เกริ่นนิดนึง เป็นเรื่องราวของผู้หญิงที่มักจะงอนแฟนหนุ่ม เพราะผู้ชายขาดความเอาใจใส่ไม่รู้ว่างอนอะไรนักหนา วันนี้จะมาบอก

ที่จั่วหัวข้อว่าวิศวะเพราะกลุ่มนี้เก่งคณิต ศิลปะอาจจะไม่เคยทำ ทำให้ขาดความเอาใจใส่ขาดอารมณ์อ่อนไหว
ต่อมาคือมีแฟนเป็นวิศวะจริงๆปัญหาที่พบช่วงแรกๆคือ
"ทำไมมันไม่เข้าใจเราว่างอนอยู่ นี้ก็รอเก้อไปทำไมไม่มาง้อสะที"
ดราม่าแล้วดราม่าเล่า ทะเลาะๆหายๆ จนเกิดความสงสัย ว่าทำไมผู้ชายถึงไม่รู้ว่าเรากำลังงอน
เลยใช้วิธี เรียกมาปั้นดินด้วยกันใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ โดยบอกฝ่ายชายว่า
ปั้นซะ เดี๋ยวเราปั้นด้วย
บอกแค่นี้ แต่เราจะดูว่าแฟนมีความเอาใจใส่ต่อสิ่งรอบตัวแค่ไหน ถ้าใส่ใจถึงจะไม่สวยแต่ดูว่าตั้งใจก็ผ่านผลออกมาคือ
.
.
.
.
.
.
ให้ทายตัวไรมั้ง

นี้ก็นั่งขำแกปั้นตัวไรของแกพอเสร็จภาระกิจก็บอกแฟนไปว่า แฟนขาดความเอาใจใส่นะ ถ้าถามว่าขนาดไหนก็เท่าที่เตงปั้นเลย
ทีนี้ก็มาตอบคำถามให้ตัวเองว่า ผู้ชายมันก็แบบเนี้ย แมร่ งไม่เข้าใจไรหรอกต้องอธิบายด้วยรูปภาพด้วยอะไรสักอย่างให้มันเข้าใจง่ายๆ
นี้ก็อธิบายไปว่า บางครั้งก็ไม่ใส่ใจเช่นขาดคำเชื่อม พูดไม่สุภาพ อ่านไม่ตอบ คือผู้หญิงงอนได้หมดแต่พองอนอย่ามาตอบไวๆว่าง้อๆ มันไม่ช่วยไร
คืออยากรู้สาเหตุว่าเข้าใจสิ่งที่เรางอนป่าว ไม่ใช่พิมพ์ง้อๆจบ ไม่ใช่จู่ๆมาเปลี่ยนเรื่อง
ก็นั่งทำความเข้าใจกันไปมา เราก็ปรับแฟนก็ปรับ ปรับไปด้วยกันตัว จขกท.ก็จะลดความงี่เง่าลงถ้างอนก็จะบอกว่างอนพร้อมไฟล์สาเหตุ
ฝ่ายชายเวลาเราเล่าไรก็ว่าจะใส่คำเชื่อมให้ ถ้ามีธุระเรื่องงานก็จะมาตอบอาจจะช้าขอให้อดทน
แต่พอนานไปไอรูปปั้นนี้ช่วยได้จริงๆ
คือพองอนแฟนเลยเอารูปนี้มาแปะช่องแชทแฟนว่า ถ้าทำให้ไม่พอใจอีกจะแปะประจาน ซึ่งรอบนี้ไม่พอใจเลยเอามาประจาน

ตอนนี้รู้สึกขำและสนุกมากๆ