ผมคบกันกับแฟนได้ เกือบบจะ 2 ปี แล้ว เวลาทำอะไร อยู่ที่ไหนเราจะบอกกันตลอด รักกันดี หาของอร่อยๆกินด้วยกันประจำ ไปไหนไปกัน  แต่เราต้องทะเลาะ กัน หงุดหงิดใส่กัน บ่อยๆ แต่ผมก็ไม่ได้อะไร คนเราต้องมีอารมณ์โมโห หงุดหงิดกันบ้างเป็นธรรมดา คือ แฟนผมเป็นคนโลกส่วนตัวสูง หน้านิ่งๆบางครั้งก็ไม่รู้ว่าอารมณ์เค้าตอนนั้นเป็นแบบไหน หน้าตาย ไม่ค่อยยิ้ม ไม่ค่อยแสดงออกเท่าไหร่ในเรื่องความหวาน ของผู้หญิงทั่วๆไปเค้าทำกัน จะจืดชืดไปเลยด้วยซ้ำ ทำอะไรตามใจตัวเอง เอาแต่ใจ บางทีอารมณ์ดีขึ้นมาเฉยๆเลย บางทีก็เงียบไป นึกอยากยิ้มก็ยิ้ม หน้าบึ้งก็ตึงไปเลยย นึกจะสกิดจะเล่นก็เล่นซะงั้น อารมณ์วะเนี่ยย จับทางไม่ถูก เง้ออ  ผมก็เลยถามเค้าไปตรงๆ เธอเป็นอะไรเค้าก็บอกป่าวไม่ได้เป็นไร แล้วทำไมทำหน้าเหมือนไม่พอใจอะไรหรือป่าว หงุดหงิดอะไร แฟนก็บอกป่าว พอถามบ่อยๆ ถามเค้ามากๆ (ผมเป็นคนคิดมากด้วยไงประเด็น) พอถามซ้ำไปซ้ำมา เหมือนเค้าจะรำคาญเค้าเลยก็บอก เนี่ยเค้า เป็นลูกคนเดียว  เค้าถูกเลี้ยงมาแบบตามใจ พ่อแม่ปล่อย ไม่เคยห้ามอะไรมาก เป็นคนรักอิสระอยากทำอะไรทำ อยากได้อะไรได้ ไอหึงน่ะหึงน่ะแต่ไม่หึงจนมากเกินไป หึงน้อยๆแล้วจะน่ารักก เพราะตั้งแต่เล็กจนโตก็เป็นแบบเนี่ยจะให้เป็นแบบไหน หน้านิ่งๆ หน้าบูดๆ แบบนี้แหละ ไม่ใช่ผู้หญิงหวานอะไรมากมาย แฟนผมออกห้าวๆหน่อย สายลุย ออกแนวดุๆ และเป็นคนมีเหตุผลเสมอไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม บางทีชอบฆ่าผมด้วยสายตาที่โหดร้ายเวลาทำอะไรให้นางไม่พอใจอะไรขึ้นมา ฮ่าๆ  เอ่ออ ผมก็โอเคและเข้าใจ กับสิ่งที่เค้าบอกมาทั้งหมด ผมก็เข้าใจเค้าล้ะ ว่าเค้าเป็นคนแบบนี้ มีนิสัยแบบนี้ เราไปเปลี่ยนแปลงอะไรนิสัยใครไม่ได้หรอก ด้วยการที่ผมเป็นคนคิดมากไงเลยชอบสงสัยชอบถาม แต่ทุกวันนี้ไม่แล้วเพราะเราคุยกันรู้เรื่องแล้ว เข้าใจกัน บางทีก็คิดมากไปเองจริงๆแหละ  
แล้วนางก็เอ่ยขึ้นมา>> จริงๆคนเราเวลาคบกันไม่ต้องแสดงออกมากจนเกินไปก็ได้ แค่เรารู้ว่าเราเป็นแฟนกันคบกันก็พอ ไม่ต้องหวานมาก เพราะเค้าก็ไม่ใช่คนหวานอะไร แค่เราคบกันเรารักกัน ใส่ใจกัน เชื่อใจกันก็พอ ใจเรารู้ดีว่าฉันมีแค่เธอ เธอมีแค่ฉัน อย่าคิดมากจนไม่เป็นอันทำเรื่องอื่น  แฟนผมกล่าวเอาไว้  ผมนี่แทบจะก้มกราบเลย ฮ่าๆๆ และผมเป็นแฟนคนแรกของเค้าด้วย ที่บ้านเค้ากับที่บ้านผมก็รู้กันทั้งสองฝ่ายไปทานข้าวไปเที่ยวกับพ่อแม่แล้วรู้กันทั้งสองฝ่ายแล้ว นางเป็นผู้หญิงที่มีความคิดนิสัยเป็นผู้ใหญ่ ไม่ใช่เด็กงอแงอะไรมากนัก แค่ชอบเอาแต่ใจเพราะถูกเลี้ยงมาแบบนั้น

-การคบกันอย่าให้เค้ามาเปลี่ยนนิสัยอะไรที่ไม่ใช่ตัวตนเค้าให้เป็นแบบเราครับ เข้าหากันคนละครึ่งก็พอแล้วจะอยู่ด้วยกันได้อย่างมีความสุขครับ ถ้าไม่งั้นมันจะเป็นการบังคับกันมากไป อีกฝ่ายจะอึดอัดเอา แล้วเกิดการไม่เข้าใจกันได้ เพราะผมเป็นมาก่อน และผ่านมาได้ด้วยการคุยกันและเข้าใจกัน
-ไม่ต้องติดกันมากจนเกินไป ห่างๆกันบ้างให้แต่ละฝ่ายมีเวลาทำอะไรที่ตัวเองอย่างทำ เวลาส่วนตัวบ้าง อิสระบ้าง (แต่ใส่ใจ)
-ไม่ต้องจับผิดกัน คอยระแวงกันตลอดเวลา เชื่อกันก็พอ อย่าถามนู้นนี่เซ้าซี่มากไปมันไม่ดีมากนักอีกฝ่ายจะอึดอัดรำคาญเอา

>>ฝากถึงคุณผู้ชายทั้งหลายที่มีแฟนแบบนี้น่ะครับ ไม่ต้องคิดมาก ไม่ต้องระแวงอะไร บางทีที่เค้าไม่แสดงออกอะไรมากมายเพียงเพราะเค้า เป็นคนขมซ่อนหวานเอาไว้ แต่ลึกๆแล้วเค้าใส่ใจคุณมากน่ะ เค้าแคร์ เค้าติดตามคุณตลอด ผมเป็นคนนึงที่ได้แฟนแบบนี้และเจอมาแบบนี้ ทุกวันนี้เราโอเคและเข้าใจกันและกันแล้ว

***ทุกวันนี้เราเข้าใจกันมากขึ้นครับ ใช้เหตุผลคุยกันตลอดเวลาปล่อยให้เป็นตัวของตัวเอง อยากทำอะไรทำ ไม่กดดันกัน ไม่คอบจับผิด ไม่ระแวงกัน และอย่าล้ำเส้นกันความเป็นส่วนตัวกันคนเราทุกคนมีเวลาส่วนตัวกันทั้งนั้น และเธอเป็นคนจริงจังกับผมมากครับและผมเป็นแฟนคนแรกของเค้าด้วย ***
                                                                                     #PP
                                               >>>ฝากไว้ครับสำหรับคนที่มีแฟนโลกส่วนตัวสู๊งงงสูงงงงรักอิสระ<<<