เรื่องมีอยู่ว่าผมรู้จักผู้หญิงคนนึงผ่านอินเตอร์เน็ตครับ เธอเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกับผม คุยกันสักพักก็นัดมาเจอกินข้าวกันบ้าง แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร และคิดว่าเธอก็คงไม่คิดอะไร คุยกัน เจอหน้ากันบ่อยๆ เวลาว่างเธอก็จะโทรมาหาบ่อยๆ ผมก็รับบ้างไม่รับบ้าง เพราะไม่ได้คิดอะไร จนกระทั่งวันนึงที่ผมเห็นเธอรับโทรศัพท์ผู้ชายคนอื่น วันนั้นผมรู้สึกหงุดหงิดมาก แต่ก็หาคำตอบไม่ได้ว่าทำไมรู้สึกแบบนั้น เธอก็แปลกใจว่าทำไมอยู่ดีๆผมหงุดหงิดทั้งที่เมื่อก่อนก็ไม่แคร์ และวันนึงเธอก็พยายามหาความชัดเจน ถามว่าตกลงผมต้องการเป็นอะไรกับเธอ เธอขีดเส้นตายในวันที่ไปต่างจังหวัดด้วยกัน
ตอนไปต่างจังหวัดนั้นเราไม่ได้มีอะไรกันนะครับ ไม่เคยมีอะไรกัน แค่ไปเที่ยวด้วยกันเท่านั้น เธอก็ยังพยายามถามอยู่ตลอดว่าตกลงผมจะคบกันเธอมั้ย แต่ผมเลี่ยงไม่ตอบ ในใจตอนนั้นคือเห็นเธอคุยกับคนอื่นผมก็ยิ่งหงุดหงิด ไม่กล้าคบ เพราะกลัวว่าจะคบกันได้ไม่นาน และคิดว่ายังไม่ได้ชอบเธอมากขนาดนั้น แต่ก็เริ่มรู้สึกแล้วว่าเริ่มชอบเธอ แต่ก็ไม่ได้ตอบรับว่าจะคบก็ผ่านไป ทุกอย่างยังเหมือนเดิม ต้องบอกว่าหลังไปเที่ยวด้วยกันผมเริ่มติดเธอมากขึ้น เริ่มตามใจเธอ อยากอยู่ใกล้มากขึ้น อาจจะด้วยความน่ารักของเธอ ผมชอบในความช่างพูดช่างจา ความอ้อนของเธอ
ปัญหาก็คือบางอย่างมันสวนทางกันครับ วันที่ผมติดเธอมากขึ้น อยากเจอหน้า อยากอยู่ใกล้ อยากได้ยินเสียงเธอมากขึ้นนั้น มันกลับสวนทางกับเธอที่เริ่มจะปฏิเสธความชัดเจน โดยครั้งนี้เป็นเธอที่ไม่ชัดเจนครับ ผมแสดงความชัดเจนออกมาเรื่อยๆ ใส่ใจเธอมากกว่าเมื่อก่อนมาก เธอก็ยังเหมือนเดิม แต่ผมสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างที่เปลี่ยนไป จนรู้ว่าเธอมีคนอื่นมาคุยมากขึ้น แต่โดยรวมดูเผินๆก็ยังเหมือนเดิมที่มากินข้าวกันบ่อยๆ แต่เธอก็ไม่พูดเรื่องที่เราคบกันอีก แม้ว่าผมจะขอเธอคบด้วยก็ตาม
เธอบอกว่าเธอกำลังพิจารณาตัดสินใจอยู่ครับว่าเธอจะเลือกคนไหน คือผมยอมรับนะว่าผมก็ผิดเองแหละที่ตอนนั้นผมไม่ชัดเจนเองไม่งั้นมันคงดีกว่านี้ เพราะตอนนั้นดูเธอก็ชอบผมพอสมควร ตอนนี้บางครั้งผมบีบเธอมากจนเธอรำคาญที่ผมกดดันเธอมากเกินไป ก็ไม่รู้ว่าบางทีอาจเป็นเพราะแบบนี้ทำให้เธอเริ่มออกห่าง
ที่อยากปรึกษาทุกท่านคือผมจะทำยังไงดีครับ เมื่อเราเริ่มกลายเป็นแค่ตัวเลือก บางวันเธอก็เหมือนเดิมมากๆ บางวันก็ไม่ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย บางวันอยากเจอ บางวันก็ไม่ ผมคิดนะว่าผมอาจจะใส่ใจมากเกินไปจนเธออึดอัดเลยยิ่งเบื่อหรือเปล่า ผมควรจะถอยออกมาก้าวนึงให้เรามีช่วงที่ห่างกันบ้างพอคิดถึง หรือผมควรจะใส่ใจเธอต่อไปแบบนี้ มันจะทำให้เธอรำคาญหรือเปล่า ผมไม่อยากเสียเธอไปครับ จะทำวิธีไหนให้ผมชนะใจเธอได้คนเดียว ผมต้องการให้เธอมีชีวิตร่วมกับผมในอนาคต ผมห่างกับความรักมาหลายปีแล้ว ที่สำคัญผมเหลือเวลาในมหาวิทยาลัยแค่เทอมสุดท้ายแล้วครับ อีกแค่เดือนสองเดือน ขอคำแนะนำทุกท่านด้วยครับ ขอบคุณครับ
ใส่ใจใกล้ชิดจนเธอรำคาญกับระยะห่างที่เหมาะสใ ผมควรทำแบบไหนเมื่อเป็นตัวเลือก
ตอนไปต่างจังหวัดนั้นเราไม่ได้มีอะไรกันนะครับ ไม่เคยมีอะไรกัน แค่ไปเที่ยวด้วยกันเท่านั้น เธอก็ยังพยายามถามอยู่ตลอดว่าตกลงผมจะคบกันเธอมั้ย แต่ผมเลี่ยงไม่ตอบ ในใจตอนนั้นคือเห็นเธอคุยกับคนอื่นผมก็ยิ่งหงุดหงิด ไม่กล้าคบ เพราะกลัวว่าจะคบกันได้ไม่นาน และคิดว่ายังไม่ได้ชอบเธอมากขนาดนั้น แต่ก็เริ่มรู้สึกแล้วว่าเริ่มชอบเธอ แต่ก็ไม่ได้ตอบรับว่าจะคบก็ผ่านไป ทุกอย่างยังเหมือนเดิม ต้องบอกว่าหลังไปเที่ยวด้วยกันผมเริ่มติดเธอมากขึ้น เริ่มตามใจเธอ อยากอยู่ใกล้มากขึ้น อาจจะด้วยความน่ารักของเธอ ผมชอบในความช่างพูดช่างจา ความอ้อนของเธอ
ปัญหาก็คือบางอย่างมันสวนทางกันครับ วันที่ผมติดเธอมากขึ้น อยากเจอหน้า อยากอยู่ใกล้ อยากได้ยินเสียงเธอมากขึ้นนั้น มันกลับสวนทางกับเธอที่เริ่มจะปฏิเสธความชัดเจน โดยครั้งนี้เป็นเธอที่ไม่ชัดเจนครับ ผมแสดงความชัดเจนออกมาเรื่อยๆ ใส่ใจเธอมากกว่าเมื่อก่อนมาก เธอก็ยังเหมือนเดิม แต่ผมสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างที่เปลี่ยนไป จนรู้ว่าเธอมีคนอื่นมาคุยมากขึ้น แต่โดยรวมดูเผินๆก็ยังเหมือนเดิมที่มากินข้าวกันบ่อยๆ แต่เธอก็ไม่พูดเรื่องที่เราคบกันอีก แม้ว่าผมจะขอเธอคบด้วยก็ตาม
เธอบอกว่าเธอกำลังพิจารณาตัดสินใจอยู่ครับว่าเธอจะเลือกคนไหน คือผมยอมรับนะว่าผมก็ผิดเองแหละที่ตอนนั้นผมไม่ชัดเจนเองไม่งั้นมันคงดีกว่านี้ เพราะตอนนั้นดูเธอก็ชอบผมพอสมควร ตอนนี้บางครั้งผมบีบเธอมากจนเธอรำคาญที่ผมกดดันเธอมากเกินไป ก็ไม่รู้ว่าบางทีอาจเป็นเพราะแบบนี้ทำให้เธอเริ่มออกห่าง
ที่อยากปรึกษาทุกท่านคือผมจะทำยังไงดีครับ เมื่อเราเริ่มกลายเป็นแค่ตัวเลือก บางวันเธอก็เหมือนเดิมมากๆ บางวันก็ไม่ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย บางวันอยากเจอ บางวันก็ไม่ ผมคิดนะว่าผมอาจจะใส่ใจมากเกินไปจนเธออึดอัดเลยยิ่งเบื่อหรือเปล่า ผมควรจะถอยออกมาก้าวนึงให้เรามีช่วงที่ห่างกันบ้างพอคิดถึง หรือผมควรจะใส่ใจเธอต่อไปแบบนี้ มันจะทำให้เธอรำคาญหรือเปล่า ผมไม่อยากเสียเธอไปครับ จะทำวิธีไหนให้ผมชนะใจเธอได้คนเดียว ผมต้องการให้เธอมีชีวิตร่วมกับผมในอนาคต ผมห่างกับความรักมาหลายปีแล้ว ที่สำคัญผมเหลือเวลาในมหาวิทยาลัยแค่เทอมสุดท้ายแล้วครับ อีกแค่เดือนสองเดือน ขอคำแนะนำทุกท่านด้วยครับ ขอบคุณครับ