอ เเละเราก็มีคนมาชอบเยอะเเยะ ทำไมต้องเป็นเธอ เราเลยบอกเธอไปว่าเราไม่รู้ รู้เเค่ว่าเราชอบเธอ ตั้งเเต่วันนั้นเราเลยเริ่มถอยห่างออกมาเพราะเราเจ็บ เราท้อ เราเลยถอยออกมาเรื่อยๆจนเริ่มห่างมากขึ้น ไม่ค่อยได้เจอหน้า ไม่ค่อยทักเเชท จนตอนนี้เราถอยห่างมาได้ 1 ปีเเล้ว เเต่วันเกิดเธอเราก็ยังทักเเชทไปอวยพรอยู่ เราคิดถึงเธอมากเเละยังรู้สึกเหมือนเดิมทุกๆอย่าง เรายังอยู่ข้างๆเธอเสมอเพียงเเค่ไม่ไปให้เธอเห็นเพราะเรากลัวเธออึดอัดหรือรำคาญเรา
ตอนนี้เราอยากกลับไปหาไปดูเเลเธอ เเต่กลัวว่าเรื่องมันจะเเย่กว่าเดิม กลัวว่าเธอจะรังเกียจ จะรำคาญเรา เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเราไม่เคยรู้เลยว่าเธอรู้สึกยังไง ? ตอนเราหายไปเธอก็ไม่เคยตามหา เราสับสน เพื่อนๆช่วยให้คำปรึกษาหน่อยได้ไหมคะ เราต้องทำยังไงดี
1 ปีกับการจีบผู้หญิงโลกส่วนตัวสูง
เราเรียนมหาวิทยาลัยทางภาคเหนือเเห่งหนึ่ง เจอผู้หญิงคนนี้ตอนเราเรียนอยู่ปี 1 เเละเธอก็เรียนปีเดียวกันกับเรา ในครั้งเเรกที่เจอเราชอบเธอเพราะเธอหน้าตาน่ารักมาก เราเลยพยายามเข้าไปเป็นเพื่อนกับเธอ ระยะเวลาสามเดือนเเรกที่พยายามเข้าไปเป็นเพื่อน เราก็ได้ค้นพบว่าเธอเป็นผู้หญิงที่จัดอยู่ในโหมดโลกส่วนตัวสูง ติดเกมส์ ไม่รับโทรศัพท์ เฟสไม่ค่อยตอบ ไปกินข้าวคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียวได้ เราเลยเริ่มเข้าใจในลักษณะนิสัยของเธอมากขึ้น เราทำดีกับเธอทุกอย่างเป็นเพื่อนที่ดียามเธอต้องการ ในหนึ่งอาทิตย์ไปหาเธอสักสองถึงสามครั้ง ชวนกินข้าว ชวนดูหนัง เวลามีกิจกรรมในมหาลัยก็ไปทำร่วมกัน
จนเวลาผ่านไปครึ่งปีทุกอย่างดีมากขึ้นเรื่อยๆ เธอดูยอมให้เราเข้าไปในโลกของเธอบ้าง เเต่เราไม่รู้นะ ว่าเธอรู้ว่าเราจีบเธอมั้ย ? มีเหตุการณ์หนึ่งทำให้ทุกๆอย่างเปลี่ยนไป เราเลิกกับเเฟนเเล้ววันนั้นเราอารมณ์ไม่ดี อาจจะมีอาการซึมๆนอยด์ๆหน่อย เธอทักเราว่าจะไปไหน เเล้วเราไม่ได้ตอบเธอเราเดินหนีเพราะเรากลัวว่าจะตัวไม่ดีใส่เธอ คืนนั้นเธอทักเฟสเพื่อนเรามาเเล้วถามว่าเราเป็นอะไร ? เเล้วทำไมเราถึงไม่บอกเธอว่ามีเเฟนเเล้ว เเล้วทำไมเราถึงโกหกเธอ พอเรารู้เรื่องจากเพื่อน เราเลยรีบพยายามโทรหา เเละส่งข้อความ ผลปรากฏว่าเธอไม่รับสายเเต่ตอบข้อความมาเเค่ว่า "ยังไม่อยากคุยตอนนี้" เราไปยืนรอเธอที่หน้าห้องเกือบทั้งคืน เพราะเราไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไร เธอคิดอะไร
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น เธอก็ยังเหมือนเดิมเป็นเพื่อนกับเรา เเต่ก็ดูห่างเหินกันบ้าง หลังครึ่งปีเราพยายามรุกเธอมากขึ้น หยอดเธอ เล่นกับเธอ มีคำชมหรือคำหวานๆหลุดมาเสมอ เธอน่าจะรู้นะว่าเราชอบเธอเพราะเพื่อนเธอก็เชียร์เเละเเซวเรื่องเราตลอด เเละเธอก็อาการเขินอายบ้าง ไม่ว่าเธอชอบอะไร ไม่ชอบอะไรเรารู้ทุกอย่าง ในวันเกิดของเธอเราจะหาทุกๆอย่างที่คิดว่ามีประโยชน์เเละทำให้เธอพอใจ เเต่เธอไม่เคยจำวันเกิดของเราได้เลยซึ่งเราโอเคเราไม่เป็นอะไร เธอเล่าทุกๆอย่างในครอบครัวหรือในชีวิตให้ฟัง เธอกล้าที่จะใกล้ชิดหรือนอนกับเรา
ทุกอย่างดำเนินมาด้วยดีตลอดจนเลยช่วง 1 ปีมา เรารู้สึกอัดเเน่นในใจอยากบอกชอบเธอ เลยบอกเธอไปว่าเราชอบเธอตั้งเเต่วันเเรกจนถึงตอนนี้ เธอบอกว่าอย่าเลยไม่อยากเสียเพื่อน เราเป็นเพื่อนที่ดีมากของเธอ เเละเราก็มีคนมาชอบเยอะเเยะ ทำไมต้องเป็นเธอ เราเลยบอกเธอไปว่าเราไม่รู้ รู้เเค่ว่าเราชอบเธอ ตั้งเเต่วันนั้นเราเลยเริ่มถอยห่างออกมาเพราะเราเจ็บ เราท้อ เราเลยถอยออกมาเรื่อยๆจนเริ่มห่างมากขึ้น ไม่ค่อยได้เจอหน้า ไม่ค่อยทักเเชท จนตอนนี้เราถอยห่างมาได้ 1 ปีเเล้ว เเต่วันเกิดเธอเราก็ยังทักเเชทไปอวยพรอยู่ เราคิดถึงเธอมากเเละยังรู้สึกเหมือนเดิมทุกๆอย่าง เรายังอยู่ข้างๆเธอเสมอเพียงเเค่ไม่ไปให้เธอเห็นเพราะเรากลัวเธออึดอัดหรือรำคาญเรา
ตอนนี้เราอยากกลับไปหาไปดูเเลเธอ เเต่กลัวว่าเรื่องมันจะเเย่กว่าเดิม กลัวว่าเธอจะรังเกียจ จะรำคาญเรา เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเราไม่เคยรู้เลยว่าเธอรู้สึกยังไง ? ตอนเราหายไปเธอก็ไม่เคยตามหา เราสับสน เพื่อนๆช่วยให้คำปรึกษาหน่อยได้ไหมคะ เราต้องทำยังไงดี