เมื่อเรามีแฟนเป็นโรคซึมเศร้า ควรทำอย่างไร?
.
.
ค่ะ อ่านจากหนังสือ อ่านจากเน็ต วิธีแนะนำก็คล้ายๆ กัน คือหลักๆ ให้เอาใจใส่เค้า ตอนที่อยุ่ด้วยกันมันก็ปกติดีค่ะ แต่ประเด็นคือ...
ตอนที่เรามาทำงาน เค้าอยู่บ้านคนเดียวเพราะตกงาน ซึ่งถ้าเค้ามีอะไรทำก็จะดีค่ะ แต่ส่วนใหญ่เค้าจะว่างมาก พอว่างก็จะโทรมาหา
โดยจะโทร เช้า 1 ครั้ง เที่ยง 1 ครั้ง บ่าย 1 ครั้ง ถ้าวันไหนเค้ารู้สึกเบื่อมากๆ ก็จะโทมาบ่อยค่ะ
ทีนี้ โทรมาเค้าจะไม่ค่อยคุย ถ้าเรางานไม่ยุ่งก็จะชวนเค้าคุยบ้าง แต่ส่วนใหญ่โทรมาก็จะไม่ค่อยคุยค่ะ เพราะคุยกันบ่อยเราก็ไม่มีเรื่องคุยแล้ว
(งงไมคะ ^^;)
ซึ่งดูมันเป็นเรื่องเล็กๆ แต่เราเจอกับเหตุการณ์นี้บ่อยมากค่ะ โทรศัพท์ คุยไปสักพัก เราก็ขอไปทำงาน ซึ่งบางทีเค้าอยากคุยกับเราต่อ(แต่เค้าไม่คุยนะคะคือเงียบ) เค้าก็จะทำเสียงน้อยใจ หรือพูดจาห้วนๆ เหมือนไม่พอใจ พอถามเป็นอะไร งอนหรอ ก็จะปฏิเสธ หรือ ชอบพูดว่า ช่างมันเถอะ
แล้วสิ่งที่ตามมาคือ เราก็ต้องง้อ ทั้งๆ ที่มันไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไร แต่ทั้งหมดที่พูดมาคือ เราพยายามคิดว่าเป็นอาการของโรคเค้า
แต่ตอนนี้มันเริ่มสะสมมากขึ้นๆ เราเริ่มเครียดและเริ่มเบื่อที่ต้องมาง้อเค้าในเรื่องเดิมๆ ไม่อยากให้เค้าน้อยใจเรื่องแค่นี้ เคยคุยกันแล้ว เค้าบอกอยากให้เราเอาใจใส่เค้าบ้าง เราก็เลยมองย้อนไปว่าเราไม่เอาใจใส่เรื่องอะไร เพราะเวลาอยุ่ด้วยกันก็ปกติค่ะ นอกจากเวลามาทำงานที่เราจะไม่ค่อยได้คุยกับเค้าเท่านั้น
อาจจะเขียนเรื่องสับสนขออภัยนะคะ
เพื่อนๆ คนไหนพอให้คำแนะนำ รบกวนด้วยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
เมื่อเรามีแฟนเป็นโรคซึมเศร้า ควรทำอย่างไร?
.
.
ค่ะ อ่านจากหนังสือ อ่านจากเน็ต วิธีแนะนำก็คล้ายๆ กัน คือหลักๆ ให้เอาใจใส่เค้า ตอนที่อยุ่ด้วยกันมันก็ปกติดีค่ะ แต่ประเด็นคือ...
ตอนที่เรามาทำงาน เค้าอยู่บ้านคนเดียวเพราะตกงาน ซึ่งถ้าเค้ามีอะไรทำก็จะดีค่ะ แต่ส่วนใหญ่เค้าจะว่างมาก พอว่างก็จะโทรมาหา
โดยจะโทร เช้า 1 ครั้ง เที่ยง 1 ครั้ง บ่าย 1 ครั้ง ถ้าวันไหนเค้ารู้สึกเบื่อมากๆ ก็จะโทมาบ่อยค่ะ
ทีนี้ โทรมาเค้าจะไม่ค่อยคุย ถ้าเรางานไม่ยุ่งก็จะชวนเค้าคุยบ้าง แต่ส่วนใหญ่โทรมาก็จะไม่ค่อยคุยค่ะ เพราะคุยกันบ่อยเราก็ไม่มีเรื่องคุยแล้ว
(งงไมคะ ^^;)
ซึ่งดูมันเป็นเรื่องเล็กๆ แต่เราเจอกับเหตุการณ์นี้บ่อยมากค่ะ โทรศัพท์ คุยไปสักพัก เราก็ขอไปทำงาน ซึ่งบางทีเค้าอยากคุยกับเราต่อ(แต่เค้าไม่คุยนะคะคือเงียบ) เค้าก็จะทำเสียงน้อยใจ หรือพูดจาห้วนๆ เหมือนไม่พอใจ พอถามเป็นอะไร งอนหรอ ก็จะปฏิเสธ หรือ ชอบพูดว่า ช่างมันเถอะ
แล้วสิ่งที่ตามมาคือ เราก็ต้องง้อ ทั้งๆ ที่มันไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไร แต่ทั้งหมดที่พูดมาคือ เราพยายามคิดว่าเป็นอาการของโรคเค้า
แต่ตอนนี้มันเริ่มสะสมมากขึ้นๆ เราเริ่มเครียดและเริ่มเบื่อที่ต้องมาง้อเค้าในเรื่องเดิมๆ ไม่อยากให้เค้าน้อยใจเรื่องแค่นี้ เคยคุยกันแล้ว เค้าบอกอยากให้เราเอาใจใส่เค้าบ้าง เราก็เลยมองย้อนไปว่าเราไม่เอาใจใส่เรื่องอะไร เพราะเวลาอยุ่ด้วยกันก็ปกติค่ะ นอกจากเวลามาทำงานที่เราจะไม่ค่อยได้คุยกับเค้าเท่านั้น
อาจจะเขียนเรื่องสับสนขออภัยนะคะ
เพื่อนๆ คนไหนพอให้คำแนะนำ รบกวนด้วยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ