สวัสดีค่ะ ขอเริ่มเลยนะคะ
คือเราชอบเพื่อนสนิทเราคนนึงแทนว่า A ชอบมาประมาณสองปีกว่าๆ A ก็ไปชอบ B ซึ่ง B เนี่ยก็เป็นเพื่อสนิทเราเหมือนกัน ตอนนั้นเราบอก B ไปว่าเราชอบ A แต่เราก็รู้ว่า B ก็ปลื้ม A อยู่นิดๆ แต่เกรงใจเราเลยไม่คุยกับ A หลังจากนั้นเราเลยบอก B ให้คบ A เราโอเคเราตัดใจได้แล้ว(ซึ่งความจริงไม่ใช่) ช่วงที่สองคนนั้นคบกันใหม่ๆเราก็เฟดตัวเองออกมา แล้วก็แยกย้ายกันไปเรียนมหาลัยคนละที่ หลังจากนั้นเราก็ไม่ค่อยได้เจอ A แต่เจอ B บ่อย เราก็คิดว่าเออเราต้องเริ่มต้นใหม่ พบเจอคนใหม่ๆ เราก็คุยกับผชสองคน(ไม่ได้คุยพร้อมกัน) แต่ก็รู้สึกว่ายังชอบเอาคนที่คุยไปเปรียบเทียบกับ A เสมอ เราเลยไม่คบใคร จนคุยกับคนนึงจนเป็นแฟนกัน เขาบอกเขารับเราได้ที่เรายังไม่ลืม A เขาบอกเป็นแฟนกันไปเรื่อยๆเดี๋ยวเราก็ลืมได้เอง เราเลยตัดสินใจลองดู แต่ก็ไม่เวิร์คค่ะ สุดท้ายเราก็เลิก

คือไทม์ไลน์ที่เราเล่ามันอาจจะดูสั้นๆนะคะ แต่ในชีวิตจริงมันคือเกือบๆ 7 ปีตั้งแต่เร่เริ่มชอบ A จนมีคนคุยจนมีแฟนแล้วเลิก คือเราเพิ่งเลิกกับแฟนเลยค่ะ แล้วเราก็คิดได้ว่าเรายังชอบ A มากจริงๆ ตอนที่เราเข้ามหาลัยใหม่ๆเราคิดว่าเราเลิกชอบไปแล้วแค่เป็นรักแรกที่ดีเท่านั้น แต่ความจริงมันไม่ใช่ ซึ่งที่เราอยากปรึกษาคือเรารู้สึกผิดกับ B มากๆๆ B เป็นเพื่อนเรารักที่สุด ส่วน A ถ้าไม่นับเรื่องที่เราชอบแบบแฟนก็เป็นเพื่อนสนิทอีกคนที่เรารักมากๆ เพื่อนๆว่าเราควรไปขอโทษ B ตามตรงไหมคะ แต่เราไม่ได้คิดจะไปสารภาพกับ A อะไรยังงี้นะคะ แค่รู้สึกผิดในใจตลอดเวลามันอึดอัดมากๆเลยค่ะ

ช่วยแนะนำทางออกให้เราด้วยนะคะ ขอวิธีตัดใจด้วยก็ได้ค่ะ