วันนี้ก็เป็นตอนจบแล้วสำหรับละครดราม่าเข้มข้นอย่าง 'ป่ากามเทพ' สำหรับเรา แม้ดูจากทีเซอร์ ดูเป็นละครแรง ขายความหวาบหวิว ตบตี สาดคำพูดแรงๆใส่กัน แต่พอเข้าไปดูเนื้อใน ถือเป็นละคนที่มีคติในคำพูดของตัวละครซ่อนอยู่มากมาย ถ้าลองมองสังเกตดีๆ

นอกจากคำพูดที่เอามาคิดต่อได้แล้ว ตัวละครแต่ละตัวในเรื่องนี้ ก็ถูกปั้นออกมาเป็นสีเทาแทบทุกตัว ทุกคนมีดีมีร้าย มีรัก โลภ โกรธ หลงพอกัน เพียงแต่ว่าใครจะเสนอตัวเองเป็นสีเทาเข้ม หรืออ่อน

:: สดมภ์ - รำพร ::



คู่สามี - ภรรยาผัวเมียละเหี่ยใจ ที่ต้องรบรากันทุกครั้งที่เจอหน้า สองคนนี้เริ่มต้นเรื่องราวด้วยสงครามผัวเมียถล่มบ้าน และเมื่อละครดำเนินตัวเองไปเรื่อยๆ สองคนนี้ไม่ได้เลิกรักกัน แต่ด้วยทิฐิมานะที่มีต่อกันจากความขัดแย้ง และไม่เข้าใจกัน มันจึงทำให้เกิดหนามแหลมในความสัมพันธ์ ที่ทำให้ทั้งสองออกห่างจากกัน ยิ่งมีอาชา - ผกาแก้ว เข้ามาเป็นตัวแปร ก็ยังทำให้หนามนั้นก่อตัวขึ้นมาอย่างหนาแน่น ทั้งสองต่างโยนหนามของความเกลียดชังใส่กัน เพื่อให้อีกฝ่ายเจ็บปวด จนกระทั่งหลงลืมความรักที่มีให้กันอยู่  โดยเฉพาะสดมภ์ที่คอยตามด่าว่ารำพรอย่างเสียๆหายๆ จนกระทั่งทำร้ายจิตใจสารพัด แม้การกระทำของสดมภ์ จะดูเกลียดชัง อยากเอาชนะ แต่ลึกๆเขาก็รู้ตัวดีว่าเขายังรักรำพรอยู่ แม้เขาจะมีผกาแก้วเคียงข้าง และสิ่งที่เขาทนไม่ได้ที่สุด คือการที่รำพรจะเอาอาชามาแทนที่เขา

ส่วนรำพร เธอเลือกอาชาเข้ามาในชีวิตเธอด้วยความลุ่มหลงอย่างสุดใจ เพราะเขาทำให้เธอมีความสุข จนกระทั่งเธอหลอกตัวเองว่ารักเขา จนยอมทำทุกอย่างให้ได้เพื่อมัดใจเขาให้อยู่กับเธอ แม้กระทั่งดูแลครอบครัวให้มั่งมี ด้วยฐานะของเธอ แต่เมื่อความลุ่มหลงหมดไป สิ่งที่รำพรคิดกับอาชาคือเขาคือหน้าที่ของเธอ เธอต้องดูแลเขา และครอบครัวของเขา มันเป็นสิ่งที่เธอต้องทำ ไม่ใช่สิ่งที่เธออยากทำอีกต่อไป

แต่เมื่อทั้งสองทำลายหนามทิฐินั้นหมดลงได้ และกลับมามองกันและกันอีกหน ทั้งสองจึงกลับมาอยู่ด้วยกันได้อีกครั้ง เพราะความรักที่ยังมีให้กันและกัน

:: อาชา ::



ชายหนุ่มฐานะยากจน ที่พยายามทำทุกอย่างเพื่อความอยู่รอดของตน จริงๆอาชาก็ไม่ใช่คนที่เห็นแก่ตัวซะทีเดียว เพราะเขาก็ไม่ได้อยากพึ่งรำพร แต่เพราะความกดดัน และภาระในครอบครัว ทำให้เขารับความช่วยเหลือจากรำพร เพื่อให้ครอบครัวเขาอยู่รอด สำหรับอาชา ความสัมพันธ์ระหว่างเขา กับรำพร คือธุรกิจความสัมพันธ์ เขาให้ความสุขแก่รำพร รำพรก็ช่วยให้ครอบครัวของเขามั่นคงขึ้น แต่ในใจลึกๆของเขานั้น ก็ยังรัก และมีความรู้สึกต่อเคลีย เด็กสาวรุ่นน้องในมหาลัย เมื่อความใกล้ชิดที่ต้องอยู่ในบ้านเดียวกัน ยิ่งโหมความรู้สึกเขา จึงทำให้เขากล้าทำเกินเลยกับเธอ และดูเหมือนว่าเธอจะเป็นใจด้วย แต่ก็ยังมีรำพรมาคอยขวางกั้นความรัสึกของพวกเขาอยู่

เมื่ออาชาได้เห็นว่า รำพรนั้นไม่มีความสุขอีกต่อไป ถ้ามีเขาอยู่ข้างๆ มันก็เหมือนธุรกิจสิ้นสุด หน้าที่ของเขาได้จบลงแล้ว เขาจึงตัดสินใจละทิ้งออกมา แต่ถึงอย่างนั้นความเห็นแก่ตัวของอาชา ทำให้เขาไม่กล้าเลือกเคลีย และทำให้เขาและเธอต้องลำบาก ด้วยปัญหาภาระจากครอบครัวที่ต้องแบกรับ นัยนึง เขาคงไม่อยากแบกรับเคลียไปด้วย

และอย่างที่เห็น อาชาก็ไปหาผู้หญิงคนใหม่ ที่สามารถจะสร้างความมั่นคงให้ชีวิตเขา และครอบครัวเขาได้ แบบที่รำพรให้ได้ เพื่อเริ่มธุรกิจความสัมพันธ์อีกครั้ง เขายังคงเดินป่า เพื่อหาขุมทองขนาดใหญ่มาจุนเจือเขา และขุมทองนั้นในตอนนี้คือผกาแก้ว

:: เคลีย ::



เด็กสาวที่ได้รับอุปการะโดยรำพร และเธอก็คิดมาเสมอว่ารำพรคือผู้มีพระคุณต่อเธอ เคลียดูเป็นคนที่ใช้เหตุผลมากกว่าความรู้สึกตัดสิน และมองอะไรได้ทะลุที่สุด เธอไม่น่าจะมาหลงป่ากามเทพนี่ด้วย แต่เธอก็ต้องหลงป่าเข้าไปด้วย เพราะความรักที่มีต่ออาชา ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ชายของผู้มีพระคุณ เธอเลือกที่จะเก็บงำ และเดินหนีจนหลงไปในป่าที่แสนดำมืด หาทางออกไม่เจอ เธอหลงจนสามารถใช้ความรู้สึกมีอิทธิพลเหนือเหตุผล จนทำให้เธอถลำไป

แต่เมื่อเธอเห็นแสงสว่าง หาทางออกจากป่านี้ อาชาชายที่เธอรัก กลับปล่อยมือเธอไปให้ผู้ชายอีกคน เมื่อความรู้สึกถูกทำลายอีกครั้ง เมื่อเขาไม่เลือกเธอ เคลียจึงเดินทางต่อด้วยเหตุผล และเริ่มต้นใหม่กับหมอโอภาส ผู้ชายที่รักเธอ

แต่มันก็น่าสนใจตรงตอนสุดท้าย ที่เคลียมองอาชากับผกาแก้ว สื่อให้เห็นว่า เธอยังมีความรู้สึกต่อเขา แต่พยายามสลัดออกไป ถึงเธอจะดูหลุดพ้นออกมาได้ แต่เหมือนว่าใจเธอยังคงอยู่ที่อาชา น่าสนใจตรงความสัมพันธ์ของเธอกับหมอจะเป็นอย่างไรต่อไป ระหว่างสลัดอาชาให้หลุดจากใจ แล้วดำเนินความสัมพันธ์ไปกับหมอ หรือจะลากหมอเข้าป่าไปด้วย เพื่อผู้ชายที่ชื่ออาชา ผู้ชายที่เคยมีอิทธิพลต่อความรู้สึกของเธอ

:: ผกาแก้ว ::



หญิงสาวสวย อ่อนหวาน ผู้เป็นคนรักใหม่ของสดมภ์ ดูเผินๆความรักของเธอกับสดมภ์จะราบรื่น เพราะก็ดูมีความสุขดี แต่จริงๆผกาแก้วก็สามารถได้แค่ความหวังดี ความเป็นห่วง และการดูแลอย่างดีจากสดมภ์เท่านั้น ไม่เคยได้รับความรัก แบบที่เธอให้สดมภ์ เพราะสดมภ์มีไว้ให้แค่รำพรเท่านั้น ผกาแก้วเคยคิดว่าความดีจะมัดใจเขาได้ และเข้ามาแทนที่รำพร แต่สุดท้ายรำพรก็ยังมีความสำคัญที่สุดต่อสดมภ์อยู่ดี จนในที่สุดเธอต้องปล่อยเขาไปให้อยู่กับใจเขา

ผกาแก้วดูโหยหาความรู้สึกรักแบบที่เธอให้สดมภ์ แต่เมื่อสดมภ์ให้เธอไม่ได้ เธอจึงต้องไปเติมเต็มมันกับผู้ชายคนอื่น จะเห็นได้ว่าเธอยังคบผู้ชายคนอื่นอีกนอกจากสดมภ์ นั้นอาจเพราะเธอกำลังเสาะแสวงหาความรักมาเติมเต็มในหัวใจ เพื่อแทนที่ความรู้สึกของเธอที่มีต่อสดมภ์

เธอยังคงเดินอยู่ในป่าเพื่อแสวงหารัก และคนที่ยินดีจะมอบให้เธอตอนนี้คืออาชา ที่เสนอตัวเข้ามา และเธอก็ยินดีจะช่วยให้ชีวิตอาชามั่นคง  เพื่อแลกกับความสุขเหล่านั้น เธอไม่ได้เสียรู้อาชา เพราะเธอก็คงรู้ดีอาชาต้องการอะไร