คือ เราแอบชอบเพื่อนในห้องอยู่คนนึง. บางครั้งเขาก็มองมาที่เราและก็ทำตาหวานๆใส่  แต่แค่แววตาที่เค้าส่งมามันไม่ได้ทำให้เราชอบเค้าหลอกนะ. มันเป็นเพราะความจริงใจของเขาต่างหาก    คำพูดและนิสัยต่างหากที่ทำให้เราชอบเค้า.  เรากับเขาไม่สนิทกัน. ไม่ค่อยได้คุยกันแต่เวลาเขาคุยกะเรา จากคนอารมณ์ดีก็เปลี่ยนไปเป็นคน. ก.ว.น....ซะงั้น.  เราไม่เคยคุยกันดีๆ  เรียกได้ว่า. ลิ้นกับฟัน.   นั้นแหละเพราะเราเป็นคนปากไม่ตรงกับใจด้วย. เราแอบชอบเค้ามานาน พอสมควรถ้านับเดือนนี้ก็ 1 ปี 8  เดือน  เราแอบชอบเขามาตั้งแต่ เปิดเทอม  แต่แปลก  เขาเป็นคนทำให้เราชอบมากและเกลียดมากในเวลาเดียวกัน
ตลอดว่า 1 ปี 8 เดือนที่ผ่านมา. เราทำทุกอย่างที่จะให้เขารู้ว่าเราชอบ แต่วันนึงเราเห็นเขามีบางอย่างแปลกไปจึงถามเพื่อนสนิทเขา เพื่อนเค้าบอกว่าเขามีแฟนแล้ว  อยู่ถัดไป 4ห้อง เวลานั้นเขาทำให้เรารู้ว่าสิ่งที่แม่พูดมันคืออะไร  สิ่งที่แม่บอกมันหมายความว่าอะไร  เราใช้เวลาคิดกับคำพูดของแม่  1 ปี.  เราไม่เคยบอกใคร และเราก็ยังไม่เข้าใจว่าแม่หมายความว่าไงกับคำพูดที่ว่า  ยิ่งรัก ยิ่งเจ็บ ยิ่งเกลียด เราก็ทรมานตัวเอง.   พูดง่ายๆว่าเราโง่ แค่บางคนเห็น หรือได้ยินก็อาจจะเข้าใจในทันที แต่เราเข้าใจเมื่อได้เจอ สัมผัสกับมันมาแล้ว เราจึงเข้าใจว่า
        ยิ่งรัก=รักมากก
        ยิ่งเจ็บ=ก็เจ็บมาก
        ยิ่งเกลียด=เราเกลียดเขาเท่าไร. =เราทรมานตัวเอง
                                                                                                      ปล. เรื่องจริงจาก จขกท.