ไม่รู้ทำไมทุกวันนี้รู้สึกมีความสุขมาก  แบบว่าตั้งกระทู้แต่ละทีจะต้องมีคนวิ่งเข้ามาดูแท็กผมทุกที  ดูเสร็จก็แจ้งลบอย่างรวดเร็ว  ประหนึ่งผมเป็นซุปเปอร์สตาร์ก็ไม่ปาน  อารมณ์ประมาณว่าถ้ากระทู้ผมไปขึ้นห้องอื่นแล้วคนจะแย่งกันอ่านกันแชร์แบบเป็นบ้าเป็นหลัง  มันเคยเกิดขึ้นมาแล้วกับกระทู้หนึ่ง  ผมไปแท็กห้องอะไรสักอย่างที่เนื้อหาเกี่ยวเนื่องกันนอกเหนือจากห้องถนนของเรา  วันเดียวถูกแชร์ไปสามพันกว่าครั้งได้  ซึ่งก็แน่นอนแท็กห้องนั้นก็ถูกลบจากกระทู้ผมไปอย่างรวดเร็ว

จนมานั่งงงนโยบายของพันทิปอยู่เหมือนกัน  ว่ากระทู้ที่มีเนื้อหาไม่ได้เบียดเบียนใครอะไรแบบนั้น  คนก็ชอบกันเยอะทำไมถึงถูกลบแท็กทิ้ง  แทนที่จะปล่อยให้เขาแชร์กันไป  เว็บไซต์จะได้มีคนอ่านเยอะๆ  มันไม่ดีเหรอ

เอาจริงๆ ผมก็เป็นนักเขียนที่เขียนได้ดีในระดับหนึ่งเท่านั้น  แต่ดูจากสถานการณ์ที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้  รู้สึกว่าคนที่ลบแท็กผมนี่จะให้ราคาผมมากไปนะ  เขาให้ราคาผมประมาณล็อกอินนี้เขียนงานชิ้นไหนมันต้องดังระเบิดเป็นพลุแตกอย่างแน่นอน  สกัดมันไว้ดีกว่าเดี๋ยวมันดังเกินหน้าเกินตาคนอื่นอะไรแบบนั้น

เออ...ผมเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ  ถึงขนาดต้องเลือกปฏิบัติกันเลยเหรอ  กระทู้ล่าสุดผมแท็ก  เรื่องสั้น  กับ  แต่งเรื่องสั้น  ปรากฏว่าแท็กเรื่องสั้นผมถูกลบครับพี่น้อง  รู้ไหมทำไม...เพราะมันเป็นแท็กของห้องสมุดครับ  ไม่ใช่แท็กของถนนนักเขียน  ซึ่งผมก็งงว่า  ไอ้สองแท็กนี้มันต่างกันยังไง  แท็กเรื่องสั้นมีไว้ถามหาเรื่องสั้นงั้นหรือเปล่า  ถ้าเป็นแท็กถามหาเรื่องสั้นมันก็น่าจะถามบนถนนได้ไม่ใช่เหรอ  เพราะคนเขียนเรื่องสั้นแน่นอนว่าส่วนมากก็ต้องเป็นคอเรื่องสั้นจริงไหม  ถ้าไม่ถามคนเขียนเรื่องสั้นแล้วคุณจะไปถามใครล่ะครับ  ใครรู้ช่วยบอกให้ผมหายโง่จักเป็นพระคุณยิ่ง

ย่อหน้าข้างบนใครอ่านจบอาจจะมีคนเก่งหาคำตอบให้ผมได้  แต่ผมมีคำถามเพิ่มว่า  ทำไมคนอื่นแท็กทั้งสองห้องพร้อมกันได้  แต่ทำไมผมแท็กไม่ได้ล่ะครับ  ผมมีรูปให้ดูด้วย  ณ เวลาที่ผมวางกระทู้นี้ล็อกอินพวกนั้นก็ยังไม่ถูกลบแท็ก  แบบนี้มันเข้าข่ายยกผมเหนือคนไทยคนอื่นหรือเปล่าครับ  แสดงว่าคนอื่นถูกเลือกปฏิบัติใช่ไหม  ผมนี่ถูกปฏิบัติตามกฎเป๊ะๆ  เฮ้...มันเข้าข่ายดูหมิ่นศักดิ์ความเป็นมนุษย์ของคนอื่นหรือเปล่า  ผมไม่ได้เรียนกฎหมายมาเสียด้วย  ผมจบตรีวิศวะ  จบโทคณิตศาสตร์บริสุทธิ์  ไม่รู้เรื่องกฎหมายเลยครับ  ถามใครดีล่ะ  พวกเพจวิจารข่าวอะไรงี้  เขาน่าจะพอรู้นะผมว่า  ได้ข่าวแว่วๆ ว่าพันทิปไปลบกระทู้อะไรสักอย่างทิ้ง  จนเขาไปโวยเป็นดราม่าในเพจอะไรสักเพจอยู่ไม่ใช่เหรอ

ถ้าทุกอย่างที่ผมเหล่ามามีคนอยากขอโทษ  ผมอยากบอกไม่ต้องมาขอโทษให้เหม็นขี้ฟันหรอก  ขี้เกียจฟัง  ทุกวันนี้คนที่ทำอะไรแบบเลือกปฏิบัติกับคนในถนน  คงกำลังถูกเพื่อนร่วมงานสมเพชเวทนาอยู่เป็นแน่  แต่คงไม่รู้ตัวกระมัง  คงคิดว่าตัวเองทำอะไรไปไอ้คนถูกทำมันไม่รู้ว่าใครทำ  ก็สะใจไปที่เขาเอาคืนไม่ได้  แต่เคยสังเกตสีหน้าคนรอบข้างบ้างไหม  เขาก็คงมองแหละไอ้คนแบบนี้คบไม่ได้  ชอบทำอะไรลับหลังแบบนี้สักวันมันต้องทำกับเราได้เหมือนกัน

ขอบคุณนะครับที่เผยธาตุแท้ให้เพื่อนร่วมงานเห็น  ขอบคุณที่ยอมรับด้วยความบริสุทธิ์ใจว่าผมเก่งกาจถึงขนาดต้องสกัดความดังเอาไว้  ขอบคุณอีกครั้งครับ  ขอบคุณจากหัวใจ...^^