คือเราเป็นคนมักจะเห็นใจคนอื่นอะ เป็นห่วง แคร์ความรู้สึกเพื่อนมาก เวลามีปัญหาอะไรเรารับผิดเองตลอด ถึงแม้ว่าเราจะไม่ผิด สุดท้ายก็มาเศร้าเอง ถามว่ามีใคเป็นห่วงเหมือนที่เราทำมั้ย...ก็ไม่นะะ เราคงคาดหวังอะไรกับคำว่าเพื่อนมากเกินไปเองแหละ


แล้วมาอยู่วันหนึ่ง เราเลยเปลี่ยนไป ไม่ไปเล่นกับเพื่อนกลุ่มนั้น เราเป็นไงหรออ ก็โดนเมินดิ ฮ่าๆ เราก็ได้เห็นเเละรู้อะไรหลายๆอย่าง แต่มันก็ลำบากนะ เวลาเจอหน้ากันมันทำตัวไม่ถูก เพราะจากที่เคยคุยกันเล่นกัน


แต่พอเรามาคืนดีกันมันก็เหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เพื่อนๆเขาก็ไม่ได้แคร์เรามากขึ้นจากเดิม
ไปไหนก็ไม่ชวน อย่างสงกรานต์ปีนี้อะ...//มาโหมดดราม่าเฉย// เราอยากเห็นแก่ตัว รักตัวเองให้มากกว่านี้  คือเข้าใจนะว่า จะให้คนอื่นมาเเคร์เราคนเดียวมันก็ไม่ใช่เรื่อง เรารู้...เเต่เราอดที่จะคิดไม่ได้ มันเป็นแบบนี้ วนเวียนไป [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรารู้>>ไม่คิด>>คิดมาก>>ร้องไห้>>เรารู้ วนๆไป เราคิดว่าเราอาการหนักอะะ
...สุดท้ายนี้อยากถามว่า เห็นแก่ตัวยังไงให้สตรอง พึ่งตัวเองได้ ไม่คิดมากเรื่องเพื่อน และลดอคติกับเพื่อนๆยังไงดี
//ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ ด่าเราได้แต่อย่าแรง😂