คือเรามีความจำเป็นที่จะต้องมาอยู่กับป้าค่ะ พ่อแม่ทำงานต่างจังหวัด เราไม่มีความสุขเลยตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ ป้าเรามีลูกสาวที่ถูกเลี้ยงดูแบบตามใจมาตั้งแต่เด็ก เหมือนว่าป้าคนนี้มีฐานะดีที่สุดในครอบครัว ญาติพี่น้องเลยสอนลูกให้เชื่อฟังป้ากับลูกสาว ขัดใจลูกสาวเค้าไม่ได้เลย ป้าเรารักลูกมาก จนบางครั้งเราว่ามันผิด ป้าเคยดูถูกความฝันของเรา ครั้งนั้นเราบอกป้าว่าโตขึ้นอยากเป็น... แต่ป้าเราบอกว่าไม่ได้หรอก แต่กลับบอกว่าลูกสาวเค้าได้แน่ๆ บุคลิคมันบอกว่าได้ ทั้งๆที่เกรดเฉลี่ยเรากับลูกสาวเค้าก็พอๆกัน ทุกวันนี้เราพยายามอ่านหนังสือเต็มที่ อาจจะได้บ้างไม่ได้บ้างแต่เราจะทำให้ได้ แต่ป้ามาพูดแบบนี้มันดูถูกกันเกินไปมั้ย ไม่เคยให้กำลังใจแล้วมาพูดกันแบบนี้ เราไม่ค่อยชอบลูกสาวป้า เพราะลูกสาวป้าเรานางไม่ค่อยเห็นใจคนอื่อเท่าไหร่ค่ะ สั่งให้คนอื่นทำนั่นทำนี่ เวลาแม่กลับจากที่ทำงานดึกๆ นอนได้ไม่กี่ชม.ต้องตื่นไปส่งนางเรียน ไปสายนางก็ต่อว่าแม่นางแบบขึ้นเสียง เวลาเราอยู่ในรถด้วยเรารู้สึกไม่ชอบที่นางทำแบบนั้น แต่ก็เท่านั้นค่ะเราไม่ชอบพูดมากเลยเก็บไว้มาตลอด เวลาเด็กๆมาในวันรวมญาตินางก็ออกคำสั่งให้เด็กๆทำตาม นางชอบพูดว่าตัวเองสวย(ความจริงคือเด็กผญ.ลูกจีนตัวกลมๆ นึกภาพเอาละกันนะคะ-,,-) แล้วเมื่อนางถามเด็กๆต้องตอบว่านางสวย ครั้งนึงมีน้องพูดความจริงว่านางไม่สวย นางโกรธและสั่งให้เด็กคนอื่นห้ามเล่นกับน้องคนนั้นจนถึงวันนี้ หลายๆครั้งนางก็นินทาน้องเค้าให้เด็กๆฟัง จนเด็กๆติดเป็นนิสัยไปนินทากันเองเวลาทะเลาะกัน ผู้ใหญ่บ้านเราก็เป็นค่ะ พูดนินทาคนในครอบครัวกันเอง หลายๆครั้งมันเป็นเรื่องส่วนตัวที่ไม่ควรเอามาพูดด้วยซ้ำ เราไม่ชอบที่ครอบครัวเราเป็นแบบนี้ เด็กๆโตขึ้นไปจะเป็นยังไงถ้าครอบครัวเราผู้ใหญ่เองก็ยังเป็นแบบนี้ เราเลยสอบเข้ารร.ที่ไกลจากบ้าน เพื่อจะไม่ต้องรับรู้และไม่อยากยุ่งด้วย แต่ก็จำเป็นที่ต้องกลับมาช่วยงานทุกๆอาทิตย์ค่ะ - -' แต่เราก็ไม่ค่อยคุยด้วยเหตุผลเพราะเราไม่ค่อยพูดด้วยค่ะ ไม่อยากพูดมากจนเกิดปัญหา เลยอยู่เงียบๆมาตลอด เวลาต้องมาเจอพวกเค้าก็นั่งเงียบๆ เราควรทำยังไงดีคะที่ต้องอยู่กับครอบครัวนี้??