อาบไอดาวคราวหมองแล้วร้องไห้
ขดข่มใจจำจดบทเรียนล้ำ
ทบทวีความหลังนับเนื่องนำ
พร่ำพจน์พรำเตือนตนอย่าหลงทาง

เรามาไกลอย่างไรต้องไปต่อ
อีกกี่ท้อทุกข์เข็ญข้ามก้าวย่าง
อีกกี่เขาทึมมืดขวางกลางทาง
กี่อ้างว้างเก็บกล่นทนเผชิญ

มิได้อยู่คนเดียวในโลกหล้า
เพื่อนพึ่งพาอุราลาขัดเขิน
จับมือน้องสองมือแล้วก้าวเดิน
อีกกี่เนินกี่เขาจะข้ามไป

ปลุกดวงใจให้ตื่นลืมความหลัง
เติมพลังก้าวต่อรอวันใหม่
ทุกชีวิตต้องสู้สื่อความนัย
เราจะไม่ว่ายตามกระแสลม

ก็แค่เจ็บแล้วจำลุกขึ้นขำ
มีความช้ำชี้นำเตือนเหมือนเคียวขม
แต่จะไม่หล่นปลักกักอาจม
ไข้ระทมซมซานอีกต่อไป

อาบไอดาวพราวพรายสลายทุกข์
เรียนรู้บุกบั่นเบิกอย่าหนีไหน
มุ่งหน้าฝ่าฝันใฝ่พฤกษ์พงไพร
เราจะไม่ท้อถมล้มเลิกรอ