ผมมีเพื่อนผญ.อยู่คนหนึ่ง เรารู้จักกันมานานพอสมควรแต่พึ่งจะมาสนิทๆกันเมื่อประมาณกลางปีที่เเล้ว ผมต้องบอกเลยครับกับคนนี้ผมสนิทและไว้ใจเธอมากกกก  เราไปไหนมาไหนด้วยกัน ไปกินข้าว ซื้อของให้กันในโอกาสพิเศษต่างๆ  ไปดูหนังด้วยกัน ไปรับไปส่งเธอที่บ้าน คุยกันทุกวัน คอยอยู่เคียงข้างกัน คอยช่วยเหลือตอนมีปัญหา แม้เราจะมีทะเลาะกันบ้าง แต่เราก็ยังกลับมาคุยกัน แม้มันอาจจะดูไม่ได้พิเศษอะไรมากมายแต่ผมก็ชอบทุกๆช่วงเวลาที่เราได้อยู่ด้วยกันเพราะเธอเป็นเพียงไม่กี่คนที่สามารถทำให้ผมยิ้มได้โดยไม่ต้องมีเหตุผล... บางครั้งเธอก็มีบอกรักผมบ้าง(ไม่รู้ว่าที่เธอหมายถึง จะเหมือนกับที่ผมคิดหรือป่าว?) เธอบอกว่าเธอรู้สึกโชคดีและขอบคุณที่มีผมอยู่ข้างๆ ผมเคยพาเธอไปกินข้าวกับพ่อแม่ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันเธอเป็นคนแรกที่ผมทำแบบนี้
ผมเคยถามว่าระหว่างเราทำไมมันไม่ชัดเจนสักที แต่เธอก็บอกว่าเป็นอย่างงี้มันดีอยู่แล้ว เหมือนเธออยากให้ผมเป็นพวกตัวละครลับไรงี้ ผมก็...แล้วแต่เธออ่ะแหละ
ผมก็คิดนะครับ ว่าเธออาจจะเเค่รู้สึกดีที่มีผมอยู่ด้วยและคงจะไม่ได้คิดไปไกลเหมือนผม
แม้ผมจะไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมกำลังเจอมันจะเป็นอะไร แต่สิ่งที่ผมรู้ก็คือ ผมไม่อยากที่จะต้องเสียเธอคนนี้ไป...