สวัสดีครับพี่ ป้า น้า อา แห่งห้องคนบ้ามือหมุนที่เคารพรักทั่วโลก
ผมมีเลนส์ในพิกัดสองร้อยมิลลิเมตรหรือใกล้เคียงที่เป็นสัญชาติรัสเซียอยู่สามตัวครับ
คือ Jupiter-6  2.8/180
คือ Jupiter-21M  4/200
คือ Jupiter-36B  3.5/250
ซึ่งขอบอกตามตรงว่าไอ้ทั้งสามตัวที่กล่าวถึงนั้น ผมแทบไม่ได้นำไปใช้ในการประกอบอาชีพแต่อย่างใด
เพราะในการทำงานโดยทั่วไปของผมนั้น เลนส์ระยะ 135mm ก็ถือว่าเพียงพอต่อความต้องการแล้วครับ
แต่ผมก็ยังเคยมองหาเลนส์ในระยะนี้ของรัสเซียอยู่อีกสองตัว เพื่อเก็บไว้ดูเล่นๆตามประสา “คนมีตังค์” HA HA HA!!!
คือ Telear-N  3.5/200 และ Telemar-22A  5.6/200
ซึ่งทั้งสองตัวราคาในอีเบย์วิ่งสูงพอสมควรครับ  Telear-N วิ่งอยู่สามสี่พันบาท
Telemar-22A วิ่งกันสูงถึงห้าพันกว่าบาทก็มี ซึ่งถือว่า “แพง” สำหรับเลนส์ที่เราไม่ค่อยได้ใช้ครับ
...............
...............
ตามหาอยู่พักใหญ่ๆจนเลิกหาไปแล้ว เนื่องจากราคาที่ “รับไม่ได้” ถึงแม้จะมีกะตังค์ก็เหอะ!!!
ราคาที่ผม “รับได้” คือไม่เกินสามพันบาทไทยเท่านั้น
ตามหาอยู่ร่วมสองปี จนถอดใจไปเอง
วันหนึ่งด้วยความบังเอิญต้องไปทำธุระย่านบางลำภู
เลยถือโอกาสนั่งรถเมล์ ขสมก (หรือเรียกว่าบริษัทขนส่งมวลชนกรุงเทพ)
ที่ได้รับการยอมรับจากนานาชาติว่าเป็นสายการเดินรถที่ให้บริการเลอเลิศที่สุดในเมืองมนุษย์นั่นแหละ
โดยไปที่อาคารเมก้าพลาซ่า เพื่อเดินเล่นครับ!!!
……………
……………
บอกตามตรงว่าไม่ได้คิดมองหาเลนส์ตัวไหนเป็นพิเศษ
เนื่องเพราะเลนส์รัสเซียที่มีอยู่ในตู้ที่บ้านก็ปาเข้าไปเกือบหกสิบตัวแล้ว
……………
……………
แต่สายตาเจ้ากรรมดันเหลือบไปเห็นเลนส์เทเลตัวยาวๆตัวหนึ่งตั้งหลบมุมอยู่ในตู้
ขนาบข้างด้วยเลนส์ยาวๆหลากหลายตัวในตู้ใบนั้น
และที่สำคัญคือมันมีโลโก้ CCCP แปะอยู่ข้างๆบริเวณฐานเลนส์ครับ
คือถ้าหากว่าเราไม่เห็นโลโก้นี้ ก็จะเข้าใจไปว่ามันน่าจะเป็นเทเลของวิวิต้า แทมรอน ประมาณนั้น
แต่ความจริงแล้วมันคือ Telear-N 3.5/200 จากโรงงานอาร์เซนอลในรัสเซียที่เคยตามหาอยู่นั่นเองครับ
ซึ่งถือว่าเป็นเลนส์ “หายาก” พอควรในท้องตลาดปัจจุบัน
บอกให้เจ้าของร้านช่วยหยิบออกมาให้ชื่นชม พร้อมกับสำรวจสภาพภายใน ภายนอก
พบว่าอยู่ในสภาพยอดเยี่ยม ไร้ข้อติฉินนินทาจากผู้คนรอบข้าง
แต่พอสอบถามราคา ปรากฎว่าเฮียแกบอกราคาซะโอเวอร์ไปนิด คือ “สามพันแปดร้อย”
แพงเกินไปครับ!!!
ผมใช้เวลา 4.32 วินาที ในการเสนอข้อตกลงใหม่ ด้วยการต่อราคาแบบดื้อๆที่ “สองพันแปดร้อยบาท” ขาดตัว
เนื่องจากทราบดีว่าไอ้เลนส์ตัวนี้ “ขายยาก” ครับ
เฮียแกก็ใจดีบอกว่า ขอสามพันถ้วนละกัน ถือว่าช่วยเป็นค่าเช่าพื้นที่ นะนะนะ!!!
ผมหยิบแบงค์พันสามใบออกจากกระเป๋า รับตัว Telear-N กลับบ้านทันที พร้อมฝาปิดแท้ทั้งหน้าหลัง
ซึ่งพอกลับถึงบ้านก็ยัง “งงงง” ตัวเองอยู่เหมือนกันว่า “ซื้อมาทำ…อะไร!!!”
Telear-N 3.5/200 นั้น เมื่อเทียบกับ Jupiter-21M 4/200 มันมีขนาดที่เล็กกว่า สั้นกว่า และเบากว่า
และเมื่อเทียบกับ Jupiter-6  2.8/180 ก็จะทำให้มันกลาย “เบบี้เลนส์” ไปในทันทีครับ
Telear-N 3.5/200 เป็นเลนส์ที่ได้คะแนนด้านความคมจาก Pentax Forum น้อยมากครับ
คือได้เพียง 7 เต็ม 10 เท่านั้น ต่างจาก Jupiter-21M ที่ได้คะแนนเต็มสิบ
ซึ่งเรื่องนี้ผมทราบดีตั้งแต่ก่อนจะหามันมาเก็บไว้นะครับ
ซึ่งจากการทดลองถ่ายภาพทั่วๆไป ก็พอจะเห็นความจริงข้อนี้
คือที่เอฟกว้างสุด มัน “ฟุ้ง” อย่างชัดเจนครับ
ถึงแม้จะหรี่ช่องรับแสงมาที่เอฟ 4.5 ก็ยังคงมีอาการฟุ้งปรากฎให้เห็น
จะเริ่ม “ดี” ที่เอฟ 5.6 และใช้งานหวังผลจริงๆต้องใช้งานที่เอฟ 8 ครับ!!!
การถ่ายทอดสีสันทำได้พอใช้ คือสีสันไม่สดมากนัก เมื่อเทียบกับ Jupiter-21M หรือรัสเซียนเลนส์ตัวอื่นๆ
โดยเฉพาะเมื่อต้องถ่ายภาพในสภาพแสงแดดจัด แสง “แบน” คอนทราสท์บาง
แต่จะให้คุณภาพที่ดียิ่งขึ้นเมื่อใช้งานในสภาพแสงน้อย หรือการถ่ายภาพ “ย้อนแสง”
แต่หากจะวิเคราะห์ถึงการใช้งานจริง
ผมเห็นว่าการใช้งานที่เอฟ 5.6 ในการถ่ายภาพทั่วๆไปนั้น ก็ถือว่าให้คุณภาพที่ “น่าพอใจ”
และเมื่อรวมกับขนาดและน้ำหนักที่ให้ความ “คล่องตัว” มากกว่าเทเลอีกสองตัวที่กล่าวถึง
ก็นับได้ว่าเป็นทางเลือกที่น่าสนใจครับ ในหมายเหตุที่ว่าราคาควรไม่เกินสองพันห้าร้อยบาท
แต่หากต้องการ “คุณภาพ” โดยไม่เกี่ยงงอนเรื่องน้ำหนักตัว
ผมบอกได้เลยว่า Telear-N 3.5/200 ยังเป็นรอง Jupiter-21M กับ Jupiter-6 อย่างเทียบไม่ได้ครับ
ขอให้มีความสุข เดินทางด้วยความไม่ประมาทเสมอครับ
       สวัสดี!!!