จขกท.ขอแทนตัวเองว่าเรานะคะ ขอเริ่มเรื่องเลยละกันก็คือเหมือนกันว่าตอนเด็กๆพี่ชายเราทะเลาะกับคนอื่นบ่อยน่ะค่ะแล้วพอทะเลาะทีนึงก็ทะเลาะกันแถวๆบ้านบางทีแทบจะเข้ามาทะเลาะในบ้านเลยด้วยซ้ำและพี่ชายเสียงดังมากๆตอนเด็กๆเรายังไม่ได้คิดอะไรมากค่ะแต่มันฝังใจพอสมควรพอโตขึ้นมาหน่อยเหมือนจะรับรู้เรื่องราวมากขึ้นล่าสุดพี่ชายทะเลาะกับวัยรุ่นกลุ่มนึงหน้าบ้านเราเสียงดังมากๆเลยค่ะแต่แม่เราก็ห้ามไว้แล้วพี่ก็ไม่พอใจแบบตะโกนเสียงดังมากๆT _ T ทุกการกระทำคืออยู่ในสายตาเราหมดค่ะตั้งแต่ทะเลาะจนเถียงกับแม่เสียงดังจนเราร้องไห้ค่ะเพราะกลัวแม่ก็ไล่เราขึ้นบ้านแต่เราไม่ขึ้นขอเล่าแค่นี้พอนะคะแงความจริงเรื่องมันมีอีกยาว ตั้งแต่วันนั้นเราได้ยินเสียงอะไรที่ดังๆนิดหน่อยไม่ว่าจะเป็นเสียงคนตะโกน,เสียงบรึ้นรถหรือเสียงอะไรที่มันดังๆเราจะตกใจมากค่ะบางทีกลัวจนตัวสั่นเลยบางทีก็เครียดว่าแบบพี่จะไปทะเลาะกับใครอีกมั้ยนะคิดมากจนปวดหัวเลยค่ะเราพยายามทำใจให้สบายๆไม่คิดมากแล้วค่ะแต่ทำไม่ได้เลยเลยอยากจะขอคำแนะนำว่าจะทำอย่างไรดีให้เลิกกลัวหรือคิดมากอะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ