จากการดูรีวิว และรายการทีวีหลายรายการ ประจวบเหมาะกับต้องขับรถผ่านไปทางนั้นพอดี เลยได้แวะเยี่ยมชมที่ตลาดสามชุก ด้วยใจหวังจะไปหาอะไรกิน ถ่ายรูป ซื้อของฝาก พอไปถึงก็เดินดูของ กินลูกชิ้นยักษ์อร่อยๆ พ่อค้าแม่ค้าทุกคนก็ยิ้มแย้มแจ่มใส ทักทายให้ชิม ขนมอาหารของร้านตัวเองเป็นอย่างดี เลยทำให้เราเข้าใจว่า คนที่นี่นิสัยดีน่ารักทุกคน

แต่มาสะดุดอยู่ร้านหนึ่ง อยู่ตรงมุมทางเข้า น่าจะเป็นซอยแรก เป็นร้านขายสาลี่ หมี่กรอบ และขนมอีกสองสามอย่าง ชื่อร้านป้าอะไรสักอย่าง เป็นป้ายไม้ อยู่ติดกับร้านที่ขายขนมหม้อแกง ทองหยิบ ทองหยอด

เรื่องของเรื่อง แม่กำลังคุยกับร้านขนมหม้อแกง ตั้งใจจะซื้อไปฝากน้อง เราก็หันไปเห็นขนมสาลี่ที่ตัดไว้เป็นชิ้นเล็กๆอยู่ในกล่องของร้านข้างๆ ด้วยจังหวัดสุพรรณบุรีมีชื่อเสียงมากเรื่องนี้ แล้วเราก็ไม่เคยกิน เลยเดินตรงไปที่ร้านนั้น ถามแม่ค้าว่า ขอชิมขนมสาลี่หน่อยนะครับ แม่ค้าเป็นคนที่อายุประมาณ 40 ผมยาว ผูกผม ใส่เสื้อลายดอก หันมาพยักหน้าให้เราด้วยตาขวางๆ เราก็เลยเปิดกล่องและหยิบขนมสาลี่สีเขียวชิ้นเล็กๆขึ้นมาชิ้นนึง ใส่ปากแล้วก็เคี้ยวเพื่อรับรสชาติ หาข้อแตกต่างระหว่างขนมสาลี่สุพรรณบุรี กับ ขนมสาลี่ที่อื่นอยู่นั้น แม่เราขณะกำลังรอพ่อค้าขนมหม้อแกงจัดขนมใส่ถุงให้นั้น ก็เดิมมาหาเรา แล้วหยิบขนมสาลี่ในกล่องขึ้นมาอีกชิ้น ขณะกำลังชิมอยู่ แม่ค้าขนมสาลี่ก็หันมาถามเรากับแม่ว่า

ที่ชิมอยู่นี้จะซื้อมั้ย

เรากับแม่ยืนอึ้งอยู่ เลยถามแม่ค้ากลับไปว่า

เมื่อกี้ว่าอะไรนะครับ

แม่ค้าตอบ กลับมาว่า

ที่ชิมอยู่เนี้ยะ จะซื้อมั้ย นี้ชิมไปทุกร้านรึเปล่า ชิมจนอิ่มแล้วไม่ต้องซื้อ

เรากับแม่อึ้งจนพูดไม่ออกกับวาจาที่แม่ค้าขนมสาลี่ตอบกลับมา แล้วเดินออกจากร้านไปเอาขนมหม้อแกง แล้วรีบเดินออกไปจากบริเวณนั้นด้วยความอับอาย เพราะแม่ค้าขนมสาลี่พูดดังมาก จนคนที่เดินไปเดินมาบริเวณนั้นหันมามอง

และคิดว่าครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่จะไปเหยียบตลาดสามชุก ถ้าเพื่อน หรือ ใครมาถาม ก็ต้องบอกเขาไปตามความจริงว่าไปเจอเหตุการณ์นี้มา

เรากับแม่รู้สึกอับอายมากที่โดนปฏิบัติอย่างนั้น