ทำไมผมต้องมีพ่อมีแม่ที่ไม่เคยเข้าใจในตัวผมเลย ผมขอเงิน2000 บาทจะขอไปอยู่หอกับเพื่อน แต่ผมกลับได้คำด่ามาแทน นี้หรอครับคนเป็นพ่อเป็นแม่ ผมไม่เคยคิดด้วยซ้ำไปว่าต้องเกิดมาชดใช้กรรมแบบนี้ มันทรมานมากคิดจะฆ่าตัวตายอย่างเดียว นอนร้องไห้คนเดียวทุกวัน ต้องฝืนยิ้มทั้งๆที่ข้างในเจ็บโครตๆจนอยากนอนหลับไม่ต้องตื่นมาอีก อยากทำให้เขามีความสุขด้วยการไม่มีผมในชีวิตเขา ผมขอพ่อ2000 บาทพ่อก็พูดกับแม่ว่าผมขอไปอยู่หอกับเพื่อนหารคนละ2000 บาทผมบอกกับพ่อว่าขอ2000 แล้วเดือนต่อไปจะหางานทำและจ่ายเอง แต่เขากลับด่าผมและเมินใส่ผมอีกด้วย แม่ผมก็เลยพูดกับผมว่า ถ้าจะไปอยู่กับเพื่อน ไม่ต้องเอาอะไรไปแม้แต่รถ พาแต่เสื้อผ้าไปอย่างเดียว ผมก็เลยบอกเขากลับไปว่า โอเคจะไปอยู่กับเพื่อนเพราะตอบตกลงเพื่อนไปแล้ว จะปฏิเสทตอนนี้ก็คงไม่ทันเขากลับตอบว่า เออดีไปเลยไปใช้ชีวิตของเลย โทรศัพย์ก็ไม่ต้องเอาไป ผมก็ตอบว่าโอเค ผมกลับคิดในใจว่า ลาออกจากโรงเรียนดีกว่า แล้วหางานทำ เลี้ยงชีวิตตัวเอง ถึงปีนี้จะเป็นปีสุดท้ายก็เถอะ ในเมื่อมันจำเป็น เพราะเขาก็พูดไล่เราแล้วเขาไม่เคยรักเราเลยแม้แต่นิดแม้แต่บอกรักลูกยังไม่เคยเลยไม่เคยได้ยินแม้แต่นิด ผมกลับทุกข์โครตๆจนเก็บแล้วระบายกับใครไม่ได้ ผมท้อผมเหนื่อย อยากหลับไปไม่ต้องตื่น ไม่อยากทุกข์อะไรแบบนี้ อยากฆ่าตัวตายมากๆ เหนื่อยกับชีวิตที่ต้องมีพ่อและแม่ที่เป็นแบบนี้ ผมกะว่าจะคุยกับพ่อขอเงิน4000 แล้วผมจะขอตัดลูกตัดพ่อจากเขาเลย ผมขอ4000 ไปตั้งตัวและหางานทำกับเพื่อน ผมคงมาสินะ ถ้าเขาไม่ให้ผมก็จะหางานทำและจะขอไม่ใช่ลูกของเขาอีก ยอมอยู่กับเพื่อนดีกว่าอยุ่กับครอบครัวที่ทำให้ผมขาดความอบอุ่นจากพ่อแม่แบบนี้ เขาไม่ได้รักผมจริงๆ