#ความรู้สึกเมื่อบิน TG ครั้งแรก
สำหรับคนอื่นคงธรรมดานะ แต่สำหรับเราที่บินโลว์คอสต์มาตลอดเลยรู้สึกว่าไม่ธรรมดา ๕๕๕

    ⁃    คืองี้ ตอนที่ตัดสินใจแล้วว่าจะไปอินเดียอ่ะ (ไปลงที่นิวเดลี) เราก็ต้องมองหาตั๋วเครื่องบินใช่ป่ะ ก็กูเกิ้ลไป ก็เจอตั๋วการบินไทย 11,xxx ก็เออ น่าสนใจนะ แต่เห็นของ indigo แค่ 8,xxx เอง เลยกดดู ถูกจริง แต่ต้องไปเปลี่ยนเครื่องที่กอลกัตตานานอยู่ แล้วพอกดซื้อน้ำหนักเข้าไป โอโห ดีดไป 12,xxx พอเลย ก็เลยลองมาคลิกที่การบินไทย วันเวลาเดินทางเดิม แต่ราคาขึ้นเป็น 12,xxx แหม่แค่ไม่กี่วันเองนะ แต่อ่ะ ราคานี้นี่รวมโหลดกระเป๋า 30 โล เลือกที่นั่ง อาหาร ก็เออ รับได้อยู่ เลยจัดไป

        -       ซักอาทิตย์นึงก่อนบินมีเรื่องให้ตื่นเต้นเล็กน้อย คือเราเกือบติดงานจนต้องเลื่อนไฟลท์วันนึง ซึ่งถ้าต้องเลื่อนจริงๆ นี่คือทริปบรรลัยเลยนะ เพราะความตั้งใจจริงๆ ของทคิปนี้คืองาน holi festival ถ้าเลื่อนปุ๊บอาจพลาดงานได้เลย แต่ถ้าจำเป็นก็ต้องเลื่อนเลยโทรไปปรึกษาที่คอลเซ็นเตอร์ ได้ความว่าถ้าเลื่อนจะเสียเที่ยวละ 3,000 ขากลับคงไม่เลื่อนแน่ เพราะงั้นงานนี้อาจต้องเสียเพิ่ม 3,000 เลยถามหยั่งเชิงไปว่า "เราจ่ายค่าตั๋วเต็มมานี่ต้องจ่ายค่าเลื่อนด้วยเหรอ?" ทางคอลเซ็นเตอร์ตอบกลับมาสรุปใจความได้ว่า "คุณน้องคะ คุณน้องจองตั๋วโปรฯ มาถ้าเลื่อนต้องเสียค่ะ ถ้าราคาเต็มไม่เสียนะคะ" แต่จริงๆ แล้วเค้าพูดดีมานะ นี่สรุปมาแบบเข้าใจง่าย ๕๕๕ แต่สุดท้ายแล้วโชคดี ไม่เลื่อนไฟลท์ เลื่อนงานไปแทน #ดีออก

    ⁃    วันเดินทางเราบินวันเสาร์ 07.30 ก็คิดว่าออกจากพัทยา ขับรถ 2 ชม. เผื่อเวลาเช็คอิน 2 ชม. นี่กูต้องออกจากบ้านอย่างช้า 03.30 พอดีเห็นในเมล์คอนเฟิร์มตั๋ว(มั้ง) ว่าเช็คอินล่วงหน้าได้ 24 ชม. งั้นไปคืนวันศุกร์เลยดีกว่า เช็คอินเสร็จเข้าไปนอนรอในเลาน์ดีกว่า สบายๆ คือคิดว่าการบินไทยเนอะ ได้ยินมาว่ามันหรูๆ ยังไงคงมีเลาน์ให้นั่งเล่นล่ะน่า

    ⁃    แต่ที่คิดไว้นั้น ลืมไปข้อนึง ลืมว่าตั๋วมันอีโคโนมีไง ไม่ใช่เฟิร์สหรือบิสเนส ห่า ๕๕๕

    ⁃    ไปถึงสุวรรณภูมิประมาณตีหนึ่งครึ่ง เดินหาเคาน์เตอร์การบินไทย หาง่าย เดินไม่ไกล เคาน์เตอร์ A กะ H เอง แต่ปรากฏว่าเคาน์เตอร์ปิดแล้วจ้ะ อ้าว เห็นมีพนักงานนั่งอยู่เลยเข้าไปถาม ได้ความว่าเคาน์เตอร์เปิดอีกทีตีสี่ครึ่ง เดี๋ยวๆ แล้วนี่อีก 3 ชั่วโมงกูจะทำไงดี แล้วที่กูเห็นว่าเปิดเช็คอินได้ภายใน 24 ชั่วโมงนี่คือยังไง สงสัยเป็นเว็บเช็คอื่นมั้ง กูดูไม่ละเอียดเอง T_T

    ⁃    รอเวลาเช็คอิน 01.30-04.30 น. 3 ชั่วโมง ฟังดูไม่นาน แต่รอจริงโคตรนาน คือไม่ใช่ไรหรอก ปกติเวลานี้มันต้องนอนไง แล้วเราแบบจะนอนก็ไม่กล้า กลัวตื่นมาอีกที 10 โมงเช้านี่ เลยนะ สุวรรณภูมิตอนกลางคืนคนเยอะเหมือนกัน แต่ก็เงียบดี นั่งเล่นโทรศัพท์ตรงที่ชาร์จแบตฟรีไปแบบง่วงๆ หลับแหล่ไม่หลับแหล่

    ⁃    04.00 คนเริ่มไปต่อคิว เราก็ต่อมั่งดิ เช็คอินเร็วจะได้ไปนั่งเล่นในเลาน์ หาไรกิน นั่น! ยังไม่เลิกคิดถึงเลาน์ ๕๕๕ เช็คอินเสร็จก็เดินไปรอที่เกต ซึ่งตรงนี้ก็ดีอีก เกตเดินไม่ไกลมาก แต่เลาน์มันอยู่ไหนวะ ๕๕๕ สรุปว่าไม่มีเลาน์เลิ้วห่าไรเลย (คิดว่าคงมี แต่คงสำหรับเฟิร์สหรือบิสเนสมากกว่า)

    ⁃    ซักพักก็เรียกขึ้นเครื่อง แต่ต้องนั่งชัตเติ้ลบัสออกไปนะ ไม่รู้ทำไม คือคิดว่าการบินไทยน่าจะเดินเข้างวงช้างขึ้นเครื่องได้เลย แต่ตอนกลับจอดเทียบเดินเข้างวงช้างได้เลยนะ

    ⁃    ที่นั่งบนเครื่อง แม้จะอีโคโนมี แต่กว้างกว่า นั่งสบายกว่า พวกโลว์คอสต์ที่เคยนั่ง บิน 4 ชั่วโมง มีอาหาร น้ำเสิร์ฟครบ มีหนังให้เลือกดู ง่วงก็ง่วงนะ ยังไม่ได้นอนเลย แต่ก็อยากดูหนังอ่ะ

    ⁃    หนังมีให้เลือกเยอะอยู่ ทั้งหนังดัง หนังอินดี้ หนังฝรั่ง หนังไทย แต่ด้วยความชอบดูหนังเกาหลี เลยเลือกดู The Tunnel หนังว่าด้วยการเอาตัวรอดจากอุโมงค์ถล่ม เสียงเกาหลี ซับอิงฯ สนุกดี แต่ดูไม่จบ ทนพิษความง่วงไม่ไหว ๕๕๕ แต่ก็มาดูต่อขากลับจนจบนะ เลยดูต่ออีกเรื่อง Luck-Key หนังเกาหลีเหมือนกัน สนุกดีด้วย แต่ทนพิษความง่วงไม่ไหวเหมือนกัน หนังคอเมดี้ว่าด้วยเรื่องของนักฆ่าความจำเสื่อมเลยถูกหนุ่มสวมรอย คาดว่าจะไปดูต่อให้จบในทริปหน้า ยย ๕๕๕

    ⁃    สรุปแล้ว โดยรวมถือว่าประทับใจ ดีกว่าโลว์คอสต์ (แน่ล่ะ) ถ้าโอกาส(เงิน)อำนวยคงได้ใช้บริการอีก และถ้าโอกาส(เงิน)อำนวยมากๆ กูจะเข้าไปใช้บริการในเลาน์ให้ได้เลย จำไว้ ๕๕๕