ผมกมีเรื่องเล่าจากประสบการของคนรอบข้างของผมคือ ผมเป็นนักศึกษาฝึกประสบการ ได้ทำการเดินทางจากจังหวัดXXXไปฝึกงานที่ระยอง ระยะเวลารวมๆกัน6เดือน เอาละ เข้าเรื่อง คือจากการมองอยู่ ผมก็สังเกตุการแบบว่า ระหว่างที่เขา2คน ตอนแรก เขารู้สึกแบบว่าเถียงกันตลอดระยะเวลาาเดือนแรกๆ แต่พอหลังๆมา เข้ารู้สึกที่จะกลายเป็นสนิทสนมกัน พูดชอบคอกัน เราก็เลยรู้สึกฟรุ้งฟริงสีชมพูไปด้วย 55+ แอบๆเชียร์ไง คือแบบ ต่อหน้าทุกคนเขาดูเหมือนเป็นเพื่อนกัน แต่เราก็มีแอบเห็นแอบคุยกัน แอบหยุกหยิกกัน ซึ่งเราก็รู้แหละ ว่ามันคืออะไรกัน 555+ แอบเผือกๆไง ต่อมา ผ่านไป4เดือน ความรักเขา2คน ดี้ดี แฮปปี้ๆ คือแบบ เห้ย ได้เสียกันแน่ เอาละ เข้าเรื่อง พอวันนั้นมาถึง 29 มีนาคม ที่ผ่านมา คือวันที่เราต้องกลับ ทุกคนร่ำลากัน แต่!!! มีเขาสองคน หลบกัน ต่างคนต่างหน้าบึ้ง เฮ้ย คือแบบ ต่อมเผือกเรา ก็เลยแบบเป็นตัวกาวประสานใจไรงี้ แต่ เรา ก็ได้คำตอบมาว่า ขอเวลาทำใจ เราก็เอ้ยยย สงสัยเค้าคงทำใจละมั้ง แต่แบบหืมมม ผ่านไป ดี้อ้อกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก พอขึ้นรถกลับ แม่ม เพื่อนเรา ดันพูดว่า เฮ้ยยยยกรูส์ลืมลาพี่เข้า คือแบบ ในใจไม่ลากันวันนั้นวะ เราเลยจัดการเป็นตัวกลางอำลาให้ แรกๆก็โหยหากันดี้ดี พอหลังสงกรานเท่านั้นแหละ แม่ม Grand Openingเลย มีไหม่ทั้งคู่ ผมเลยอดใจสงสัยไม่ได้ว่า
1 ความรักสมัยนี้ มันขึ้นอยู่กับเวลาหรอ?
2 ความรักสมัยนี้ มันขึ้นอยู่กับระยะทางหรอ?
อย่ามาม่านะครับ ผมโง่ 55+ ผมแค่สงสัย ว่าที่ผ่านมาๆ หลายๆคน อาจจะไม่เป็นแบบนี้แน่ เพราะมีหลายๆคน ตัวไกล ใจห่าง แต่ก็ยังมั่นคงในความรักนั้น